Podcast: Is ADHD een serieuze ziekte of een modieuze gril?
Steeds vaker krijgen kinderen al zonder diagnose het label ‘ADHD’ opgeplakt. En steeds vaker wordt het middel ritalin voorgeschreven. Hoe moeten we deze ontwikkelingen zien? En wat zegt het over onze tijd? Jeugdpsychiater Robert Vermeiren scheidt zin en onzin van elkaar in het ADHD-debat.
Hij is hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie en directeur van het kenniscentrum Curium, dat aan de universiteit van Leiden verbonden is. Robert Vermeiren (Gent, 1968) is, kortom, een deskundige. En ook hij heeft zich sinds drie jaar tot de sociale media bekeerd.
Hij is ervan overtuigd dat psychiaters gebruik moeten maken van Twitter en Facebook om de samenleving deelgenoot te maken van hun expertise. Zo tweet Vermeiren iedere dag tien publicaties die hij de moeite waard vindt. Mooi vond hij deze video bijvoorbeeld, een TEDtalk van een Amerikaanse onderzoekster die pleit voor compassie en sociale contacten, en vaststelt dat het leven een ‘survival of the kindest’ is:
Over de reguliere media is Vermeiren minder te spreken. Vaak wordt er een simplistisch en verkeerd beeld gegeven van belangrijke kwesties in de psychiatrie. Zo maakte hij zich erg kwaad over het ritalinexperiment waarmee presentator Arie Boomsma en filosoof René Gude naar buiten traden bij De Wereld Draait Door. Zij wilden een discussie op gang brengen over het gebruik van ritalin als stimulerend middel (met name onder studenten neemt dit gebruik toe, om de concentratie te verhogen). Volgens Vermeiren heeft dit averechtse effecten op het serieuze gebruik van ritalin in de psychiatrie.
En de verwarring is al groot genoeg. Steeds meer kinderen krijgen het label ADHD of ADD opgeplakt, vaak zonder dat daar een diagnose aan voorafgaat. Ritalin wordt dus ook steeds vaker voorgeschreven.
Ouders verkeren in onzekerheid: moet ik mijn kind aan de medicijnen blootstellen of niet? Hoe nuttig en hoe schadelijk is het middel? Gaat het om een modegril? Of is er echt iets aan de hand Genoeg vragen voor een verhelderend gesprek met deze bevlogen en betrokken psychiater. Methet handboek op tafel: DSM-5, een nieuwe vertaling van het allesomvattende Diagnostic and statistical manual of mental disorders, een vuistdik standaardoverzicht van psychische aandoeningen.