Luisteraars! Je kent ze wel: van die figuren die gewoon niet deugen. Denk aan Henry Keizer, oud-voorzitter van de VVD, die zijn mond vol had van ‘integriteit’ maar ondertussen zichzelf verrijkte met de verzekeringspremies van ouden van dagen. Of denk aan Diederik Stapel, de zogenaamde topwetenschapper die zijn onderzoeksresultaten uit zijn duim zoog.
‘Why is this lying bastard lying to me?’, moet je jezelf volgens de vooraanstaande Britse correspondent Louis Heren (1919-1995) voortdurend afvragen. En inderdaad: soms leidt deze houding tot belangrijke onthullingen, zoals de affaire rondom Henry Keizer in 2017 wel liet zien (geweldig werk van het journalistieke platform Follow the Money).
Toch kan het ook gebeuren dat mensen gewoon fouten maken. Dat ze goede intenties hebben en vervolgens de mist ingaan. Sterker nog, dit komt waarschijnlijk vaker voor dan dat iemand moedwillig de boel flest. Maar hebben journalisten daar wel genoeg oog voor?
In deze aflevering bespreken Jesse en ik (Rutger) ons vermoeden dat wij journalisten – ja, dit geldt ook voor De Correspondent– te snel twijfelen aan de integriteit van mensen. En dat we hier regelmatig grote schade mee aanrichten. Hoe goed onze intenties ook zijn.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!