Ik zit lekker in de memoires de laatste tijd. Zoals van Lisa Brennan-Jobs, de dochter van Steve Jobs, over de moeizame relatie met haar vader. Of Educated van Tara Westover, die opgroeit in een streng mormoons gezin, pas op haar zeventiende voor het eerst naar school gaat en uiteindelijk promoveert. O ja, en natuurlijk Becoming van Michelle Obama. Stuk voor stuk aanraders.

Een lekker genre, vind ik, dat je met gemak meeneemt naar een onbekende wereld. En vaak minder taai dan een autobiografie. Zo las ik onlangs ook van Anna Wiener, over de tijd dat ze in Silicon Valley werkte.

Midden twintig zegt Wiener haar baan op bij een uitgeverij in New York en verhuist naar San Francisco. Naar de wereld van disruption, van move fast and break things, van ‘mannen die K zeiden in plaats van duizend’.

Door haar vrij naïeve bril leren we de start-upcultuur kennen. Eerst werkt ze bij een e-bookstart-up, daarna bij een data-analysebedrijf en uiteindelijk bij GitHub. Al zegt ze dat zelf niet, trouwens, want ze noemt geen enkel bedrijf bij naam.

Zo noemt ze Facebook ‘het sociale netwerk dat iedereen haatte’ en GitHub beheert ‘een publiek platform met miljoenen open-sourcesoftwareprojecten, waaraan iedereen kon bijdragen of die iedereen voor niks kon downloaden’. Ze zal wel aan contracten hebben vastgezeten, maar het maakt haar boek ook meteen wat tijdlozer.

Hoe dan ook, Wiener heeft een fijne pen en tikt – zij het soms kort – alle grote thema’s aan die rond tech spelen. Privacy, contentmoderatie, verslaving, surveillance, efficiëntie, seksisme, jonge miljardairs... Ze komt niet met oplossingen, maar maakt vooral het ongemak invoelbaar.

Telkens staat ze met één been in een wereld, die ze tegelijkertijd bewondert en haat, waar ze zowel bij hoort als buiten valt als niet-developer. Uiteindelijk verlaat je het boek met een knoop in je maag: zijn deze millennials echt de mensen die onze wereld domineren?

Als je zin hebt in een voorproefje: Wiener publiceerde eerder in het tijdschrift N+1, dat ze uiteindelijk uitbreidde tot het boek. En heb je nog een leuke tip voor een memoire? Ik houd me aanbevolen.

Anti-enthousiasme

Filosoof Coen Simon heeft het gehad met enthousiasme. Het TED Talk-enthousiasme, het post-fact-enthousiasme, het vlogger-enthousiasme. Hij schreef er een boekje over, ‘Ook dit boek gaat je leven niet veranderen’, waarschuwt hij in het filmpje van zijn uitgever.

‘[O]ns eigen enthousiasme is misschien wel de grootste leu­genachtigheid van onze tijd’, stelt hij, toch tamelijk enthousiast over het anti-enthousiasme. Ik ben een eind op weg in zijn boek en kom nu al tal van thema’s tegen die raken aan mijn correspondentschap.

Dat is maar goed ook, want donderdagavond 5 maart ga ik met Simon in gesprek. Want zijn cijfers niet dé oplossing voor dit feitenvrije tijdperk? Wie mijn schrijven een beetje kent, weet mijn antwoord al: nee. Of, tja, niet per se. Het gaat om hoe we met die cijfers omgaan.

Vind je het leuk om erbij te zijn? Het gesprek vindt plaats op donderdag 5 maart om 20.30 uur in De Balie in Amsterdam. Op vind je meer informatie en kun je je kaartje bestellen.

#NerdAlert

Dan nog een shout-out naar de molloten. Voor mensen buiten mijn tunnel: molloten zijn fan van Wie is de Mol? Groot fan. Van die mensen die eindeloos afleveringen terugkijken op zoek naar hints, het hele morsealfabet omkeren om te zien of er niet toch een clue zit in de titels van de opdrachten.

Ook dit seizoen kijk ik weer (en leuk dat je het vraagt: ik hoop dat Nathan de Mol is, maar ik ben bang dat het Rob is) en mijn kijkplezier wordt echt verviervoudigd doordat ik elke week na de aflevering naar de podcast luister.

Mol-nerds Nelleke Poorthuis, Elger van der Wel en Mark Versteden bespreken daarin de aflevering na. Het is veelzeggend dat hun podcast vaak twee keer zo lang duurt als de Mol-aflevering: ze draaien werkelijk elke steen om. Van rake observaties tot aluhoedjestheorieën tot follow the money – het is heerlijk geouwehoer over een van de leukere bijzaken van het leven.

En denk je nu ‘lekker laat op het feestje, het seizoen is alweer bijna voorbij’, goed nieuws: Trust Nobody gaat ook aan de slag met de Belgische Mol, die aanstaande zondag begint. Volgens liefhebbers nog veel leuker dan de Nederlandse versie. Ik ben benieuwd.

Tot slot...

... de Italiaanse vertaling van mijn boek ligt in de winkel! klinkt toch wel erg chic.