We spraken met Peter Bosz in detail over de details die wedstrijden beslissen
Vooraf: ik wens jullie het allerbeste voor volgend jaar.
Met dit jaar ben ik net klaar. Volgende week komt een stuk online over trainer Peter Bosz en de Europa League-finale Ajax-Manchester United van 2017. Bosz was toen trainer van Ajax. Ik maakte het stuk samen met Pieter Zwart van VI, en Nikos Overheul, scout en voormalig schrijver voor voetbalblog Catenaccio.
Met zijn drieën waren we begin december op bezoek bij Bosz in Apeldoorn, om de wedstrijd door zijn ogen te zien en om de details waarop hij let te bespreken. Het was geweldig interessant.
Drie weken later werd Bosz trainer van Bayer Leverkusen. Op het oog een goede match: een jonge, talentvolle selectie, met spelers als Leon Bailey, Kai Havertz en Julian Brandt, en een trainer die bij Ajax een jonge selectie naar grote hoogten stuwde.
In januari komen snel meer verhalen. Volgende week naast dat over Bosz drie luisterverhalen; de weken daarna verhalen over scouten, solliciteren, scheidsrechters en spelregels.
Dag 2018, je was oké
Drie verhalen die ik dit jaar schreef, blijven me in het bijzonder bij.
In mei publiceerde ik een stuk over Stefan de Vrij en zijn samenwerking met zijn privétactiekcoach Loran Vrielink. Dit inkijkje in de manier van denken en werken van een international, over de manier waarop hij het spel speelt, vond ik bijzonder.
Het andere was een artikel over de leider van de jeugdopleiding van FC Lorient, Philippe Pinson, die had besloten zijn teams uit de competitie te halen. Want: ‘Spelen in een competitie betekent dat je spelers het spel ontneemt.’ Met de Franse jeugdcoach Matthias Maurer sprak ik hem via Skype en live in Utrecht en daarnaast via een aantal lange mails.
Verder was het vreemd – en interessant – om oud-FIFA-voorman Sepp Blatter te spreken over de invoering van de terugspeelregel. Wat je ook zegt en vindt over Blatter: dat was een goed idee.
Lees-, kijk-, en luistertips
- De Philadelphia 76ers haalden twee jaar terug een van de grootste talenten van Amerika naar de club: Markelle Fultz. Twee jaar later kan Fultz niet eens meer normaal schieten. The Ringer zette alle theorieën over het mysterie op een rijtje.
- Ik ben halverwege, maar de documentaireserie over voetbalclub Sunderland is fraai. In veel scènes zijn de personages zich net te bewust van de camera, maar op sommige momenten ook niet, en die momenten zijn goud.
- NRC-journalisten Freek Schravesande en Carola Houtekamer onttrokken zich een week aan deftiger werkzaamheden om te doen wat ze eigenlijk willen doen: rondhangen op een of andere non-descripte plek, in dit geval: Van der Valkhotel Akersloot.
- Dit type journalistiek doet denken aan de New Journalism uit de jaren zestig en zeventig van de vorig eeuw. Gay Talese over Frank Sinatra is een goed voorbeeld; Tom Wolfe over dirigent Leonard Bernsteins vreemde politieke gedragingen een ander.
- Vorige week tipte ik de TED-talk van David Epstein. Helaas schreef hij nog maar weinig, voegde ik daaraan toe. Nog geen uur later kreeg ik een appje van journalist Rory de Groot – dat Epstein een boek uitbrengt komende lente: Range. Het boek gaat over de vraag wat je moet doen als je ergens vreselijk goed in wilt worden: vroeg beginnen of niet? Epstein betoogt het laatste.
- Deze reportage van The New Yorker over Japanners die zichzelf als familie of echtgenoot verhuren, vond ik prachtig.
- Michael Lewis publiceerde een audioboekje/verhaal: The Coming Storm, over de fascinerende rol van weervoorspelling in het publieke leven, en de manier waarop de regering-Trump dit bedreigt.
- Stephen Rodrick hing een paar dagen rond met Johnny Depp en schreef een bizar en goed gedocumenteerd verhaal over de acteur.
- The Daily Beast had een geweldig verhaal over een fraude met het Monopolyspel van McDonald’s.
- Taffy Brodesser-Akner schreef een ongelooflijk stuk over Gwyneth Paltrow, de actrice die tegenwoordig Goop runt, een soort online versie van LINDA. Bewust zaait Paltrow ophef, ook met volslagen onzin, puur en alleen om traffic en klanten naar haar site te jagen.