/dc-useruploads-images/a3cb3fb3027a4f2195401a671d8bcc5f.png)
Beste,
Afgelopen zaterdag verwoordde NOS-commentator Jeroen Grueter in zijn commentaar bij Willem II-Heerenveen perfect waarom de assist zo’n vertekenende statistiek is.
‘Opgelegde kans voor de spits van Heerenveen, Reza Ghoochannejad, na deze afgemeten voorzet van Denzel Dumfries, dat had assist nummer 6 moeten zijn, het is eigenlijk ook assist nummer 6, alleen wordt hij niet geregistreerd, omdat de bal niet wordt binnengekopt.’
Grueter maakte - al dan niet bedoeld - hetzelfde punt over assists als Sander IJtsma en ik drie jaar geleden maakten in ons stuk over Lex Immers. Namelijk dat er nieuwe meetmethoden nodig zijn om voetbal beter te beschrijven en begrijpen.
Later in dit jaar ga ik met Sander weer schrijven over statistiek in het voetbal.
Trump vs. de sport: 0-1
Het is misschien naïef, maar toen president Donald Trump onlangs kritiek leverde op de politieke protesten van American Football-spelers, en een uitnodiging aan basketbalster Steph Curry introk, dacht ik dat het een cynische maar tactische zet was.
Trump gooide een stuk rood vlees in de arena, provoceerde daarmee nog meer acties van footballspelers, en kon vervolgens als redelijk en genuanceerd overkomen - een beetje zoals gesteld in dit stukje. Wat hij mogelijk wist, is dat veel Amerikanen de acties van speler Colin Kaepernick maar niks vinden, zoals FiveThirtyEight stelt.
Maar mogelijk - je weet het niet - is Trump ook wel niet zo’n groot tactisch denker. Als er een plan was, lijkt het niet te hebben gewerkt. Atleten zoals LeBron James, zoals Tom Brady, en zoals Gregg ‘Pop’ Popovich, de legendarische coach van de San Antonio Spurs, die toch al nooit veel op had met Trump, waren vrij helder in hun afkeuring.
Ook de bazen van de competities steunen de atleten. Zelfs (voormalige) sympathisanten als Piers Morgan kiezen partij voor de sporters en tegen Trump.
Een besmettelijke sportziekte
Het mooiste woord dat ik het afgelopen jaar hoorde in een interview, is ‘championitis’ - de hardnekkige ziekte bij volwassenen om koste wat kost kampioen te willen worden met jeugdploegen.
Bob Browaeys, jeugdopleider bij de Belgische voetbalbond, gebruikte het woord in een gesprek dat ik in juli met hem had. Championitis leidt ertoe dat trainers en scouts met name kiezen voor kinderen die nu het beste zijn - oudere, vroegrijpe kinderen - maar niet per se de meeste potentie hebben.
Dit gaat ten koste van kinderen die zich trager ontwikkelen, maar niet minder aanleg hebben, een thema dat ik eerder ook besprak met Ruud Dokter, de Nederlandse technische directeur van de Ierse voetbalbond. Ik kom later terug op Browaeys en zijn strijd tegen championitis.
Bij championitis blijvend: deze week stuitte ik ook op een mini-documentaire die het thema aanroert, The Cost of Winning. Volgens de makers nemen kinderen wereldwijd minder deel aan sport, en gaat er dus talent verloren, doordat volwassenen de kindersport meer zien als sport voor mini-volwassenen dan als kinderspel.
Van schrijven naar spreken
Afgelopen weken heb ik drie praatjes over jeugdvoetbal gehouden voor voorzitters van amateurvoetbalclubs, op de Voorzittersdagen van de KNVB.
Ik keek er een beetje tegen op, want ik ben schrijver en geen spreker, maar ik geloof niet dat ik een clown van mezelf maakte, mede dankzij de hulp van mijn collega Floor Milar.
Het laatste praatje was vorige week zaterdag op de KNVB Campus in Zeist - een stijlvol afgewerkte uitbouw van het originele bondsgebouw, met allemaal kleine details, zoals bovenstaande beroemde uitspraak van oud-bondscoach Ernst Happel op het mannentoilet.
Leestips
- Over Östersunds FK zul je de komende weken vaker horen. De Zweedse club koopt elders afgedankte spelers voor minimale bedragen, lapt ze op, en maakt een eenheid van ze, door middel van theatervoorstellingen, schildersessies, en projecten met vluchtelingen. En ze hebben ook succes - donderdag versloegen ze Hertha BSC in de Europa League.
- Interviews met voormalig Go Ahead Eagles-speler Kenny Teijsse zijn bijna altijd de moeite. Ook deze weer van Vice Sports.
- Verwant aan championitis: hoe volwassenen de kindersport kapot maken. Time schreef erover.
- Mark Cuban, de slimme eigenaar van basketbalploeg Dallas Mavericks, ziet de jeugdopleidingen van voetbalploegen als inspiratie voor het basketbal.
Vaker een mail ontvangen?
Ik schrijf over de belangrijkste bijzaak van het leven: sport. Bijdragen aan artikelen? Op de hoogte blijven van mijn verhalen? Regelmatig lees- kijk en luistertips ontvangen?
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
