Luister: Hoe Sarah zingeving vond in afhankelijkheid

Ik produceer podcasts die ook hier op De Correspondent worden gepubliceerd. Het afgelopen jaar zijn we op zoek gegaan naar nieuwe vertelvormen – die zoektocht leidde onder andere tot Goed Nieuws met Joris Luyendijk.

In het kader van die experimenten had ik de afgelopen maanden gesprekken met mensen die niet in Nederland zijn geboren, maar vanuit een andere cultuur hier zijn gekomen en hier zijn opgegroeid. We hadden het over identiteit, over wat het betekent om je een buitenstaander te voelen, over hoe je een bestaan opbouwt in een cultuur die anders is dan die van je ouders.

Twee keer kwam ik verhalen tegen die een eigen plek verdienen. Ik nam die gesprekken op en wil ze graag als luisterverhaal met je delen: eentje vandaag, eentje aan het begin van het nieuwe jaar.

Sarah moest en zou onafhankelijk zijn

Het eerste verhaal gaat over Sarah, die als klein kind met haar ouders en broers en zussen in Nederland kwam wonen. Haar moeder – die nooit de keuze had om zelfstandig te zijn – leert haar dochter dat het vooral belangrijk is om onafhankelijk te zijn, op eigen benen te staan.

Dat advies neemt Sarah ter harte, en rond haar 30ste is ze alles wat ze wilde zijn, en wat haar moeder nooit wist te bereiken: onafhankelijk, succesvol, een carrièrevrouw.

En dan gebeurt er iets ingrijpends, waardoor ze totaal afhankelijk wordt van anderen. Daardoor verandert noodgedwongen haar zelfbeeld. Als onafhankelijkheid niet meer mogelijk is, waar kan ze dan zingeving vinden? En welke rol speelt het beeld dat anderen van haar hebben daarin?

Meer luisteren?