Hij is hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie en directeur van het kenniscentrum Curium, dat aan de universiteit van Leiden verbonden is. Robert Vermeiren (Gent, 1968) is, kortom, een deskundige. En ook hij heeft zich sinds drie jaar tot de sociale media bekeerd.

Hij is ervan overtuigd dat psychiaters gebruik moeten maken van en Facebook om de samenleving deelgenoot te maken van hun expertise. Zo tweet Vermeiren iedere dag tien publicaties die hij de moeite waard vindt. Mooi vond hij deze video bijvoorbeeld, een TEDtalk van een Amerikaanse onderzoekster die pleit voor compassie en sociale contacten, en vaststelt dat het leven een ‘survival of the kindest’ is:

YouTube
Een college over ‘survival of the kindest’.

Over de reguliere media is Vermeiren minder te spreken. Vaak wordt er een simplistisch en verkeerd beeld gegeven van belangrijke kwesties in de psychiatrie. Zo maakte hij zich erg kwaad over het ritalinexperiment waarmee presentator Arie Boomsma en filosoof René Gude naar buiten traden bij Zij wilden een discussie op gang brengen over het gebruik van ritalin als stimulerend middel (met name onder neemt dit gebruik toe, om de concentratie te verhogen). Volgens Vermeiren heeft dit op het serieuze gebruik van ritalin in de psychiatrie.

En de verwarring is al groot genoeg. Steeds meer kinderen krijgen het label of opgeplakt, vaak zonder dat daar een diagnose aan voorafgaat. Ritalin wordt dus ook steeds vaker voorgeschreven.

Ouders verkeren in onzekerheid: moet ik mijn kind aan de medicijnen blootstellen of niet? Hoe nuttig en hoe schadelijk is het middel? Gaat het om een modegril? Of is er echt iets aan de hand Genoeg vragen voor een verhelderend gesprek met deze bevlogen en betrokken psychiater. Methet handboek op tafel: DSM-5, een nieuwe vertaling van het allesomvattende Diagnostic and statistical manual of mental disorders, een vuistdik standaardoverzicht van psychische aandoeningen.

Meer jeugdzorg? Lees hier een analyse van de nieuwe Jeugdwet Vanaf januari 2015 zijn in Nederland de gemeenten verantwoordelijk voor het aanbod, de regulering en de financiering van de jeugdzorg. Denemarken heeft zeven jaar geleden een vergelijkbare decentralisatie uitgevoerd. En wij staan op het punt hun belangrijkste lessen te negeren, ontdekte gastauteur Tamara Woestenburg. Lees: ‘De nieuwe jeugdzorgwet wordt precies verkeerd ingevoerd’