Waarom je door Peter van Uhm niet beter gaat voetballen
Femke Halsema, burgemeester van Amsterdam, benoemde deze week Peter van Uhm, de voormalig Commandant der Strijdkrachten (de hoogste militair van het land), als adviseur van de Amsterdamse brandweer.
De reden is dat de brandweer al jarenlang redelijk onbestuurbaar is. Brandweerlui houden er onder werktijd andere baantjes op na, lappen bij het blussen protocollen aan hun laars, verschijnen dronken op de kazerne. De man die dit wil veranderen, wordt met de dood bedreigd. Van Uhm moet hem nu gaan helpen.
Het deed me denken aan het boek dat ik op vakantie las, The Away Game, over de zoektocht van gasstaat Qatar naar voetbalsucces. Qatar wilde goed in voetbal worden, een nagenoeg onhaalbaar plan voor een land zonder voetbalcultuur.
Dus wat deed het? Qatar huurde het voormalig hoofd van de jeugdopleiding van FC Barcelona in, Josep Colomer, tevens bekend als de ontdekker/opleider van Leo Messi. Die ging in Afrika talentvolle tieners scouten, die als trainingspartners moesten dienen voor Qatarese tieners. Colomer lijkt een logische keuze: de man die Messi maakte.
Maar van Qatars epische zoektocht naar voetbalglorie is niets terecht gekomen. (Ik schreef er deze week over.) Na meer dan tien jaar investeren is er geen Afrikaanse Messi gevonden. En Qatars nationale ploeg is nog steeds superslecht. De reden in één zin: Colomer en zijn scouts hadden simpelweg te weinig verstand van het Afrikaanse voetbal.
Zou militair Van Uhm de brandweer kunnen omvormen? In elk geval oogt Halsema’s keuze goed – wie is er nu geschikter om een brutale klas te disciplineren dan de voormalige hoogste militair van het land? (Halsema formuleerde het iets anders: ‘de heer Van Uhm [heeft] grote ervaring opgebouwd met complexe, hiërarchische organisaties en de gesloten, naar binnen gekeerde cultuur die kan ontstaan bij risicovol, gevaarlijk werk.’)
Maar The Away Game suggereert dat Van Uhm niet de oplossing is. Succesvol zijn in Barcelona/het leger wil nog niet zeggen dat je slaagt in Afrika/bij de Amsterdamse brandweer. Het is eerder een strategische zet: Halsema onderneemt zichtbaar actie, waarmee ze tijd wint om naar een echte oplossing te zoeken.
Lees-, kijk-, en luistertips
- Voor een heleboel vraagstukken heb ik geen actieve interesse, totdat er goed over wordt geschreven. De productie van de New York Times over het klimaatdebat in de jaren tachtig is daar een goed voorbeeld van.
- Zomergasten met Louis van Gaal gezien? Het is nog terug te zien (tot zondag), en terug te luisteren (voor altijd).
- Nog een gesprek met een voetbaltrainer dat de moeite is: Sjors Ultee in gesprek met Neal Petersen. Ik vind het knap hoe Ultee het werk van zijn voormalige bazen Ten Hag en Verbeek analyseert. Veel anderen zouden zulke vragen ontwijken, maar Ultee vertelt er met kritiek en begrip over.
- Nog meer over trainers: The Guardian schrijft over Marcelo Bielsa’s eerste weken bij Leeds.
- ‘The Eurostep is as European as french fries are French.’ Waar dit over gaat, denk je misschien als gediplomeerd Europeaan? Over een passeerbeweging in het basketbal, prachtig beschreven en geïllustreerd in de Wall Street Journal.
- ESPN en de universiteit van Bath bekeken het hele voorgaande Premier League-seizoen op onterechte belangrijke beslissingen. Wat was, zeg maar, de stand geweest als God scheidsrechter was geweest? (Neem het onderzoek wel met een heel vaatje zout: je kunt nauwelijks zeggen wat er in een wedstrijd was gebeurd als bijvoorbeeld een onterechte rode kaart in de tiende minuut níét was gegeven.)
- LeBron James, de beste speler van de NBA, houdt van fietsen, zo vertelt hij aan (een ietwat dweperige verslaggever van) de Wall Street Journal.
- Brentford speelt komend seizoen zonder aanvoerder. Waarom zou je de verantwoordelijkheid voor dingen waar elke speler verantwoordelijk voor zou moeten zijn bij één speler leggen?
- Ik had nog nooit gehoord van fitnesspoedergoeroe Joel Beukers. Dit stuk uit deVolkskrant beschrijft zijn carrière en zijn bezittingen. Joel verkoopt veel poeder en heeft veel spullen van goud.