Beste,

Een maand geleden begon als redacteur bij University Press of Kansas. Terwijl hij in kaart bracht welke boeken hij allemaal onder zijn hoede zou krijgen op zijn nieuwe werkplek, stuitte hij op een deal voor een boek dat al dertig jaar geleden af had moeten zijn.

Toen Congdon de auteur mailde om het contract te ontbinden, stelde die geheel onverwacht voor het manuscript alsnog in te leveren. Beide partijen erkennen dat het boek over politicologie hier en daar misschien wat gemoderniseerd moet worden, maar het zal er komen. Dertig jaar later. En het is niet eens een uitzondering.

Dat blijkt uit een vragenrondje dat The Chronicle naar aanleiding van bovenstaande tweet hield onder wetenschappelijke uitgeverijen. Deadlines worden daar verrassend vaak overschreden. Vaak jaren, en soms dus zelfs een paar decennia.

Waarom wetenschappelijke uitgeverijen geduldig zijn

Wetenschappelijke uitgeverijen hebben belang bij het best mogelijke boek, ‘even if that means some projects far exceed deadlines most would consider timely.’

Het artikel geeft een interessant kijkje in de samenwerking tussen wetenschappelijke schrijvers en hun redacteuren, waarbij geduld een schone zaak is. Want:

  1. Onderzoek is nooit ‘af.’ Al schrijvend stuiten onderzoekers steeds op nieuwe data die ook echt in het boek moeten.
  2. Een schrijver van wetenschappelijke boeken combineert zijn schrijverij vaak met zijn werk bij een universiteit en dat blijkt een lastige combi.
  3. De voorschotten zijn vaak laag, waardoor de druk om de investering terug te verdienen voor zowel de schrijver als de uitgeverij minder groot is.

En de belangrijkste reden om boekcontracten niet te ontbinden: ‘Je weet nooit of een auteur een meesterwerk aan het schrijven is. Als dat gebeurt, helpt het om een contract te hebben, hoe verfomfaaid het ook is.’

Een gezond tegengeluid in tijden van deadlines

Ik raad je van harte aan zelf te lezen, omdat het vol staat met pareltjes als: ‘Ik heb hier op de plank een exemplaar van het 1.450 pagina’s tellende nijlpaard’ (een redacteur over een staatsencyclopedie die na 27 jaar eindelijk op haar boekenplank staat).

De les die ik meeneem deel ik alvast: liever het beste boek dan een gehaalde deadline.

Tot zover deze korte nieuwsbrief, want er moet een boek naar de drukker.

Tot volgende week,

Milou

Mijn nieuwsbrief per mail ontvangen? Dat kan! Bijna elke week stuur ik een mailtje waarin ik je op de hoogte houd van mijn zoektocht naar het lezen, schrijven en uitgeven van de toekomst. Schrijf je hier in!