Nondeju Ajax! (en: het nut van twee, drie keer naar dezelfde wedstrijd kijken)
Ik ben een paar dagen weg, naar een Waddeneiland, om daar, na twaalf weken vrij te hebben gehad, aan het werk te gaan.
Immers: werk is vrij, en vrij is werk, als je jonge kinderen hebt. Anders gezegd: we gaan, zoals Theo Maassen het correct verwoordde, een paar dagen geheel verzorgd naar de gallemiezen. *
In de gallemiezen ga ik niettemin twee boeken proberen te lezen: De Zaak Tom van Frank Heinen en The Art of Statistics: Learning from Data van David Spiegelhalter.
Niet dat dit gaat lukken, want: zie twee alinea’s eerder, maar het is het proberen waard.
Een wonderseizoen in de maak
Dit was de week van Juventus-Ajax. Spreek deze zin maar eens uit: Ajax heeft achter elkaar Real Madrid en Juventus uit de Champions’ League geknikkerd. Die zin had je twee jaar geleden toch als fata morgana terzijde geschoven? Of zelfs aan het begin van dit seizoen? Of zelfs in februari nog? Voetbal: wie weet er nu eigenlijk echt iets vanaf? (Hint: ik zeker niet.)
Nu is het ook fantastisch moeilijk om in te schatten hoe goed een Nederlandse club is. De Eredivisie is een grot – dankjewel lieve Plato voor de metafoor – waarin twee clubs, Ajax en PSV, vrij structureel de kleintjes inmaken, incidenteel gehinderd door een ‘slapende reus’ (Feyenoord). Maar hoe goed je echt bent, weet je pas als je de grot verlaat en je blootstelt aan échte rivalen: Bayern München, Real Madrid, Juventus.
Nu weten we het.
Met voetbaltrainer Sjors Ultee analyseerde ik deze week Ajax’ thuiswedstrijd tegen Juventus. Een paar dingen waren me opgevallen terwijl ik die wedstrijd ‘live’ bekeek, maar heel sterk of snel in het analyseren van wedstrijden ben ik niet. Ultee wel, want het is zijn werk: hij brengt momenteel voor AZ de speelwijze van komende tegenstanders in kaart.
Bovendien was hij toch al van plan om Ajax-Juventus terug te kijken. En dus keek ik met hem mee, zoals we vaker doen. Extra voordeel: Ultee kent Erik ten Hag goed, want hij assisteerde hem bij FC Utrecht voordat Ten Hag trainer werd bij Ajax.
Het twee of drie keer bekijken van een wedstrijd is niet per se waar voetbal voor bedoeld is, maar je leert er wel veel van – zoals je meer leest bij herlezing van een boek. En zo zag ik dat bij Ajax in de Arena tegen Juventus lang niet alles goed ging: zelfs als je de ploeg van Cristiano Ronaldo op 1-1 houdt en het tempo van de wedstrijd bepaalt, kunnen dingen nog beter.
Voor de halve finale tegen Tottenham Hotspur, op 30 april en 8 mei, zullen Ultee en ik ook tijd vrijmaken voor een analyse, mits we iets kunnen toevoegen aan de oneindige stroom interviews, analyses en beschouwingen die zeker zullen komen. (Ultee zat woensdagavond bij Nieuwsuur, ik deed zelf alvast een duit in het zakje bij de Ierse podcast Second Captains.)
En ze verdienen al die aandacht, want: nondeju, Ajax!
Wie het succes wel zagen aankomen, en Ajax’ winst van de Champions’ League niet uitsluiten, zijn Louis van Gaal (zie hier) en Peter Bosz (dat vertelde hij Nikos Overheul, Pieter Zwart en mij, toen we met hem in december ‘zijn’ wedstrijd Ajax-Manchester United terugkeken).
Lees-, kijk-, luistertips
- Hoe kan het dat de huizenmarkt aan het strand van Miami – een omgeving die vrijwel zeker last krijgt van een hogere waterspiegel – booming is als zelden tevoren? Een journalist ging op pad naar Miami, waar ze zich als koper voordeed en er een grappig en verbazingwekkend stuk stuk over schreef op Popula.
- Collega Anna, eindredacteur, heeft een sticker op haar laptop: I’m Silently Judging Your Grammar. De derde aflevering van Michael Lewis’ podcastserie over scheidsrechters, Against the Rules, gaat over taalnaz... taalscheidsrechters zoals Anna, maar ook over journalistieke scheidsrechters: ombudsmannen. Zonder ombudsman, suggereert Lewis, krijg je verhalen die op zijn minst zeer twijfelachtig zijn. Hij gaat op één verhaal specifiek in: dat waarin The New York Times (en The Guardian) suggereert dat het bedrijfje Cambridge Analytica een beslissende invloed had op de verkiezing van Donald Trump. Een jaar voordat dit stuk verscheen, schafte de krant de positie van ‘interne’ ombudsman af. David Sumpter bood vorig jaar al meer context.
- Miguel Delaney reconstrueerde de cruciale wedstrijd Liverpool-Chelsea uit het Premier League-seizoen 2013/2014.
- Klaas Wels, trainer van TOP Oss, is een tactiekfanaat. Hij bestudeert bijvoorbeeld de opvallende 3-5-2-opstelling van Sheffield United uit de tweede divisie van Engeland. Welke trainer uit de Keuken Kampioen Divisie doet nu zoiets? Nou, Klaas Wels dus. VI sprak hem erover.
- Data-analist Paul Riley analyseerde keepers en kwam daarna in contact met de keeperstrainer vna het Zweedse nationale elftal.
- Tiger Woods won zondag de Masters, het meest prestigieuze golftoernooi van het jaar. Vorig jaar schreef Karen Crouse al over Woods’ zich dan al aankondigende comeback. John Branch schreef een mooi profiel over hem.
- Dennis Boxhoorn schreef in NRC Handelsblad over de restauratie van de kasseien op het parcours van Parijs-Roubaix. Ook na de race nog de moeite van het lezen waard.
- In de herhaling: vorige week tipte ik een presentatie over de werkwijze van Australian Football-ploeg West Coast Eagles, met dank aan Giels Brouwer van SciSports. De link ontbrak in het mailtje. Hier vind je hem alsnog.
- Erik Brouwer portretteerde basketballer Dirk Nowitzki in NRC Handelsblad.
- ESPN analyseerde de wedstrijdroutine van de Giannis Antektokounmpo, een van de beste basketballers van het moment.
- ESPN sprak Gregg ‘Pop’ Popovich over de manier waarop zijn ploeg, de San Antonio Spurs, spelers scout.
- Rachel Rose Gold schreef een grappig stuk over de liefde van mannelijke voetbalfans voor André Gomes van Everton.
- Bas Nijhuis is begonnen met een ietwat curieus videokanaal over scheidsrechters: De Rijdende Scheidsrechter.
- Dit verhaal over president Trump, zijn belastingmoraal en het gespreide bedje waarin hij werd geboren, won afgelopen week een Pulitzer, de prestigieuze journalistieke prijs.
- Kevin De Bruyne van Manchester City gaf een interview aan zijn ghostwriter bij The Players’ Tribune.
- Ploegen komen, ploegen gaan, maar Messi blijft de beste, schrijft Rory Smith – die afgelopen dinsdag duidelijk in het verkeerde stadion zat.
*Ok, ik overdrijf, en ik ben dol op mijn kinderen, en het wordt zeker leuk, deze vakantie, maar zie ook Louis CK.