Het EU-migratiebeleid in honderd woorden (spoiler: dat kan dus niet)
Soms wordt je zo’n vraag gesteld waardoor je met je mond vol tanden staat. In dit geval was de vraag: wat ís het EU-migratiebeleid nu precies?
Ik schrijf nu al anderhalf jaar over de effecten van dit beleid in Afrika, maar om het eventjes in één zin samen te vatten? Nee, dat kon ik niet.
Maar de vraag zette me wel aan tot een poging. Want voor een term die we zo vaak tegenkomen in het nieuws, is het eigenlijk vreemd dat we geen concreet idee hebben wat die betekent.
Eén zin lukte me niet. Maar ik tekende wel in tien vragen en antwoorden – en bijna net zoveel infographics – op wat het EU-migratiebeleid eigenlijk inhoudt.
Wat denken jullie dat het EU-migratiebeleid is?
Een paar weken geleden vroeg ik jullie om input voor dit stuk. Ik wilde weten hoe jullie het EU-migratiebeleid in honderd woorden zouden samenvatten.
Ik kreeg overweldigend veel reacties – zo’n driehonderd – waarvoor heel veel dank.
Om jullie een beeld te geven van wat er uit deze reacties naar voren kwam, deed ik een poging de beste reacties eruit te pikken, en de meestgehoorde punten samen te vatten. Samen met onze dataredacteur Reinier Tromp, die er wat tekstanalyse op losliet, probeerde ik jullie idee van het EU-migratiebeleid in beeld te brengen.
Ik leerde daarbij dat de woordwolk een taboe is in ontwerpersland (ik quote Reinier: ‘Een beetje alsof je bij een architectenbureau zegt: de Efteling, dat is mooie architectuur!’) en dat ten minste één relatie op onze beeldredactie flink op de proef is gesteld door een woordwolk.
Het resultaat is dus een mooie visualisatie van jullie woorden over het EU-migratiebeleid, die geen woordwolk mag heten.
The Correspondent is gelanceerd!
Voor wie het is ontgaan: deze week is een feestweek, want De Correspondent bestaat zes jaar (de tijd vliegt!) én we lanceerden onze Engelstalige zuster The Correspondent!
Vijf fulltime Engelstalige collega’s gaan vanaf nu aan de slag: OluTimehin Adegbeye (Nigeria), Eric Holthaus (Verenigde Staten), Irene Caselli (Italië), Tanmoy Goswami (India) en Nesrine Malik (Verenigd Koninkrijk). Hier lees je meer over wie het zijn, en waarover ze zullen schrijven. En omdat we nu over de hele wereld zitten, zag de lancering van de nieuwe site er ongeveer zo uit:
Ik ben vooral heel enthousiast dat ik er in Lagos een collega bij heb gekregen: de Nigeriaanse OluTimehin Adegbeye gaat voor The Correspondent schrijven over Othering. Wat maakt dat we bepaalde groepen uitsluiten, hoe ontstaat discriminatie, en wat kunnen we ertegen doen?
Ik leerde Timehin de afgelopen weken als een ontzettend gedreven en eloquente schrijver kennen – bijna zo eloquent als haar 6-jarige dochter, die onze eerste ontmoeting kaapte met haar lievelingsstrip – en kan niet wachten om haar stukken te lezen. Je kunt Timehins missiestuk hier lezen, en haar volgen.
Leden van De Correspondent krijgen de Engelstalige artikelen er overigens gewoon gratis bij.
Er zullen binnenkort ook stukken van Nederlandse correspondenten naar het Engels vertaald worden, dus stay tuned als je mijn stukken altijd al met Engelstalige collega’s of vrienden hebt willen delen. En als je dan toch bezig bent, nodig hen dan ook meteen uit om (voor een zelfgekozen bedrag) lid te worden van The Correspondent!
Tot slot...
...werk ik gestaag verder aan mijn project over Europese migratiefinanciering. Dat doe ik samen met de Italiaanse journalist Giacomo Zandonini (vanuit Rome), en de Nigeriaanse Ajibola Amzat (vanuit Abuja). Tot nu toe ziet dat er heel vaak zo uit.
Érg serieus zoals je ziet.
De eerste vier verhalen staan in de steigers. Nu gaan we beginnen met bouwen. Het resultaat is hopelijk vanaf november te lezen op De Correspondent.
Tot de volgende!