17.08.18 Aanbeveling

Hoe een klas het hokjesdenken de rug toekeerde (en nog 9 verhalen voor het weekend)

Front-end developer

Elke vrijdag tippen correspondenten hun leestips voor het weekend. Deze week: hoe Wikipedia het verdriet om een beroemdheid ‘meet’, een geschiedenis van (anti-)sociale media en hoe een fluitist vogels stal uit een museum – en daarmee wegkwam.

Het beste uit andere media

De wetenschappelijke strijd om de dood van de dino’s

De correctie onderaan dit stuk in The Atlantic over geoloog Gerta Keller is eigenlijk al aanbeveling genoeg: ‘This article originally misidentified two of the animals with which Dr. Keller claims to have had near-death experiences’, staat er. Maar als je meer wilt: het artikel gaat over een wetenschappelijke controverse rondom het uitsterven van zo’n beetje alles op aarde, 66 miljoen jaar geleden, met als voornaamste slachtoffers dinosaurussen (of ‘charismatische megafauna’, in het jargon van de paleontologen). Was het een gebrek aan libido bij de dino’s, verveling, of – zoals de consensus tegenwoordig is – een joekel van een asteroïde die op Mexico viel? Keller gelooft dat het lag aan vulkaanuitbarstingen, en reist af naar India om haar gelijk te halen. (Michiel de Hoog, correspondent Sport)

The Atlantic: ‘The Nastiest Feud in Science’ (Leestijd: 40 minuten)

Hoe een fluitist 299 vogels stal uit een museum (en ermee wegkwam)

Op een zomerse dag in 2009 stond Kirk Johnson te vissen toen hij zag hoe een collega-visser aas uit diens tas haalde. Dit was niet zomaar aas, nee, dit was zalmaas – een haakje omwikkeld met een bonte verzameling van schitterend glimmende vogelveertjes. Zoiets had Johnson nog nooit gezien. ‘Als je dit al indrukwekkend vindt’, zei de visser toen, ‘dan ken je het verhaal zeker niet van de jongen die exotische vogels uit het British Museum stal en de veren verkocht aan Victoriaanse aasbinders, om met het geld een gouden fluit te kopen.’ Kirk Johnson: ‘Dat was de raarste zin die ik ooit had gehoord.’ En zo begon zijn queeste in de bizarre wereld van het aasbinden. (Yara van der Velden, beeldredacteur)

This American Life: ‘The Feather Heist’ (Luistertijd: 65 minuten)

De graadmeter voor verdriet over iemands dood: Wikipedia

Na het overlijden van soullegende Aretha Franklin deze week dringt de vraag zich op: hoe meet je wat de dood van een beroemdheid teweegbrengt? Door te kijken naar het verkeer naar diens Wikipedia-pagina, besloot platform voor datajournalistiek The Pudding. De afgelopen jaren blijkt niemands dood zó hard te zijn binnengekomen als die van popster Prince – op ruime afstand gevolgd door de natuurkundige Stephen Hawking. Zoals altijd tovert The Pudding een fenomenale presentatie van data en cijfers op je scherm. Nog een tot de verbeelding sprekend getal: in de 48 uur na de zelfmoord van Linkin Park-zanger Chester Bennington kreeg zijn Wikipedia-lemma meer dan 160.000 procent (!) meer bezoekers dan in de 48 uur ervoor. (Riffy Bol, algemeen redacteur)

The Pudding: ‘Life After Death on Wikipedia’ (Lees- en kijktijd: 7 minuten)

Van het Tahrirplein tot Donald Trump: een compacte geschiedenis van (anti-)sociale media

Zeynep Tufekci is een van de interessantste technologiedenkers van dit moment. In een ijzersterk en compact artikel beschrijft de Turks-Amerikaanse academica de ontwikkeling van digitale technologieën van de afgelopen zeven jaar. Ze laat mooi zien wat de (vermeende) invloed is van onze sociale – of anti-sociale – media, en dit artikel is tegelijkertijd een pleidooi om voorbij de technologieën te kijken om hun invloed te begrijpen. En dat is een grote verantwoordelijkheid, zegt Tufekci. ‘This responsibility isn’t on Russia, or solely on Facebook or Google or Twitter. It’s on us.’ (Maurits Martijn, correspondent Data)

Technology Review: ‘How social media took us from Tahrir Square to Donald Trump’ (Leestijd: 20 minuten)

Het beste van De Correspondent

Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.

Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.

Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!

Het beste uit andere media

Het beste van De Correspondent

Komt een land bij de dokter