De Nederlandse euthanasiewet bestaat sinds 2002. Artsen zijn in principe strafbaar, maar ze mogen euthanasie verlenen als aan een aantal zorgvuldigheidscriteria is voldaan. In de praktijk leidt dat met name tot problemen bij psychiatrische patienten. Hoe groot is psychische lijden? Wanneer is een patiënt uitbehandeld?
Op maandag 24 februari zendt de VARA een belangwekkende en aangrijpende documentaire uit van Elena Lindemans: Moeders springen niet van flats. Twaalf jaar geleden pleegde haar moeder Willemien zelfmoord door van de elfde etage van een flat in Heerenveen te springen. Zij wist wat haar moeder ging doen. Ze had besloten, samen met haar zus en stiefvader, om haar moeder niet tegen te houden. Ze waren ervan overtuigd dat het psychische lijden van Willemien, na jarenlange vergeefse strijd, te zwaar was geworden om te dragen. En verzoeken om hulp bij zelfdoding of euthanasie waren niet gehonoreerd.
Elf jaar na dato rijdt Elena voor het eerst naar de plek waar haar moeder is gesprongen. Ze spreekt met de bewoners van de flat. En ze bezoekt de psychiaters en artsen die de herhaalde verzoeken om euthanasie niet hebben ingewilligd. Een van hen is Herman Hoekstra, huisdokter te Appelscha. In de film geeft hij ruiterlijk toe dat hij verkeerd heeft gehandeld.
Inmiddels is Hoekstra met pensioen, maar hij is nog wel actief in de palliatieve zorg en als SCEN-arts.
Ik sprak met hem, onmiddellijk na afloop van een vertoning van de documentaire tijdens een bijeenkomst van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde. Over zijn gestage groeiproces, over pijn en over inlevingsvermogen.
De best geïnformeerde econoom van Nederland komt niet op tv Robert Went zit nooit in talkshows en heeft geen column in een landelijke krant. Toch is de econoom wereldberoemd onder vakgenoten. En op Twitter is hij een onmisbare bron voor iedereen die geïnteresseerd is economie. Eerder interviewde ik deze gids van de economische elite over de toekomst en zijn idealen. Op zoek naar het grote verhaal met Franca Treur De tweede roman van schrijfster Franca Treur, De woongroep, is met vijandigheid ontvangen. Voor mij des te meer reden om met haar te gaan praten. Over haar generatie en de zoektocht naar een groter verband.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!