Beste,

Deze week: hoe het omslagontwerp van ons nieuwste boek tot stand kwam, een kennismaking met een nieuwe uitgeefstrategie die te denken geeft, en waarom het nieuwe werk van Michael Lewis eerder te luisteren dan te lezen is.

Maar eerst: een nieuw boek!

‘Als je een Amerikaan ziet lopen, hoor je meestal binnen een paar seconden het bliepbliep van zijn autoslot.’

Amerikanen lopen niet. Of in elk geval lopen ze heel weinig, blijkt uit onderzoek met stappentellers.

Waarom? En wat zegt dat over de VS? Dat en veel meer beschrijft Arjen van Veelen in zijn Amerikanen lopen niet.

Daarin neemt hij ons mee naar St. Louis, Missouri, waar hij twee jaar woonde. Wie de Verenigde Staten wil begrijpen, moet daar beginnen. Want in deze vergeten stad kun je het ‘gewone’ Amerika zien, en hoe hard dat gewone leven voor veel Amerikanen is.

Een alerte hond en twee uitklapkaarten

St. Louis kent een enorm contrast tussen arm en rijk, wit en zwart, stad en platteland.

Het was niet gemakkelijk dat allemaal te vatten in een omslag in onze stijl. Redactioneel ontwerper Leon Postma en Martijn van Dam van designstudio Momkai, die al onze ontwerpen – onder begeleiding van onze creatief directeur Harald Dunnink – proberen altijd de absurditeit te vangen van de realiteit die onze boeken blootleggen.

Dit keer wist Leon Postma dat zo te doen:

De hond heeft een hoofdrol, vertelt hij. ‘We laten de hond de sfeer bepalen door hem alert over de schouder te laten kijken, alsof er zich iets afspeelt in de verte. Hierdoor gebeurt er meer dan dat een baasje alleen maar zijn of haar hond uitlaat: de angst die in het boek wordt beschreven, komt meer naar voren.’

We wilden de lezer ook in staat stellen tijdens het lezen ‘mee te reizen’ met Van Veelen. Daarom riepen we de hulp in van vormgever Leon de Korte. Hij ontwierp een uitvouwbare kaart van St. Louis.

Ideaal voor als je vakantie nog even op zich laat wachten...

‘Start your novel career’

Nieuw in uitgeefland: beleggen in schrijverscarrières. in The Guardian. De uitgever, maakt deel uit van een groot hedgefonds ‘met passie voor literatuur’ en neemt schrijvers vanaf 2.280 euro per maand in loondienst.

Het idee: laat aspirant-schrijvers de hele dag aan hun roman schrijven, zonder dat ze zich hoeven laten afleiden door bijbaantjes.

De uitgever zorgt vervolgens voor het ontwerp, publicatie en de promotie van hun boek. De auteurs ontvangen ook de helft van de opbrengst uit de boekenverkoop. Je moet wel eerst door de selectieprocedure langs een algoritme dat is ‘ontworpen om carrière-schrijvers te identificeren’.

Een ander angstaanjagend addertje onder het gras: de uitgever wil meedingen naar het exclusieve copyright op het werk en op de ‘ideeën’.

Eerst luisteren!

Met titels als Moneyball en The Big Short is hij misschien een van de meest succesvolle non-fictie auteurs: Michael Lewis. En nu is hij, in eigen woorden, ‘Audible’s eerste tijdschriftschrijver geworden’. (Audible is het audioboekenplatform van Amazon.)

Als Lewis een idee heeft voor het boek, test hij dat altijd met een artikel van zo’n tienduizend woorden in Vanity Fair. Zo weet hij of de lezer op zijn boek zit te wachten voor hij definitief besluit jarenlang te steken in een boek over een bepaald onderwerp. Een goede gewoonte, vind ik.

Maar deze keer kiest hij dus niet voor Vanity Fair. Hij denkt dat Audible zijn bereik vergroot en meer mensen naar zijn boeken zal trekken. Vorige maand tekende hij een meerjarig contract voor een serie oorspronkelijke audioverhalen. (Die verhalen zullen uiteindelijk misschien wel in gedrukte vorm verschijnen, maar de rechten liggen in ieder geval de eerste maanden bij Audible.)

Audioboeken zijn niet langer een aanhangsel van een boek, maar een bloeiende, op zichzelf staande vertelvorm. In in The New York Times beschrijft Alexandra Alter hoe audioboeken hun intrede deden in uitgeefland. Steeds meer uitgevers zien er heil in.

En Lewis dus ook. En met overtuiging. ‘Een van de redenen waarom ik het doe’, zegt hij, ‘is dat ik denk dat het me een betere schrijver zal maken.’


Het eerste luisterverhaal verschijnt in juli. Net als mijn volgende nieuwsbrief trouwens. Tot in juli!

Hartelijke groet,

Milou

Mijn nieuwsbrief per mail ontvangen? Dat kan! Bijna elke week stuur ik een mailtje waarin ik je op de hoogte houd van mijn zoektocht naar het lezen, schrijven en uitgeven van de toekomst. Schrijf je hier in!