Momenteel draait de film Sorry We Missed You in de bioscoop, van de Britse filmregisseur Ken Loach (bekend van sociaal bewogen films, zoals I, Daniel Blake). Zijn nieuwste gaat over een man die freelance pakketbezorger wordt in de hoop zijn gezin uit de geldzorgen te helpen. Het baantje levert echter veel stress op en weinig geld.
Deze film kijken staat op m’n lijstje goede voornemens. Ik kreeg namelijk van verschillende mensen te horen dat ik de film moet gaan zien, omdat het verhaal van de pakketbezorger doet denken aan een interview dat ik eerder hield met de Rotterdamse postbezorger Ahmed Abdillahi. Hij woont in de inmiddels landelijk bekende Tweebosbuurt. Die Rotterdamse volkswijk moet worden afgebroken om plaats te maken voor nieuwbouw waar vooral yuppen zullen komen wonen.
Veel bewoners verzetten zich tegen de sloop. Ook Ahmed. Hij sprak me een paar maanden geleden aan toen ik een rechtszaak over de Tweebosbuurt bijwoonde. En in de weken daarna liet hij me zijn wijk zien. Niet alleen de gebouwen die gesloopt werden, maar het hele weefsel van de samenleving. Variërend van bibliotheken die gesloopt worden tot banen die geen banen meer zijn, omdat je er niet van kunt leven.
Hij zoomde kortom uit naar het bredere sociologische plaatje. En schetste een samenleving waarin basale zekerheden – een betaalbaar dak boven je hoofd, normaal werk voor wie wil werken – niet meer zeker zijn.
Dit verhaal gaat niet alleen over die ene wijk
Dat verhaal gaat dus niet alleen over die ene wijk in Rotterdam. Ik las afgelopen kerstvakantie het tamelijk schokkende boek van Jeroen van Bergeijk, Binnen bij bol.com, een inkijkje in de de werkomstandigheden bij bol. Ook dat boek gaat over banen waar je niet van kunt leven. Flexwerk dat niet te combineren valt met een gezin. Of überhaupt een sociaal leven. Afbraakbanen. Maar ook steden die veranderen door instroom van uitgebuite arbeidsmigranten.
Nu ja, de analyse van Ahmed is helaas de komende jaren nog wel actueel, vermoed ik. Vandaar dat de tekst nu ook vrij beschikbaar is als luisterverhaal.
Een kleine update: de Tweebosbuurt is nog niet gesloopt. De startdatum is drie maanden verschoven, naar 1 april. Veel bewoners hebben eieren voor hun geld gekozen en zijn vertrokken. Maar er zijn nog veel bewoners – onder wie Ahmed – die niet willen wijken. Dat wordt dus een spannend 2020. Wordt vervolgd.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!