Het trainerschap als werkervaringsplek voor de Nederlandse ex-speler
Afgelopen zondag maakte Wesley Sneijder bekend dat hij stopt als international en zo snel mogelijk wil beginnen als trainer.
Het eerste is jammer, en het tweede eigenlijk ook. Dat laatste klinkt misschien wat hard, maar de vanzelfsprekendheid waarmee ex-internationals recht lijken te hebben op een speciale verkorte route naar het trainerschap, moet maar eens stoppen.
Ex-profs hebben mijns inziens eerder nadeel dan voordeel van hun carrière als speler. Ik kom er volgende week uitgebreider op terug, maar de belangrijkste reden is simpel: ze missen jaren aan ervaring als trainer. Het is me een raadsel waarom zo veel mensen kennelijk denken dat dat er niet toe doet. Er is vermoedelijk maar één reden, en dat is dat ex-spelers nu eenmaal vaak trainer worden.
En zeker in Nederland. De hoogste posities in het Nederlandse voetbal dienen als de facto werkervaringsplekken voor oud-voetballers - van Frank Rijkaard tot Marco van Basten, van Jan Wouters tot Edwin van der Sar, van Danny Blind tot Giovanni van Bronckhorst.
En over een paar jaar dus vermoedelijk Wesley Sneijder. Voor de helderheid: ik gun hem alle succes, en wie weet wordt hij een goede trainer, maar het gaat me om het principe. En de gevolgen ervan: als wie je bent belangrijker is dan wat je kunt, zullen mensen die wat kunnen, uitwijken naar andere beroepsgroepen.
Bijvoorbeeld iemand als Elwin van Keulen, de jonge baas van de jeugdopleiding van Cambuur die ook deel uitmaakte van het groepje jeugdtrainers dat ik een tijdje volgde. Vorig jaar schreef ik over Van Keulen en zijn ideeën. Maandag maakte hij bekend dat hij het voetbal zou verlaten.
Hij gaat sociale wetenschappen studeren. Vandaag sprak ik hem over het hoe en waarom van zijn besluit, volgende week komt dat online.
De Zwitsers tegen het darwinisme
In mijn serie stukken over jeugdvoetbal schreef ik deze week over de benadering van de Zwitserse voetbalbond. Alweer een tijdje geleden - tijdens het EK voor vrouwen afgelopen zomer - sprak ik met Laurent Prince, technisch directeur van de Zwitserse bond.
Hij leek wel een sportwetenschapper - hij maakte de ene na de andere doordachte opmerking. In essentie komt de Zwitserse aanpak erop neer dat ze niet meer proberen om talent zo vroeg mogelijk te ontdekken - juist niet. Dan loop je risico talent te beschadigen en te verliezen.
Talent niet kapot maken is het nieuwe scouten.
Roger Bannister en de ketchuptheorie
Roger Bannister stierf deze week. Bannister is beroemd als de man die als eerste de mijl onder de vier minuten liep. Maar hij staat voor meer dan deze simpele statistiek.
Bannister voedde het debat over hoe grenzen worden doorbroken - over de relatie tussen fysieke en mentale uitputting. Jarenlang probeerden Bannister en anderen de mijl in minder dan vier minuten te lopen, jarenlang beten Bannister en anderen hun tanden stuk op die tijd.
Totdat het plots lukte: op 6 mei 1954 liep Bannister de mijl in 3 minuten 59 seconden. En plots deden veel meer hardlopers dat, als ketchup die na hard schudden opeens de fles uitspuit.
Alex Hutchinson, Malcolm Gladwell, en David Epstein schreven en spraken over Bannister en zijn betekenis voor de sport.
Leestips
- Sam Hinkie - de voormalige baas van basketbalploeg Philadelphia 76’ers die tussen 2013 en 2016 zijn ploeg structureel liet verliezen om later te winnen - gaf sinds tijden een interview. Vroeger of later zullen alle sportbestuurders zijn denkniveau hebben, denk ik.
- Zijn oude ondergeschikte Ben Falk runt nu zijn eigen site met basketbalanalyses, Cleaning The Glass, waarvan ik al eerder stukken en video’s tipte. Sports Illustrated maakte een profiel van hem.
- Basketballer Kevin Love schreef op The Players’ Tribune over zijn angstaanvallen.
- Red Bulls Salzburg staat op het punt Borussia Dortmund uit de Europa League te knikkeren. Op de bank als assistent-coach: René Maric, die als scholier het blog Spielverlagerung begon. Ik schreef twee jaar geleden over hem.
- Spielverlagerung.com, het Engelstalige broertje van de Duitse moedersite, had een laaaaaang en boeiend interview met Lars Hallengren, scout van FC Midtjylland.
- Hugo Borst schreef een column naar aanleiding van het stoppen van Wesley Sneijder als international. Wat ik er mooi aan vind, is de waardering voor het heden. Borst vindt Sneijder beter dan veel grote namen uit het verleden. Ik denk dat hij gelijk heeft. Sneijder was een wereldtopper in een tijdperk waarin het voetbal in de breedte veel sterker was dan in de tijd waarin Gullit en Van Basten glorieerden. Vroeger was het niet altijd beter.