Het ict-debacle bij de Nederlandse zorgtoezichthouder Afgelopen donderdag publiceerde NRC Handelsblad een belangrijk verhaal over de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). De krant wist de hand te leggen op een zeshonderd pagina’s tellend dossier over de wijze waarop de NZa - de overheidsdienst die toezicht houdt op de Nederlandse zorgmiljarden - haar ict-beveiliging heeft geregeld. Daaruit blijkt dat de toezichthouder totaal onverantwoord omgaat met de zeer vertrouwelijke en concurrentiegevoelige informatie die het beheert. Het artikel staat vol bizarre details: zo was een sollicitatiebrief van een medewerker van het College Bescherming Persoonsgegevens (!) voor iedereen van het bedrijf in te zien. Maar het meest tragische is het verhaal van de opsteller van het dossier, Arthur Gotlieb. Deze NZa-medewerker waarschuwde jarenlang voor de misstanden, maar er werd niet naar hem geluisterd. Twee weken nadat hij het dossier had ingeleverd, pleegde hij zelfmoord. (Maurits Martijn) Het NZa-dossier: wanorde bij de toezichthouder (allerlei artikelen) Zat Turkije achter de gifgasaanval in Syrië? Op 21 augustus vorig jaar werd een afgrijselijke gifgasaanval uitgevoerd op een buitenwijk van de Syrische stad Damascus. De schattingen van het aantal doden lopen uiteen van bijna 300 tot ruim 1.700. Voor de Amerikaanse president Obama werd hier een ‘red line’ overschreden en president Bashar al-Assad werd de wacht aangezegd. Tot militair ingrijpen kwam het niet, omdat Rusland ter elfder ure een deal wist te sluiten. De Amerikaanse onderzoeksjournalist Seymour Hersh toonde eerder dit jaar al aan dat waarschijnlijk niet Assad, maar een rebellengroepering achter de aanval zat. Afgelopen week schreef hij een - bekritiseerd maar doortimmerd - vervolg in de Londen Review of Books. Hierin stelt Hersh dat de rebellen zijn geholpen door Turkije, dat een Amerikaanse interventie zou hebben willen uitlokken. (Dimitri Tokmetzis) The Red Line and the Rat Line (5.870 woorden) Grappig zijn terwijl er niet zoveel te lachen valt Jan Jaap van der Wal is een bekende Nederlandse stand-up comedian. Een makkelijk bestaan, vindt hij. Nederlanders zijn immers vrij tolerant, dus publiek voor je grappen is er altijd wel. In het voormalige Joegoslavië ligt dat anders. Daar probeert een kleine groep comedians al een aantal jaar een comedy-scène op te zetten, maar dat wil nog niet echt lukken. Op de hele Balkan is welgeteld één comedyclub te vinden. Van der Wal maakte een reis door Kroatië, Servië en Bosnië om er zelf op te treden en de lokale comedians en hun geschiedenis te leren kennen. Een geschiedenis, zo blijkt, die zich nogal moeilijk leent om grappen over te maken. (Vera Mulder) The happy sad route (and a comedian) (60 minuten) Wilt u zonder schuldgevoel FIFA14 spelen? Zonder schuldgevoel uren achter de spelcomputer virtueel voetballen op de velden van FIFA 14? Lees dan dit geweldige essay van Philip Huff, waarin hij de Huizinga-lezing van Bas Heijne naadloos laat aansluiten op het nieuwe voetbalspel. Heijne pleit er in de lezing voor dat we onze verbeelding gebruiken in plaats van ons te onderwerpen aan de terreur van het getal. Zo reduceren we een menselijk vraagstuk als het beschikbaar maken van een duur medicijn tegen de ziekte van Pompe tot een cijferkwestie. Terwijl we ons beter kunnen voornemen de ziekte uit te bannen en daar dan een getal bij te zoeken. Ongeveer zoals in FIFA14, het eerste voetbalspel dat de kracht van verbeelding onderkent en het grote verhaal belangrijker maakt dan de becijferde kwaliteiten van de spelers. Enfin, leest u maar, en prikkel daarna gerust urenlang uw verbeelding met het spel. (Ernst-Jan Pfauth) Ontsnap met FIFA 14 aan de terreur van het getal (4.900 woorden) Alles zal worden onthuld, o lezer ‘Alles zal worden onthuld, o lezer. Het is gewoon een kwestie van tijd.’ Als dat nu eens waar mocht zijn! Het zijn de optimistische openingszinnen van de jongste column van de Belgische schrijver Jeroen Olyslaegers. Ditmaal fileert hij met zijn gebruikelijke vrolijke scherpte het vuile spel dat agrogiganten als Bayer en Syngenta spelen om het verband tussen hun pesticiden en bijensterfte te ontzenuwen. Zeker, het is enkel een column, geen doorwrocht stuk onderzoeksjournalistiek. Maar omdat Olyslaegers het zo vlammend opschrijft en ook omdat vorige week bekend werd dat hij de winnaar is van de Arkprijs van het Vrije Woord 2014 (in 2008 nog gewonnen door onze eigen correspondent David Van Reybrouck), is een vermelding hier meer dan verdiend. (Tomas Vanheste) Er wordt een vuile oorlog gespeeld door bedrijven die geen fuck geven om de gezondheid van bijen of die van u (582 woorden)