Het beste uit andere media

Een satirische blik op pompeuze kunstkritiek Deze ‘mockumentary’ over een kunstenares die in Boedapest een ere-expositie mag houden is geweldig. Het is een satirische versie van de documentaire ‘The Artist is Present’ van de Servische performancekunstenaar Marina Abramović. Al hoef je dat niet eens te weten om te genieten van de manier waarop allerlei conventies van documentaires, kunstzinnigheid en kunstkritiek belachelijk worden gemaakt. Schrijver van de nepdocumentaire is Seth Meyers, de comedian en voormalig Saturday Night Live-schrijver. (Michiel de Hoog, correspondent Sport) Documentary Now: ‘Waiting for the Artist’ (Kijktijd: 25 minuten) De wonderen van kansberekening aan de hand van 27.000 Skittles Hoeveel zakjes Skittles moet je openmaken tot je twee zakjes met identieke inhoud hebt gevonden? Je zou de opdracht zomaar in een wiskundeboek kunnen tegenkomen. Op het blog Possibly Wrong laat een wiskundige zien welke berekening je moet maken. Maar wat hij daarna doet is onconventioneel: hij gaat zakjes Skittles openmaken totdat hij twee dezelfde heeft. Na 82 dagen, 468 pakjes en 27.740 snoepjes slaagt zijn missie. (Sanne Blauw, correspondent Ontcijferen) Possibly Wrong: ‘I found two identical packs of Skittles, among 468 packs with a total of 27,740 Skittles’ (Leestijd: 8 minuten) Hoe de Chinese strijdkrachten steeds machtiger worden Geen enkel land ter wereld heeft zo’n sterk leger als de Verenigde Staten. Maar China is hard bezig een inhaalslag te maken, signaleert Reuters. De Chinese president Xi Jinping heeft de professionalisering van land- en luchtmacht, de marine en raketbases tot een van zijn speerpunten gemaakt. Xi maakt korte metten met corruptie en heeft de zeggenschap over China’s defensie ferm naar zich toe getrokken. Naast de ‘soft power’ van de Nieuwe Zijderoute timmeren de Chinezen dus ook hard aan de weg qua brute vuurkracht. (Riffy Bol, algemeen redacteur) Reuters: ‘How China is replacing America as Asia’s military titan’ (Leestijd: 20 minuten) De baas van de OESO-onderwijstak heeft doodenge ideeën Andreas Schleicher heeft doodenge ideeën over onderwijs, weet ik sinds deze week. En hij is de baas van de onderwijstak van de invloedrijkste denktank ter wereld, de OESO. In de onderwijsspecial van De Groene Amsterdammer deze week staat een interview met Schleicher. De OESO gaat jongeren intensief volgen om te weten te komen hoe ze zich thuis, in hun vrije tijd, en met familie en vrienden om zich heen gedragen. Op basis daarvan willen ze sociaal en emotioneel gedrag meetbaar maken, om de sociale en emotionele prestaties van leerlingen te verbeteren. Doodeng. Waarom? Daar hoop ik komende week een column over te schrijven. (Johannes Visser, correspondent Onderwijs) De Groene Amsterdammer: ‘‘Het onderwijs dreigt zijn doel en relevantie te verliezen’’ (Leestijd: 15 minuten) Op je 99-ste nog dagelijks strijden voor gerechtigheid In een heerlijk en inspirerend interview in de Volkskrant vertelt Ben Ferencz, de 99-jarige ex-aanklager van het Neurenberg-tribunaal na de oorlog, over zijn onderzoek naar de wrede Einsatzgruppen. Zij hadden de moord op één miljoen Joden op hun geweten, maar uiteindelijk vervolgde Ferencz slechts 22 van de 3000 daders uit deze groep, ‘om de belachelijke reden dat we maar 22 plaatsen hadden in de beklaagdenbank’. Het was voor hem een reden zich in te zetten voor een permanent hof voor oorlogsmisdaden, wat vorm kreeg in het Internationaal Strafhof. En om te blijven strijden om zijn levensmotto te verwezenlijken: ‘Make law, not war’. (Marnix de Bruyne, eindredacteur) De Volkskrant: ‘Ben Ferencz (99), de aanklager die geen tijd heeft om dood te gaan’ (Leestijd: 18 minuten)

Het beste van De Correspondent

Paul van Vliet dacht altijd dat mensen alleen van hem hielden als hij presteerde. Zijn depressie liet hem zien wat voor misvatting dat was Zestig jaar stond hij in de schijnwerpers, vorig jaar stapte hij van het podium. Men waarschuwde hem: je tuimelt in een zwart gat. In plaats daarvan begon Paul van Vliet brieven te schrijven, ‘Brieven aan God en andere mensen’. Hij kijkt erin terug op zijn kleurrijke leven en beseft: het wordt tijd om zich te verzoenen met zijn angsten, zijn eenzaamheid, en de dood. Luister de podcast van Lex Bohlmeijer hier terug Digitale rechten zijn ook mensenrechten. En ook die kun je bij de rechter afdwingen De opstellers van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens zullen het eind jaren ‘40 niet met elkaar over Facebook, Yahoo of DigID hebben gehad. Maar de principes van de Verklaring zijn ook in een digitale context onverminderd relevant. En als je die rechten niet alleen wil beschermen maar ook verbeteren, is de gang naar de rechter een krachtig middel. Lees de Godwinlezing van Nani Jansen Reventlow hier terug Hoe reageren aandeelhouders van Facebook op alle schandalen? Wie Facebook zegt, zegt: schandalen. Je zou verwachten dat de aandeelhouders van Facebook het bedrijf afstraffen voor alle misleiding, privacyschending en ander wangedrag. Maar doen ze dat ook? Om daar achter te komen, onderzochten we de invloed van de schandalen op de aandelenkoers van Facebook. Lees en kijk de analyse van Leon de Korte, Dimitri Tokmetzis en Maurits Martijn hier terug De examens beginnen weer. Maar waarom moeten alle leerlingen dezelfde vragen beantwoorden? De centrale examens beginnen deze donderdag. Waarom maken scholieren zo’n centraal opgestelde eindtoets, terwijl in landen als België en Frankrijk de scholen zélf het eindexamen bepalen? Wat zijn de voor- en nadelen ervan? Een explainer over de eindexamens die - sorry, leerlingen - niet zo snel zullen verdwijnen. Lees de explainer van Johannes Visser hier terug Hoe de onafhankelijke pers het verliest van Europa’s rechts-populisten Rechts-populistische partijen bouwen in Europa een alternatief medianetwerk op. Zo proberen ze de onafhankelijke pers in diskrediet te brengen. Nina Horaczek doet al jaren onderzoek naar hun strategieën en ontrafelde de zeven stappen waarin ze dit voor elkaar krijgen. Lees de analyse van Nina Horaczek hier terug