Het beste uit andere media
De wolf als metafoor voor de migrant De wolf is terug in Duitsland en dat roept heftige reacties op. Aan de ene kant zijn er de stadse natuurliefhebbers die de terugkeer in lyrische bewoordingen toejuichen. Aan de andere kant staan de sceptische plattelandsbewoners die de buitenstaander angstvallig buiten de deur willen houden. Katrin Bennhold van The New York Times schreef er een sprookjesachtige reportage over en verbindt de wolf met de discussie over migranten, die de Duitsers op een opvallend gelijke manier verdeelt. (Lennart Hofman, correspondent Vergeten oorlogen) Kan iemands brein voorgeprogrammeerd zijn om te moorden? Genetica en neurowetenschappen: bestsellerlijsten staan er vol mee. Iedereen wil weten waarom we doen wat we doen. Intussen wordt ook op een andere plek nieuwsgierig naar het onderzoek gekeken: de rechtszaal. Anthony Blas Yepez sloeg in de Verenigde Staten een bejaarde man dood. Zijn verdediging? Hij zegt dat zijn brein is voorgeprogrammeerd om te moorden. Steeds vaker gebruiken advocaten hersenwetenschap als verdediging. Maar hoe sterk is het onderzoek? (Sanne Blauw, correspondent Ontcijferen) Dit zijn de kindvluchtelingen die getraumatiseerd door Europa zwerven Het is een kwetsbare, maar vaak vergeten groep onder de migranten die naar en door Europa trekken: de alleenreizende kinderen. Het zouden er zo’n honderdduizend zijn, volgens deze goeddeels in Griekenland gemaakte, verhelderende reportage in Trouw. En het worden er steeds meer. Soms zijn hun ouders onderweg gestorven, te vaak zijn ze slachtoffer van seksueel misbruik en racisme. Een longread die de minderjarige migranten een gezicht geeft. (Marnix de Bruyne, eindredacteur) De meest misleidende meeteenheid ter wereld: de calorie De manier waarop we de voedingswaarde van eten vaststellen, het aantal calorieën dus, is gebaseerd op een negentiende-eeuwse methode die uitblinkt in simpelheid. Daarbij gaat verloren dat de ene calorie de andere niet is – het scheelt enorm of je een calorie uit vet, suikers of eiwitten haalt. Aan het einde van het stuk onthield ik vooral dat suikers onterecht een beter imago hebben dan vet. (Michiel de Hoog, correspondent Sport) Dit bedrijf zorgde ervoor dat jouw pc een pc heet Een computer met software van Apple erop noem je een Mac. Een Windows-apparaat noem je een pc. Klinkt niet echt boeiend, maar als de geschiedenis net even anders was gelopen, had iedere tegenhanger van Apple IBM geheten. Het was het Texaanse bedrijfje Compaq dat het zuchtende marktmonopolie van IBM in de jaren tachtig wist te doorbreken. Deels door schaamteloos te jatten van die veel grotere firma uit New York, maar vooral door te luisteren naar de consument. Zonder Compaq zou de wereld der computers er waarschijnlijk heel anders hebben uitgezien. (Riffy Bol, algemeen redacteur)Het beste van De Correspondent
Zo dreunt een onverwerkt verkeerstrauma door bij de volgende generatie Elk jaar raken in Nederland en België honderden mensen op de weg betrokken bij de dood van een ander. Een drama voor de nabestaanden, maar ook voor de veroorzaker en diens omgeving. ‘Mijn vader reed twintig jaar terug een meisje van mijn leeftijd dood. En al die tijd kreeg ik het gevoel dat ik niet mocht bestaan.’ Elektrische auto’s slurpten veel meer subsidie dan begroot. Eén consultant kreeg de schuld, maar het was de Tweede Kamer die verzaakte Subsidies op Tesla’s en ander dure elektrische auto’s rezen de afgelopen jaren de pan uit. De Tweede Kamer zoekt een schuldige en wijst naar de maker van het rekenmodel. Maar wie zat hier nu te slapen? Deze reporter toont de veelzijdigheid van Brussel: de stad die verloedert, maar ook verleidt Met de vermaarde Belgische reporter Pascal Verbeken ging ik op pad door Brussel – broedplaats voor utopische vergezichten, maar ook een stad zonder identiteit. Die van iedereen is, maar ook van niemand – en daardoor verslonst. En toch ‘een jazzy gevoel’ geeft als je erdoor wandelt. Als we medicijnen aan de markt overlaten, kan een gewone infectie weer dodelijk worden Geneesmiddelen worden gemaakt en verkocht door meestal beursgenoteerde bedrijven. En dat is problematisch. Want farmaceuten zijn niet happig op het ontwikkelen van nieuwe geneesmiddelen waar zij – en de aandeelhouder – weinig aan kunnen verdienen. Zoals broodnodige nieuwe antibiotica. Op de kermis spelen volwassenen nog (en dat zouden meer mensen moeten doen) Elke maand gaat Joris Luyendijk in gesprek met een van onze correspondenten over zijn of haar journalistieke speurtocht. Vandaag neemt correspondent Vooroordelen Vera Mulder hem mee naar de kermis, en laat ze zien wat je mist als je de hele dag alleen maar achter je bureau zit.Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!