Ik publiceerde deze week over solliciteren. Dat wil zeggen, over de manier waarop werkgevers werknemers zoeken, en hoe ze werknemers zouden kunnen zoeken. Dat interesseert me, net als het scouten en selecteren in het voetbal me boeit. Hoe herken je kwaliteit? Wie geef je een kans, wie niet, en waarom?

Onderzoekers in de selectiepsychologie hebben een hekel aan het gemiddelde sollicitatiegesprek. Dat is informeel, matig voorbereid, geïmproviseerd en is impliciet bedoeld om iemand ‘persoonlijk’ te leren kennen, of een ‘klik’ te vinden. Dat laatste is sympathiek, maar ook verraderlijk. Kun je iemand leren kennen in een gesprekje van hooguit 45 minuten? Is een vermeende klik wel betrouwbaar?

Antwoord: nee. De conclusie van selectiepsychologen is dat werkgevers vaker tevreden zijn als ze van tevoren expliciet maken wat ze willen en daar gedisciplineerd (met een goed voorbereid gesprek) naar zoeken. Doe je dat niet, en velen doen dat niet, dan stel je vermoedelijk de verkeerde mensen aan. Jammer voor jou, jammer voor de mensen die je (niet) aanneemt.

Vergelijk het met het opstellen van een boodschappenlijstje (nee, ik weet het, mensen zijn geen boodschappen). Als je dat van tevoren maakt, kom je met de goede boodschappen thuis. Doe je dat niet, en je lijkt een beetje op mij, dan zit je drie uur later met veel spijt naar een lege zak chips te kijken.

Elkaar leren kennen in een uurtje

Het artikel was overigens geschreven vanuit het perspectief van de werkgever. Zoals velen opmerkten in de drukke bijdragesectie, is een sollicitatiegesprek niet alleen een moment waarop de werkgever de werknemer beoordeelt, maar ook een moment waarop de werknemer de werkgever kan leren kennen. Wil ik hier wel werken?

De vraag blijft, zoals hoogleraar Bernard Nijstad stelde in de bijdragen onder het stuk, of je een werkgever in een uurtje echt kan leren kennen. Verder is het goed om te bedenken dat een zorgvuldige sollicitatieprocedure ook van groot belang is voor de werknemer. Stellen werkgevers op basis van matige informatie mensen aan, die ze eigenlijk niet willen, dan heeft de werknemer daar ook weinig aan, want de kans op een prettige werkomgeving is niet erg groot.

Terug naar de sport (en toch weer niet): min of meer alles over het onderwerp solliciteren, is door selectiepsychologen Susan Niessen en Hajo Meijer, sportwetenschapper Wouter Frencken en talentherkenningsonderzoeker Ruud den Hartigh al gezegd uit Sportgericht. Met veel dank aan hoofdredacteur Hanno van der Loo voor het online zetten van het stuk.

Lees-, kijk- en luistertips

  1. Frenkie de Jong ga ik niet meer spreken, vrees ik, nu hij feitelijk al een is geworden. Tenminste, dat is wat Barcelona duidelijk in hem ziet. De beste en verrassendste beschrijving van wat De Jong nu precies zo goed maakt, blijft voor mij van data-analist Nils Mackay.
  2. ‘Most of what you read on the internet is written by insane people’, luidt de kop van op Reddit. 97 tot 99 procent van de luitjes consumeert online passief wat de overige 1 tot 3 procent produceert. Hoe productief moeten die contentmakers dan wel niet zijn?
  3. Roxane van Iperen schreef een aangrijpende van de deportatie van joodse patiënten en behandeld personeel van Het Apeldoornsche Bosch, een psychiatrische kliniek, in januari 1943.
  4. Collega Johannes Visser (naast geweldig schrijver en liefhebber van Heel Holland Bakt, óók veelbelovend ) tipte me dit geweldige over een man wiens ouders op de foto werden gezet door Paul Pogba.
  5. In deze tussen Macclesfield en Lincoln uit de jaren negentig gebeurt heel veel. Let vooral op seconde acht. Ik kreeg het via het Crap Nineties Football (‘Beroerd Jaren Negentig Voetbal’) – een volgtip.
  6. Nog een leestip uit eigen huis: Jesse Frederik en Maurits Martijn Je lacht, je leert wat, je lacht, en je leert wat.
  7. Peter Middendorp schreef (schrijft hij weleens niet-fraaie columns?) over PSV-Emmen, tijdrekken en Mark van Bommel.
  8. Melissa Reddy schrijft voor Joe gedetailleerde reportages en reconstructies. over hoe Liverpool het verlies van de Champions Leaguefinale omzette in ambitie, is mooi.