Zijn bespreking voor de wedstrijd was een drama, zijn analyse achteraf stelde niets voor en zelfs zijn eigen assistent kwam de voorzitter vertellen dat er te weinig getraind werd. Hij was kortom een rampzalige coach.

Maar hem ontslaan, dat durfde Waasland-Beveren-voorzitter Melchior Roosens niet. Want ondanks alles waren de resultaten goed. De mensen zouden het niet begrijpen.

Op dat moment nam Roosens zich iets voor. Als hij een slechte trainer al niet kon ontslaan, dan zou hij nooit - nooit - een goede trainer ontslaan. Zelfs niet als de resultaten slecht waren. ‘Vaak helpt een trainersontslag dan toch niets.’

Toch was dat precies wat er jaren later met een andere coach gebeurde.

Op zondag 18 november 2012 is het ontslag van Dirk Geeraerd (1963) een kort item in het nieuws. Beelden van hoe hij de club enkele maanden ervoor nog naar eerste klasse leidde, beelden van de nederlaag die hem fataal werd. Zonder ook maar één inhoudelijk argument.

Talloze Belgische en Nederlandse trainers mochten het meemaken. Alleen de afgelopen maanden al werden trainers als Frank de Boer, Ronald Koeman, Rene Hake, Hein Vanhaezebrouck of Yannick Ferrera geslachtofferd. Opeens moeten ze weg, doordat de resultaten beneden verwachting zijn. Hoe kan dat gebeuren? Het verhaal van Geeraerd laat dat zien.

De voorzitter die tegen zijn zin de trainer moest ontslaan

Waasland-Beveren staat eind oktober 2012 al een hele tijd laatste. De negen bestuursleden hebben al een paar keer over het lot van Geeraerd vergaderd en er zijn twee kampen ontstaan: zij die voor zijn ontslag zijn, en zij die tegen zijn.

Voorzitter Roosens is tegen. Hij staat een kleine twintig jaar aan het hoofd, gaat regelmatig naar de trainingen kijken en is na tweeënhalf jaar samenwerken overtuigd dat Geeraerd een goede trainer is. Hij is ook niet vergeten hoe Geeraerd enkele maanden eerder nog lof kreeg omdat hij de club naar de eerste klasse loodste. Roosens is Geeraerd in de loop der jaren zelfs als vriend gaan beschouwen, met technisch directeur Danny De Maesschalck erbij.

‘Het gebeurt zo vaak dat een nieuwe trainer ook niets kan veranderen’

‘Het is een samenloop van omstandigheden,’ voerde de voorzitter steeds aan. ‘Het gebeurt zo vaak dat een nieuwe trainer ook niets kan veranderen,’ zei hij zelfs een paar keer.

Maar bij elk negatief resultaat groeide de groep voor Geeraerds ontslag. Steeds was er weer iemand die zei: ‘Ja maar, het moet toch wel aan Dirk liggen?’ Of voerde iemand aan: ‘Wat wil je dan, wachten tot we ons niet meer kunnen redden?’ Dat veel van hen vaak niet verder dan dat kwamen met hun argumenten, stopte hen niet.

Dit tot frustratie van Roosens. Hij vindt dat veel mensen in die groep te weinig weten van hoe Geeraerd werkt, dat ze maar amper naar zijn trainingen komen. Ze moeten verder durven kijken dan de resultaten, vindt hij. Hij lijkt wel tegen een muur te praten.

Juist dan wint Waasland-Beveren bij Beerschot. Een week later mist de club na een gelijkspel tegen Charleroi. Geeraerd lijkt gered.

Hoe de tienerdochter van Geeraerd zijn ontslag voorspelde

Toch zou Geeraerd precies een week later ontslagen zijn.

Op de zondagochtend die volgt op het gelijkspel tegen Charleroi krijgt hij telefoon. Als hij hoort dat hij op een vergadering met CEO Dirk Poppe verwacht wordt, gaat hij ervan uit dat ze hem willen zeggen dat de wederopstanding is ingezet.

Dat is niet het geval.

Als Geeraerd binnenloopt, ziet hij dat naast Poppe verschillende mensen uit het bestuur aanwezig zijn, op Roosens na. De eerste vraag die Geeraerd krijgt: ‘Wat vond jij nu van gisteravond?’ De trainer ruikt onraad en kaatst de vraag terug: ‘Wat vonden jullie ervan?’ Ze zijn ontevreden, hoort hij, en vinden dat Geeraerd het resultaat boven goed voetbal had moeten stellen.

Geeraerd is woest en verwijten vliegen over en weer. Het bestuur heeft voor een groot deel zelf schuld aan de slechte resultaten, vindt hij. Ze hadden hem geduld voor de resultaten beloofd, want voor de vele vertrekkers zijn maar weinig goede nieuwe spelers in de plaats gekomen - een fout die de bestuurders eerder ook toegaven.

Geeraerd vertrekt met slaande deuren, de ruzie nog onbeslist.

‘Papa, dit komt niet goed,’ zegt zijn tienerdochter als Geeraerd thuis het verhaal doet. ‘Ze hebben je niet gezegd dat je de volgende wedstrijd moest winnen, of nu zoveel punten moet halen. Ze willen je ontslaan zodra het verkeerd loopt.’

Geeraerd lacht haar woorden weg. Zo erg zal het wel niet zijn, denkt hij, wat weet zijn dochter nu van voetbal?

Hoe beslist werd Geeraerd te ontslaan

De dinsdagavond erop is het bestuursvergadering bij Waasland-Beveren en heerst er weer veel frustratie over Geeraerd. Niet alleen de gemiste zege tegen Charleroi, maar ook de aanvaring van Geeraerd met sommige bestuursleden zal in het verkeerde keelgat geschoten zijn.

Opnieuw is het bestuur verdeeld in twee kampen. Maar deze keer is het kamp van Roosens, dat wel verder wil met Geeraerd, onherroepelijk in de minderheid.

‘Misschien kan Waasland-Beveren ook een Spanjaard naar hier halen, dan hebben ze daar ineens ook weer een werkloze minder’

Ondanks zijn frustratie over het gebrek aan inhoudelijke argumenten, beseft Roosens dat hij het ontslag nauwelijks nog zal kunnen tegenhouden. ‘Met twee of drie voortdurend tegen zes of zeven ingaan, dat kan je niet blijven opbrengen. Dan is het elke vergadering ruzie, word je uitgemaakt voor ‘ego’ omdat je tegen de rest in wil gaan…zo kan je geen club leiden.’

Toch onderneemt Roosens nog een poging. Hij stelt een ultimatum voor: als Geeraerd punten pakt tegen Club Brugge, mag hij blijven. De rest gaat akkoord, in de wetenschap dat dat erg lastig is tegen de topclub.

En inderdaad,de wedstrijd draait uit op een fiasco voor Waasland-Beveren. Na 70 minuten applaudisseren de thuisfans honend als ex-speler Björn Vleminckx de 0-6 maakt. ‘Geeraerd buiten,’ joelen de fans. De partij eindigt in een afgang: 2-6.

In een televisie-interview meteen na de wedstrijd laat Geeraerd zijn frustraties de vrije loop: ‘Misschien kan Waasland-Beveren ook wel een Spanjaard naar hier halen [Club Brugge heeft een Spaanse trainer, WC], dan hebben ze daar ineens ook weer een werkloze minder.’

Hoe Geeraerd wist dat hij ontslagen was

Later die avond krijgt Geeraerd in de gaten dat er iets mis is. Hij merkt dat bestuursleden die hem anders vriendelijk groeten, geen gedag meer zeggen. Hij ziet ook hoe sponsors hem opeens met een vreemde blik bekijken.

In een volgend interview maakt hij dat besef pijnlijk duidelijk. Als de journalist hem na afloop van het gesprek succes wenst, antwoordt hij droog: ‘Het zal niet meer met mij zijn.’ Half zwaaiend, half lachend met zijn eigen miserie loopt hij weg.

Die nacht kan Geeraerd de slaap nauwelijks vatten.

Als Geeraerd die achttiende november opstaat, zit hij in zak en as. Het is het precies een jaar geleden dat zijn moeder overleden is. Het maakt wat komen gaat extra zwaar.

Net zoals de week ervoor krijgt Geeraerd in de auto op weg naar de club telefoon. Eenmaal op de club moet hij meteen mee de vergaderruimte in.

Roosens is met Poppe om het nieuws te brengen. Aan de andere kant heeft technisch directeur Danny De Maesschalck postgevat. Hij weet van Roosens al wat komen gaat en is net zoals zijn voorzitter geen voorstander van het ontslag.

Het gesprek dat niemand wilde voeren

Het gesprek verloopt pijnlijk. Niemand van de mensen aan tafel vindt Geeraerd een slechte trainer. Roosens maakt nog eens duidelijk dat hij niet akkoord is met de beslissing over te gaan tot ontslag. Hij heeft de bestuursleden gevraagd er nog eens goed over na te denken en de emoties niet de bovenhand te laten nemen, zo kort na de wedstrijd. Tevergeefs.

Uiteindelijk is het Poppe die het voortouw neemt. Hij vindt Geeraerd nog steeds een vakman, zegt hij, en zou hem graag aan boord houden. Hij geeft ook toe dat de club schuld treft voor de transfers, maar dat er ‘een signaal naar iedereen moet komen.’ En dat Geeraerd daar het slachtoffer van moet zijn.

‘Ge weet toch dat we pech gehad hebben?’

De wereld van Geeraerd zakt in elkaar. Hij denkt terug aan een moment enkele maanden eerder, toen hij nog op een podium stond en 5.000 uitzinnige fans toesprak bij het vieren van de promotie naar de eerste klasse. Een paar maanden geleden was ik nog de redder, maar nu stel ik helemaal niks meer voor, denkt hij.

Hij probeert zich nog te verzetten. ‘Ge weet toch dat we pech gehad hebben?’

Helaas, door zijn aanvaring met sommige bestuursleden een week eerder, willen ze niet met Geeraerd door. Er is ook een aantal spelers dat niet meer met hem wil werken Ook deze argumenten hebben maar weinig te maken met zijn kwaliteiten als trainer, maar maken een verdere samenwerking wel heel moeilijk.

De Maesschalck ziet het hopeloze van de situatie in en gaat nu ook op Geeraerd inpraten. Met zijn vriend ook aan de andere kant duurt het niet lang voordat Geeraerd zich neerlegt bij zijn ontslag. Hij moet meteen weg, zoals in het trainersvak gewoon is.

Maar het houdt nog niet op voor Geeraerd

Het hele gezelschap loopt het oefenveld op, naar de spelers. Geeraerd heeft zijn cluboutfit nog aan. Poppe neemt het woord en vertelt de spelers dat ze afscheid moeten nemen van hun coach. Vooral de spelers die Geeraerd vaak opstelde, komen hem vertellen hoe spijtig ze het vinden dat hij weg moet. Nog half versuft van de emoties loopt Geeraerd even later terug richting het stadion, om daar zijn kluisje leeg te maken.

Intussen maakt de clubsite dat Waasland-Beveren afscheid neemt van de heer Dirk Geeraerd als hoofdtrainer. Het persbericht heeft het over de ‘schitterende kwaliteiten’ van de man die ze net ontslagen hebben en stelt dat ‘Dirk absoluut niks verweten kan worden qua inzet en gedrevenheid.’

Schuldig voelt Roosens zich niet: hij is zich blijven weren tegen het ontslag van Geeraerd, tot het echt niet meer anders kon. Hij is vooral opgelucht dat ze de zaken toch hebben kunnen uitpraten.

Maar wat Roosens niet weet, is dat Geeraerd zich op weg naar huis heeft omgedraaid omdat hij nog wat vergeten is op de club. Als hij daar weer wegrijdt, komt trainer Glen De Boeck de parkeerplaats opgereden.

Dan beseft Geeraerd dat het bestuur zijn opvolger al gecontacteerd moet hebben toen hij zelf nog coach was. Zijn dochter had al die tijd gelijk: de beslissing was een week eerder al genomen.

Waarom Geeraerd het toch nog opnam voor Waasland-Beveren

Dit is het verhaal dat vaak schuilt achter een kort item in het nieuws, achter bijna elke ‘aan de kant geschoven,’ ‘afscheid genomen’ en ‘bedankt voor bewezen diensten.’

Prima trainers als Dirk Geeraerd worden met de regelmaat van de klok ontslagen in de voetbalwereld. Dat onderzoek op onderzoek uitwijst dat trainerswissels nauwelijks oplossingen bieden voor de slechte resultaten, is daarbij niet van belang. Zoals Poppe aan Geeraerd toegaf, willen clubs in nood vooral ‘een signaal geven’ en hebben ze daarvoor een slachtoffer nodig. En Roosens kan dat dan niet tegenhouden, wat hij zich ook voorneemt of probeert.

‘Eigenlijk schrok ik niet: voetbal zit zo in elkaar’

En Geeraerd? Het ontslag had een zware impact op zijn carrière. De man waarvan iedereen zei dat hij een goede trainer is, zou nooit meer als hoofdtrainer in eerste klasse aan de bak komen. Zijn carrière had er helemaal anders kunnen uitzien als de deklat Wesley Sonck in de slotminuten van die 0-0 tegen Charleroi niet van het winnende doelpunt gehouden had.

Maar als een journalist twee maanden na het ontslag opmerkt dat ‘zijn vrienden van Waasland-Beveren’ hem een mes in de rug gestoken hebben, dient hij hem fel van repliek. ‘Niemand heeft me verraden,’ zegt hij. ‘Melchior [Roosens] is een mooie mens, hij heeft voor altijd mijn respect. Maar eigenlijk schrok ik niet: voetbal zit zo in elkaar.’

In de jaren die volgen, wordt duidelijk dat ze het bij Waasland-Beveren écht meenden toen ze zeiden dat ze Geeraerd een goede trainer vonden. Twee jaar na zijn ontslag doet Geeraerd op vraag van Poppe weer scoutingswerk voor het team. Sinds afgelopen zomer maakt hij als assistent-coach weer deel uit van de staf.

Of hij ooit weer hoofdtrainer wordt? ‘Zeg nooit nooit.’

Dit artikel is tot stand gekomen dankzij de steun van

Lees ook:

Het Nederlandse voetbal heeft meer trainers nodig die nooit gevoetbald hebben Nederlandse trainers die nooit professioneel gevoetbald hebben, bestaan die? Amper. Dat we er meer nodig hebben, leerde ik van de Duitse toptrainer Thomas Tuchel - een man die met statistici en scholieren werkt om beter te worden. Lees het verhaal hier terug Waarom de Noorse mannenvoetballers hun inkomsten delen met de vrouwen ‘Wij hebben het privilege dat we fulltime kunnen voetballen. De vrouwen niet. Waarom niet?’ Aldus de verdediger van het Noorse nationale team. Een idee voor de Nederlandse voetbalmannen en -vrouwen? Lees het interview hier terug