Je hebt waarschijnlijk nog nooit van Otto Huiswoud gehoord. En zeker niet van Hermine Huiswoud. Misschien ken je de naam van Anton de Kom, maar wat te denken van Tula?

De namen van deze zwarte vrijheidsstrijders kom je tegen in een nieuw archief rondom zwart erfgoed, waar talloze boeken, tijdschriften en documenten wachten om met de wereld gedeeld te worden.

Geen betere plek om de Maand van de Verzwegen Geschiedenis te beginnen.

Tijd voor meerdere perspectieven

Terwijl boekhandels, musea en culturele instellingen de én de organiseren, publiceert De Correspondent in samenwerking met The Black Archives onderzoekers en schrijvers die een groter podium verdienen:

Kunnen we de schoolboeken veranderen? Kunnen er meer perspectieven op de geschiedenis in?

Zij vertellen verhalen die iedereen in Nederland zou moeten kennen, maar niet of nauwelijks in de schoolboeken staan en mede daardoor nooit gemeengoed zijn geworden.

Terwijl: als je op school leert snap je beter waarom Nederland West-Afrikanen tot slaaf maakte en die mensen uiteindelijk óók naar Suriname verscheepte.

Dus is de vraag van deze verhalenreeks: Kunnen we die schoolboeken veranderen? Kunnen er meer perspectieven op de geschiedenis in?

Lees hoe de geschiedenisboeken kunnen veranderen.

Want de geschiedenisboeken zijn te eenzijdig

Dat het lesmateriaal nog te eenzijdig is, blijkt uit het onderzoek van

De Amerikaanse socioloog bekeek en zag dat slaafgemaakten nog steeds als handelswaar worden beschreven, dat vrijheidsstrijders amper genoemd worden en dat bijna nergens de Gouden Eeuw in verband wordt gebracht met de gedwongen arbeid van

Illustratie: Bobby Pola (voor De Correspondent)

In plaats van meerdere perspectieven, overheerst het witte, trotse Nederlandse perspectief.

Niet dat er niets verandert de afgelopen jaren. De schoolboeken, die natuurlijk onmogelijk álles kunnen behandelen, worden regelmatig aangevuld.

Verder is het zeer goed mogelijk dat docenten buiten de boeken om de zwarte kanten van de Nederlandse geschiedenis behandelen.

Toch blijft de vraag: waarom zijn die kanten, die verzwegen geschiedenissen, die andere perspectieven, zo zelden eindexamendoelen?

Juist nu moeten die verhalen verteld worden

Er zijn, zeker de afgelopen jaren, talloze en over verzwegen geschiedenissen gemaakt en georganiseerd.

Maar die verhalen bereiken voorál een publiek van activisten en historici.

Een eerste uitzondering lijkt de goed verkochte en Alfred Birney schreef al jaren over Nederlands-Indië, nu wordt het onderwerp door een breed publiek opgepikt.

David Van Reybrouck ‘De Nederlanders komen nu op het punt dat ze bereid zijn hun eigen wandaden onder ogen te zien.’

Sinds de Zwarte Pietdiscussie is er veel meer aandacht voor racisme en de geschiedenis daarvan

De Zwarte Pietdiscussie lijkt daar ook een rol in te hebben gespeeld. Sindsdien is er veel meer aandacht voor racisme en de geschiedenis daarvan.

Ook Rémy Limpachs onthullende boek is cruciaal geweest. Na publicatie wilde de overheid, die het eerder ‘niet relevant’ vond, wél onderzoek naar geweld in Indonesië Het project van het ging vorige maand van start.

Aandacht voor en discussie over de Nederlandse geschiedenis zijn er dus volop. Maar die van meer perspectieven voorzien, zeker in de schoolboeken, kan nog veel meer gebeuren. Juist nu daar meer ruimte voor is.

Illustratie: Bobby Pola (voor De Correspondent)

We zullen deze maand vooral focussen op de koloniale geschiedenis. De verzwegen verhalen over Indonesië, Suriname, de Antillen, Brazilië en Zuid-Afrika

Hoe jullie kunnen helpen

Volledig zullen we daarbij niet zijn. Deze Maand van de Verzwegen Geschiedenis publiceren we:

  • Jessica de Abreu, Mitchell Esajas en Miguel Heilbron, over tien zwarte sleutelfiguren die iedereen zou moeten kennen;
  • Reggie Baay, over slavernij in Indonesië (dat kwam echt niet alleen in de Amerika’s voor);
  • Karwan Fatah-Black, met een verhaal over de vergeten kolonie Brazilië;
  • Patricia D. Gomes, over het onderbelichte Staatstoezicht in Suriname, dat gevolgen heeft voor hoe we de afschaffing van de slavernij herdenken;
  • Ewald Vanvugt, over de gigantische rol van opium bij het geweld in Indonesië en hoe we die geschiedenis nog steeds niet willen kennen.
Illustratie: Bobby Pola (voor De Correspondent)

We hopen dat jullie meelezen, meediscussiëren, de verhalen verspreiden

Want dit kan niet langer het domein van activisten en historici zijn. Laten we samen de schoolboeken, en uiteindelijk het denken over de Nederlandse geschiedenis, proberen te veranderen.

Wie bepaalt wat er in de geschiedenisboeken komt? De Correspondent organiseert met The Black Archives de Maand van de Verzwegen Geschiedenis, met daarin verhalen die de geschiedenismethodes nog niet hebben gehaald. In deze explainer: hoe veranderen de lesboeken? Lees het stuk hier

Lees ook:

Lees dit boek voor de zwarte kanten van de Nederlandse geschiedenis De zwarte bladzijden van onze vaderlandse geschiedenis, ze zijn te lezen in het vandaag verschenen boek Roofstaat compact van Ewald Vanvugt. Ik sprak vorig jaar ambassadeur Akwasi Owusu Ansah over de volledige versie: ‘Samenleven gaat pas echt lukken als elke Nederlander zich gerepresenteerd voelt.’ Lees het verhaal van Vera Mulder hier terug Hoe Libris-winnaar Alfred Birney ons de ogen opent voor een weggestopte koloniale oorlog Met een wreed verhaal verpakt in wonderschone zinnen won Alfred Birney deze week de Libris Literatuur Prijs voor zijn roman De tolk van Java. Die overwinning staat niet op zichzelf. Langzaam lijkt de aandacht voor ons diep weggestopte koloniale verleden in Indonesië toe te nemen. Lees het verhaal van Ronald Nijboer hier terug