Beste,

Allemaal bezeten busjes en auto’s die door ons land rijden, met chauffeurs als passagiers: hoe gek is de taal in onze ongevallenberichtgeving eigenlijk wel niet?

Met dit verhaal komt op De Correspondent een voorlopig einde aan het ongevallenproject dat planoloog Marco te Brömmelstroet en ik eind vorig jaar startten.

Maar het project zelf houdt nog niet op.

Wie rijdt wie dood op hetongeluk.nl

Hetongeluk.nl zelf blijft gewoon doorlopen. We hebben besloten het een jaar de kans te geven – te kijken of we over 2019 een zo compleet mogelijke verzameling berichten kunnen krijgen.

We zijn de mensen die berichten toevoegen dus enorm dankbaar – want het is allemaal mensenwerk. Waarmee we wel nieuwe inzichten krijgen.

Een nieuwe feature van Jan Derk Stegeman die net af is, is een interactieve versie van een waarin je kunt zien wie wie doodrijdt.

Op kun je via de bolletjes doorklikken naar de berichtgeving. En ook eenzijdige ongelukken vind je hier terug.

Verder hopen we op korte termijn ook te gaan geotaggen: dat je op een kaartje kunt aanklikken waar een ongeluk is gebeurd. En zo’n kaart dus ook kunt oproepen.

Academisch onderzoek op hetongeluk.nl

Marco is bezig te coderen voor een diepte-onderzoek naar het taalgebruik daarin. Een aantal van jullie hielp al bij een eerste stap in dat onderzoek, waarvoor veel dank!

En Maarten Marx, informatiekundige aan de UvA, heeft inmiddels een paar scriptiestudenten op hetongeluk.nl zitten. Zij bekijken welke bronnen we nog meer zouden kunnen gebruiken, en wat je zou kunnen automatiseren. Bijvoorbeeld: duplicaatdetectie, locatiedetectie, tijdstip.

Nieuwe schrijfplannen: een boek!

Ikzelf werk nog met iemand aan een erg persoonlijk verhaal over langdurige impact, vanuit het familieperspectief – we hopen allebei dat het ooit tot publicatie komt.

Per april stop ik even met publiceren op De Correspondent, want ik ga een boek schrijven – samen met Marco.

Afgelopen anderhalf jaar, waarin ik me verdiepte in wat mobiliteit nu eigenlijk betekent, voor mezelf en voor de maatschappij, voelde ik me als Alice in Wonderland. Alleen leek Wonderland soms meer op The Matrix.

Wat gaat er een hoop schuil achter alles wat je op straat ziet. Ik vind het wonderbaarlijk hoe je daar aan den lijve ons politieke en economische systeem kunt ondervinden. En hoe groot de rol van taal is hierbij. Daar zit echt een boek in, vonden Marco en ik, en vond ook uitgever van De Correspondent. We zijn heel blij dat we dit kunnen gaan doen.

Nu ga ik eerst even op vakantie – met een auto naar een klein dorpje in Frankrijk waar je alles te voet kunt doen en ook met de fiets naar het strand, en dan de week erop in een bootje van Leiden naar Rotterdam varen.

Iets met: mobiliteit...

Hartelijke groet,

Thalia

PS. Op de hoogte blijven van mijn werk op De Correspondent en hetongeluk.nl?