Beste,

The New York Times is bezig zijn boekenredactie opnieuw uit te vinden. In met Publishers Weekly doet Pamela Paul, redacteur van The New York Times Book Review, uit de doeken wat er allemaal verandert en waarom. Erg interessant, omdat het laat zien voor welke keuzes boekenredacties in digitale tijden staan, en hoe de relatie met de lezer verandert. Ik destilleerde twee inzichten.

1. Zet alle experts bij elkaar

Hoewel ‘online first’ terecht het nieuwe adagium is voor nieuwsjournalistiek, is de inrichting van boekenredacties vaak nog bij het oude gebleven. Webredacties kwamen erbij; naast de ‘papieren redactie.’ Daarom hebben veel media, binnen Nederland maar ook daarbuiten, aparte redacties voor print en online. Eigenlijk niet zo logisch, want zo raakt de kennis versplinterd over verschillende afdelingen.

Zo ook bij The New York Times. Hun boekenredacteuren zaten verspreid over gescheiden afdelingen. Een deel van de boekenredacteuren zat bij de Book Review, wat onderdeel is van de weekendeditie, nieuws over uitgeverijen en boekendeals maakte dan weer onderdeel uit van de economieredactie en dan had je ook nog een paar recensenten die onder de vleugel van de cultuurredactie vielen. De boekenkennis was verdeeld over drie plekken. Een overblijfsel uit het papieren tijdperk, voor online onwerkbaar.

Vandaar dat ze Paul vorig jaar augustus verantwoordelijk maakten voor alles wat over boeken verschijnt, op papier en online, van boekrecensies tot uitgeefnieuws. Ze brachten al die kennis samen op één afdeling, om vervolgens te kijken hoe ze boekenjournalistiek het best konden bedrijven. Paul: ‘Als je vanuit het niets mocht beginnen en niet drie afdelingen bij elkaar hoefde te brengen, hoe zou de boekenverslaggeving van The New York Times er dan uitzien?’

2. Denk vanuit de lezer

Om die vraag te kunnen beantwoorden onderzochten ze wat huidige en toekomstige lezers graag over boeken willen weten. Het leverde een berg antwoorden op, in de vorm van vragen: ‘Wat zou het volgende boek van een lezer van TheNew York Times moeten zijn? Waarom doet dit boek -, bijvoorbeeld The Underground Railroad - ertoe? Wat is de rol van boeken in onze cultuur en wat is de relatie tussen boeken, de samenleving en het nieuws? Wat wordt er wereldwijd gelezen?’

Het beantwoorden van deze vragen vergt een totaal andere aanpak. Voorheen was 85 procent van alles wat er bij de Times over boeken verscheen in de vorm van een recensie. ‘Als een boek binnenkwam, zeiden we: ‘moeten we dit recenseren of niet?’, aldus Paul, ‘Nu komt er een boek binnen en zeggen we ‘moeten we hierover schrijven, en zo ja, hoe? Wat is de beste manier om dit verhaal te vertellen, ongeacht het medium?’ Recensies worden minder belangrijk, om meer ruimte te kunnen geven aan voor de lezer op maat gemaakte verhalen over boeken.

Andere veranderingen: nóg meer podcasts, en minder bestsellerlijsten.

Tot volgende week,

Milou

Mijn nieuwsbrief per mail ontvangen? Dat kan! Bijna elke week stuur ik een mailtje waarin ik je op de hoogte houd van mijn zoektocht naar het lezen, schrijven en uitgeven van de toekomst. Schrijf je hier in!