Een wereldwijd journalistiek platform uit de grond stampen doe je niet alleen. Daar heb je hulp bij nodig.

In de eerste plaats natuurlijk van jullie, onze 60.000 Nederlandstalige leden. Als jullie je nu massaal aansluiten als pioniers bij The Correspondent, help je ons de vliegende start te maken die onze campagne nodig heeft om een succes te worden.

Om The Correspondent werkelijkheid te laten worden, hopen we ons eigen wereldrecord in journalistieke crowdfunding van vijf jaar geleden te verbreken. Toen droegen 19.000 pioniers 1,3 miljoen euro bij, nu willen we met een internationale ledencampagne van dertig dagen minimaal ophalen voor onze internationale uitbreiding.

Daarvoor is het noodzakelijk om veel mensen te bereiken. Daarom hebben we het afgelopen jaar eindeloos kopjes koffie gedronken met honderden schrijvers, academici, zangers, wetenschappers, filmmakers en journalisten en hen gevraagd zich aan te sluiten bij onze beweging.

In dit artikel vertellen we wie er besloten mee te doen.

Wil je eerst graag weten waarom we De Correspondent naar het Engels willen uitbreiden? Lees dan stuk.

Ben je al overtuigd? Dan kun je je hier voor een zelfgekozen bedrag aansluiten:

Ja, ik doe mee!

‘Kun je me voorstellen aan...?’

Een jaar geleden verhuisden wij, Ernst-Jan en Rob, allebei naar New York. De stad waar ook onze inspiratiebron en eerste ambassadeur woont en lesgeeft: hoogleraar journalistiek Jay Rosen.

Rosen pleit al decennia voor het soort journalistiek waar De Correspondent voor staat: onafhankelijk, inclusief én gemaakt in samenwerking met lezers. ‘The Correspondent’ is voor hem het sluitstuk van zijn imposante carrière. De reputatie die een van de beroemdste perscritici van de VS in de afgelopen dertig jaar heeft opgebouwd, verbindt hij nu aan de Engelstalige versie van De Correspondent.

Rosen geeft ons wekelijks advies, roept zijn volgers op ons te steunen en – daar gaat het in dit stuk om – hij introduceert ons bij zijn vrienden, collega’s en invloedrijke bewonderaars.

Zo stelde hij ons begin dit jaar voor aan muzikant en Grammy-winnares Rosanne Cash. Ze is ook een betrokken die zich hard maakt voor diepgravende journalistiek. ‘We gaan koffie met haar drinken in het aldus Rosen.

Aldaar onderwerpt Cash ons aan een intens vragenvuur. We proberen alles zo goed mogelijk te beantwoorden.

Na drie kwartier zegt ze: ‘Alright. I’m in!’

En: ‘How can I help?’

Door ons aan nog meer potentiële ambassadeurs voor te stellen, zeggen wij hoopvol.

Waarom we de trein naar Baltimore pakten

‘You should meet David Simon’, zegt Cash, waarna Ernst-Jan bijna van zijn stoel valt. Simon is de maker van The Wire en The Deuce – twee geweldige HBO-series die vanuit allerlei lagen van de maatschappij een structureel probleem blootleggen. Zoals de drugsepidemie in Baltimore en de opkomst van de Amerikaanse porno-industrie met bijbehorende vrouwenhandel.

Na drie weken mailen met de assistent van Simon, kan ik, Ernst-Jan, een trein pakken naar Baltimore. Tweeënhalf uur later zit ik in een koffietentje met parkeerplaatsen voor de deur te wachten op de man wiens werk ik zo bewonder.

Als Simon eenmaal tegenover me zit, geeft ik hem als eerste het ambassadeursboekje cadeau:

Daarin staan de tien principes achter De Correspondent. Het is bovendien prachtig vormgegegeven en gedrukt, en maakt zo duidelijk dat we een serieuze club zijn.

Ik noem de namen van ambassadeurs die zich al hebben aangesloten en die Simon ook kent. Zoals Hollywood-producer Judd Apatow, socioloog William Julius Wilson (op wiens boek Simon het tweede seizoen van The Wire baseerde), Amerika’s bekendste statisticus Nate Silver (die laatst een lezing hield waar Simon bij was) en natuurlijk Rosanne Cash.

De namen maken indruk, want ook Simon zegt: ‘How can I help?’

Ik opgelucht. Hij doet mee. En: ik heb me niet als een fanboy gedragen.

Alleen gaat dat laatste alsnog mis.

‘Rijd nog even met me mee’, zegt Simon, ‘dan breng ik je naar de plek waar ze de beste crab cake van Baltimore hebben.’

Ik stap in, we rijden vijftig meter, en dan wijst Simon naar buiten. ‘Kijk, hier stelde Lincoln zijn kanonnen op tijdens de Burgeroorlog.’ En zo wijst hij de ene na de andere bezieningswaardigheid aan.

Ik krijg een rondleiding door Baltimore van de maker van The Wire, denk ik - starstruck

Ik krijg een rondleiding door Baltimore van de maker van The Wire, denk ik – starstruck.

Daarna kan ik alleen nog maar schaapachtig lachen.

Eigenlijk precies zoals Rob zich een paar weken eerder gedroeg toen we Roy Wood Jr. van als ambassadeur vroegen.

‘Wacht, dus mensen betalen jullie om vervolgens hun kennis met jullie te delen? Hilarisch businessmodel!’, aldus Roy.

Weer die schaapachtige fanboy-lach. Dit keer van Rob.

Met deze mensen gaan we dit avontuur aan. Ook met jou?

Ondanks onze incidentele verlegenheid hebben we tientallen bekende journalisten, activisten, schrijvers, wetenschappers en ondernemers weten te overtuigen lid te worden van The Correspondent.

Dus: als je pionierend lid wordt, ben je in goed gezelschap. Kijk maar:

Jimmy Wales, de oprichter van Wikipedia:

Nate Silver, de bekendste statisticus en verkiezingsvoorspeller van de Verenigde Staten:

Rosanne Cash, Grammy-winnende zangeres:

DeRay Mckesson, activist Black Lives Matter:

Beau Willimon, bedenker en schrijver van House of Cards:

Esther Perel, psychotherapeut en schrijver over de liefde:

Dele Olojede, journalist en de eerste Afrikaanse winnaar van de prestigieuze Pulitzerprijs:

Jordan Hewson, oprichter van Speakable, een platform voor constructieve journalistiek:

Blair Imani, schrijver en queeractivist:

Alan Rusbridger, de voormalig hoofdredacteur van The Guardian:

Holley Murchison, activist en veelgevraagd spreker over diversiteit:

Baratunde Thurston, comedian (onder meer bij The Daily Show) en schrijver van de bestseller How To Be Black:

Judd Apatow, filmproducent, bekend van onder andere Girls, Anchorman en The Big Sick:

Eli Pariser, auteur en bedenker van de term ‘filterbubbel’:

Cash, Rosen en anderen vertellen je ook graag in deze video waarom ze ons steunen:

YouTube

Breng je onze journalistiek ook naar een wereldniveau?

Ja, ik doe mee!

Heb je na het lezen van dit stuk nog vragen over The Correspondent?