Hoe Facebook mijn artikel met foto’s van dikke billen verwijderde

Stel, je schrijft een stuk over de reflex om mensen uit te sluiten op basis van hun uiterlijk - bijvoorbeeld omdat ze dikker zijn dan ‘toegestaan.’ Je noemt dat een ‘blinde vlek,’ omdat we onszelf collectief aanleren deze mensen niet te zien. En je vertelt hoe schadelijk dat is, en waarom we er allemaal beter van zouden worden als we scherp naar die blinde vlekken kijken.

Je publiceert dat stuk. En meteen na publicatie wordt het verwijderd door Facebook. We hadden het zelf niet kunnen bedenken, maar precies zo bevestigde de koning van de zichtbaarheid het patroon dat we wilden aanwijzen.

Direct na publicatie van mijn stuk attendeerden lezers ons erop dat het artikel, zodra ze het op Facebook hadden gedeeld, door Facebook als spam werd aangemerkt en verwijderd.

Facebook bleek ook het artikel van onze eigen pagina te hebben verwijderd. Facebook heeft ons daar niet van op de hoogte gesteld.

Nu ging het Facebook niet om de tekst, maar om de foto bij het stuk: een naaktportret van Annemarie, een forse vrouw, op de rug gezien. Blote billen, zo staat het in de regels van ‘de Facebook-community,’ mogen niet. Als gebruikers zo’n foto rapporteren, kan hij worden weggehaald.

Er staan ontelbare blotebillenfoto’s elders op Facebook die niet worden verwijderd

Maar zoals Annemarie zelf aangaf in de klacht die ze bij Facebook indiende, zijn er ontelbare blotebillenfoto’s elders op Facebook die niet worden verwijderd - bijvoorbeeld op de pagina ‘Mooiste Billen.’ Die foto’s zijn poedelnaakt, soft-pornografisch en soms weinig vrouwvriendelijk. Wel hebben de billen de in de media gebruikelijke, bescheiden omvang. Waarom staat Facebook deze foto’s wel toe? Tot dusver kreeg Annemarie geen reactie.

Ik kan me niet onttrekken aan de vraag: is het alleen Annemaries naaktheid, of is het haar maat waar ‘de Facebook-community’ aanstoot aan neemt?

Het is wrang dat van alle blote billen die er op Facebook te vinden zijn, juist deze foto wordt gecensureerd. Regels die in theorie voor ‘iedereen’ gelden, worden in de praktijk selectief toegepast: een mooie illustratie van het probleem dat ik in mijn artikel wilde aankaarten. Steeds weer blijken grote groepen mensen op allerlei manieren officieel wél, maar in de praktijk níét bij ‘iedereen’ te horen. Met zulke hypocrisie reproduceren en versterken we onze eigen blinde vlekken.

Ik stoor me al langer aan het neppe wereldbeeld dat ons via Facebook wordt opgedrongen. Dit artikel is het laatste dat ik op Facebook deel: ik ga eraf.

Meer lezen?