Voetbal is als geen andere sport een uitdrukkingsvorm voor nationalisme.

De sport is zelfs katalysator geweest voor oorlogen, zoals in en in het voormalige Joegoslavië, waar de aanstaande burgeroorlog zich tijdens voetbalwedstrijden tussen Kroatische, Bosnische en Servische voetbalploegen.

Youtube plaatst cookies bij het bekijken van deze video Bekijk video op Youtube
Een documentaire over Dinamo Zagreb tegen Rode Ster Belgrado, een voorloper van de Bosnische oorlog.

Maar nergens is de band tussen voetbal en nationalisme zo sterk als bij FC Barcelona in Catalonië.

De club - officiële motto: Més que un club, meer dan een club - is het prominentste uithangbord voor het Catalaanse nationale gevoel. Of, zoals een schrijver het verwoordde: ‘Het ongewapende leger van

Spelers en trainers en bestuurders spelen hier een belangrijke rol in. Het meest van allen gold dat gek genoeg een Nederlander, oud-Barca-speler en -trainer Johan Cruijff, zoals deze video van memoreert. Pep Guardiola, de Catalaanse trainer van Manchester City en ex-trainer van Barcelona, mengt zich ook in

Nog opvallender is verdediger Gerard Piqué, zo’n beetje de woordvoerder van de Barcelonaspelers over de kwestie. Piqué was zo ontzet door het dat hij bijna huilde toen hij de pers te woord stond na de wedstrijd Barcelona-Las Palmas.

Hij zei niet meer uit te willen komen voor de Spaanse nationale ploeg als dat niet meer gewenst zou zijn - en kwam daar op terug. (Wat hij stemde tijdens het referendum, wilde hij overigens niet zeggen.)

Youtube plaatst cookies bij het bekijken van deze video Bekijk video op Youtube
Zie hier Piqué praten over het referendum.

In Madrid roerden de supporters zich ook. In de wedstrijd van Real Madrid - traditioneel - tegen Espanyol toonden fans demonstratief Spaanse vlaggen en ze Y Viva España, het informele volkslied.

Wat er ook gebeurt, de wedstrijden van ‘Barca’ zullen nu alsmaar politieker geladen worden.

Leestips over voetbal, politiek, en nationalisme: van Franklin Foer en het briljante van Simon Kuper.

De transfer van Wout Brama

Vorig seizoen sprak ik regelmatig met profvoetballers Bart Vriends, Willem en Wout Brama over de diverse aspecten van hun werk.

Eén boeiend aspect is de transfermarkt. Brama maakte in de periode dat ik met hem sprak twee transfers: van PEC Zwolle naar Utrecht, en van Utrecht naar Central Coast Mariners in Australië.

Ik met hem over die laatste transfer en over eerdere transfers die net niet doorgingen. En over de harde maar eerlijke zakelijkheid van zijn trainer Erik ten Hag.

Ook liet hij (ex-Twente-speler) een hint vallen over zijn toekomst, en die van Ten Hag en oud-FC Twente-trainer Fred Rutten - wat als nieuws werd opgepikt door de en de site

Beide wel met bronvermelding (jeui!) maar zonder door te linken (boe!). (Correctie 8 oktober: Tubantie inmiddels netjes door, dank!) Er is dus nog wat werk aan de winkel voor clickbaitbestrijder - ondanks dat VoetbalPrimeur tegenwoordig wel netjes linkt naar stukken.

Dit weekend speelt Brama zijn eerste wedstrijd voor de Mariners, de derby tegen de Newcastle Jets.

Is dementie een beroepsziekte van voetballers?

The Guardian deze vraag weer eens, nu een Ierse speler, Kevin Doyle, afgelopen week op doktersadvies met voetballen. Doyle had last van zware en terugkerende hoofdpijn, wat vermoedelijk werd veroorzaakt door het vele koppen van de bal.

Het sportwetenschappelijke blad Sportgericht hield vorig jaar een over hoofdletsel in het voetbal, waar de algemene conclusie was dat koppen, mits goed uitgevoerd, moet kunnen.

Maar dat er risico’s in schuilen, zal niemand bestrijden. In de VS, waar veel onderzoek wordt gedaan naar botsingen in met name het American Football, is koppen bij kinderen onder 10 jaar al verboden. De over het afschaffen van kopballen zal de komende maanden dan (terecht) ook weer worden verwacht ik.

Lees-, kijk-, luistertips

  1. De wedstrijd Barcelona - Las Palmas werd wegens de rellen rond het referendum zonder publiek gespeeld. Daardoor kon je de spelers goed horen, zoals bewijst.
  2. De Italiaanse trainer Carlo Ancelotti is ontslagen bij Bayern München. Der en de schrijven over het lelijke natrappen van de club - en dan met name van directeur Uli Hoeness - naar de coach.
  3. Een journalist in Azerbeidzjan op Facebook kritisch over een stervoetballer die zich misdroeg. De stervoetballer werd boos, liet de journalist mishandelen, waarop de journalist overleed. En de voetballer? Die kwam al snel weer vrij, en speelt weer voor de nationale ploeg. De Duitse omroep WDR maakte er in Azerbeidzjan over.
  4. Ja, Donald Trump. Maar in veel opzichten zijn de Verenigde Staten een mooi voorbeeld voor de rest van de wereld. Met de inzet voor voetbal voor vrouwen, bijvoorbeeld, getuige
  5. Jonathan Liew (volgtip) voor The Independent een stuk over de schandalige manier waarop Qatar de arbeiders behandelt die het landje klaar moeten maken voor het WK van 2018.
  6. Volgende week zullen we ons niet hebben geplaatst voor het WK 2018 in Rusland. Het buitenland zal kortstondig aandacht besteden aan onze achteruitgang. De Totally Football Show (podcast) van James Richardson het alvast. Ook met aandacht voor hersenletsel door koppen.
  7. David Segal is een journalist om te volgen. Ik leerde zijn werk jaren geleden kennen met over Vitaly Borker, een online brillenverkoper die Googles algoritme op een bizarre manier bespeelde. Borker deed expres bot tegen klanten, bedreigde ze zelfs, met als doel om zo hoog mogelijk in Googles zoekresultaten te komen. Dat verkoopt, wist hij. Hij werd later veroordeeld, kwam recent vrij, en ging meteen weer Afgelopen week las ik een geweldig stuk van Segal, over kortegolfradiostations die ogenschijnlijk alleen maar gesproken cijfers uitzenden - VIJF. ZEVEN. TWEE. etc. -, spionage, en de toekomst van rock-‘n-roll. en
  8. In het hockey momenteel een boeiende gevoerd over talentontwikkeling.