Deze wethouder doet graag een stapje opzij voor zijn vrouwelijke collega

Rietje Beeren van de organisatie, een vrouw met korte krulletjes: ‘Wij zien er gek uit, ja! Ik draag een raar geel jasje. Dat komt: wij spelen een beursvloer na, waar aanbieders en vragers elkaar vinden.’

‘De aanbieders zijn bedrijven en de vragers zijn maatschappelijke organisaties. Zij vinden elkaar in een spel van vraag en aanbod. Daarom dragen wij gekleurde jasjes, net als op een echte beursvloer. Hahaha. Wij zijn hoekmannen, wij noteren een gesloten match!’

Het gesprek werd overgenomen door wethouder Anco Goldhoorn (61, Ronde Venen Belang) die met vrouw en twee dochters in Vinkeveen woont. Anco was heel nadrukkelijk niet aanwezig in zijn hoedanigheid als lijsttrekker van RondeVenen Belang.

Maar omdat hij zich als ‘de hoogst verantwoordelijke bestuurder aanwezig’ verantwoordelijk voelde ‘inzake communicatie over het evenement naar buiten toe.’ Hij heeft Economie en bedrijvigheid, WMO, Participatiewet, Sociale zaken, Minimabeleid, Milieu, Afval, Recreatie, ODRU en GGD in zijn portefeuille. Daarnaast is hij ook coördinerend wethouder Sociaal Domein en vergunninghouders.

Anco: ‘Inderdaad een hele mond vol, ik heb het er ook heel druk mee, maar dat betekent niet dat ik ‘het kleine’ niet in de smiezen hou.’ De Ronde Venen was volgens Anco nu typisch zo’n gemeente waar de menselijke maat níet uit het oog werd verloren.

‘Ik schud ze zo uit m’n mouw’

‘Wij zijn best een sociale club, zo met elkaar. Mag ik je een voorbeeld geven? Wij hebben hier een groepje vrijwilligers dat bereid is om een ander met eigen auto ergens naartoe te brengen tegen kostprijs, dat is 19 cent per kilometer. Dat heet ‘Automaatje’. Een spitse samentrekking van de woorden ‘auto’ en ‘maatje’, snap je ‘m? En dat is maar een van de vele RondeVeense voorbeelden, ik schud ze uit mijn mouw.’

Rietje Beeren: ‘Anco nou even stil zijn, de uitleg voor de hoekmannen begint!’

Anco: ‘Ik kom bij jou terug!’

Op ‘de beursvloer’ sprak een vrouw in blauwe jurk ‘de hoekmannen’ toe. Anco: ‘Zij is een organisatieprofessional, ik ben haar naam even kwijt, maar ook zij doet dit geheel vrijwillig.’

‘Breng vragers en aanbieders met elkaar in contact. Laat ze de gemaakte afspraak formaliseren. Blijf rustig.’

Er waren vier hoeken: Helpende handen, Middelen en materialen, Faciliteiten en Kennis/advies.

De blauwe jurk: ‘Stuur de mensen naar de juiste corner, anders staan ze hun tijd te verdoen.’ Er waren statafels waarop glazen met kaasstengels en borrelnootjes stonden.

Wethouder Anco kwam er weer aan. ‘Luister, jongen, ik merkte enig cynisme in je vraagstelling, maar noem jij mij nou eens een andere gemeente waar bedrijfsleven en sociale clubs elkaar op zo’n speelse manier vinden? Van de duizend bedrijven komen er hier vanmiddag 37 naar toe. Dat lijkt weinig, maar is veel! Er zit een hotel tussen dat een vergaderarrangement wil weggeven! En nog zo veel meer…’

‘Bedank De Ronde Venen’

Hij pakte een willekeurig passerende vrouw bij de arm.

‘En u bent?’ Daarna wijzend naar mij: ‘Meneer is van de landelijke pers.’

De vrouw: ‘Ik ben van de dorpse koffiekamer, wij drinken op dinsdag en woensdagochtend koffie in de bibliotheek met mensen met een beperking.’

Anco: ‘En u kunt wel wat koffie gebruiken?’

De vrouw: ‘Ja, koffie.’

Anco: ‘En wat kun je terug doen? Want het is geven en nemen.’

De vrouw: ‘Bijvoorbeeld een appeltaart bakken.’

Anco: ‘Bijvoorbeeld een appeltaart bakken! Ik krijg nu al trek! Een heerlijke appeltaart.’

Anco tegen mij: ‘Zal mij niet verbazen als mevrouw straks met een paar pakken koffie naar huis gaat. Wij hebben binnen de gemeente een koffiebrander zitten. Smit & Dorlas, een hele leuke club.’

De vrouw: ‘Dank u wel!’

Anco: ‘U hoeft mij niet te bedanken, bedank elkaar maar, bedank De Ronde Venen.’

Toen de vrouw was doorgelopen: ‘Weet je wat wij hier binnenkort krijgen?’

Ik wist het niet.

‘Breedband. Supersnel internet!’

Waarom Anco het woord helpen haat

Anco had een hekel aan het woord helpen.

‘Mensen die in de put zitten, willen er zelf uitklimmen. Wat wij doen is handvaten geven, een touw naar beneden laten zakken. Ze pakken het vast, vaak met beide handen, en dan begint die lange klim omhoog! Wij faciliteren, maar wel zelf doen! Een mooi proces om te zien.’

Hoewel hij niet aanwezig was in zijn hoedanigheid als lijsttrekker van Ronde Venen Belang stipte hij toch even aan dat lokale partijen op lokaal niveau vaak beter functioneren dan landelijke partijen.

‘Omdat we links en rechts zijn. Bij ons in de club zitten jongens die landelijk VVD zijn, maar we hebben bijvoorbeeld ook SP’ers, om maar eens iets te noemen. Wij vinden elkaar in ons RondeVenerschap.’

‘Alberta, pak jij de spotlights maar, dan ga ik aan de slag als hoekman. Ik ben niet kinderachtig’

Even later opende wethouder Alberta Schuurs-Jensema (VVD) de RondeVeense Uitdaging, de vraag drong zich op waarom Anco dat niet deed.

Anco, bloedserieus: ‘Simpel: omdat het internationale vrouwendag is. Het is 8 maart en dan kan het me even geen biet schelen dat de RondeVeense Uitdaging inhoudelijk onder mij valt. Ik heb gezegd: "Alberta, pak jij de spotlights maar, dan ga ik aan de slag als hoekman." Ik ben niet kinderachtig.’

Het spel van vraag en aanbod leidde tot veel matches. Er was een omroeper, een man van 2 meter 11, die iedereen via een microfoon op de hoogte hield. “Jahaaa, hier weer een mooie match. Tussen de jongens van de scouting en Van Walraven BV. Ge-wel-dig!”

De zzp’ers vergeten

Er werd die middag voor ruim 28 duizend euro aan diensten verhandeld. Bij het weggaan kwam wethouder Anco Goldhoorn nog even zeggen dat er in de gemeente De Ronde Venen geen 1000 maar 4500 bedrijven gevestigd zijn. ‘Ik heb dat snel even na laten kijken door een van mijn ambtenaren. Ik was vergeten de zzp’ers mee te tellen.’

Ik: ‘Dank je wel.’

Anco: ‘En alsjeblieft, helpen we de pers ook nog eventjes op weg in RondeVenen. Gratis en voor niets!’

Toen we naar buiten liepen: ‘En morgen gaat dit gekke jasje weer uit en gaan we weer gewoon aan de slag voor De Ronde Venen.’