Vorige week vertelde Trump vanuit het Oval Office over een nieuwe raket die zeventien keer sneller is dan die van rivalen. ‘Ongelooflijk militair materieel dat niemand ooit nog heeft gezien’, zei hij daarover. Hij noemde het

Om die woordkeus werd wat lacherig gedaan, maar eigenlijk was ze niet eens zo slecht. Als er iets ‘super-duper’ is, dan zijn het wel de hypersonische raketten waar Trump op doelde. Volgens een groeiend aantal zijn dit soort extreem snelle, wendbare en precieze raketten onmisbaar in de oorlog van de toekomst. 

Hyper… Wat?

Hypersonische raketten bereiken minimaal vijf keer de snelheid van het geluid, vliegen relatief laag en kunnen tijdens hun vlucht manoeuvreren. Dat maakt het voor luchtafweersystemen vrijwel onmogelijk om ze uit te schakelen. Daarnaast zijn ze uiterst precies en kunnen ze kernwapens dragen.

Hun snelheid bereiken ze door gebruik te maken van hun valkracht om extra stuwkracht te creëren. Dat gebeurt door middel van een speciaal type straalmotor dat lucht samenperst met brandstof en vervolgens verbrandt (lees hoe dat precies werkt).

Een hypersonische raket zonder explosieve lading kan al een impact hebben die gelijkstaat aan vijf tot tien ton aan explosief materiaal

Vanwege de enorme snelheid kan een hypersonische raket zonder explosieve lading al een hebben die gelijkstaat aan vijf tot tien ton aan explosief materiaal. Dat maakt het in theorie mogelijk om een tegenstander midden in een drukke stad uit te schakelen zonder al te veel nevenschade door rondvliegend materiaal.

Afgelopen oktober toonde China een hypersonische raket tijdens een militaire parade in Beijing: de Eind december stelde de Russische President Poetin dat zijn operationeel is, dat is een nieuw type hypersonische raket dat tot 27 keer de snelheid van het geluid zou kunnen bereiken.

De VS zijn ook al een tijdje bezig met het ontwikkelen van hypersonische raketten, maar vrezen achter te lopen op hun Daarom wil de regering-Trump volgend belastingjaar 3,2 miljard dollar vrijmaken om de ontwikkeling van hypersonische raketten te versnellen, dat is een stijging van 600 miljoen dollar ten opzichte van  

Wat betekent dat?

Je kunt je voorstellen dat militairen onrustig worden wanneer ze beseffen dat hun luchtafweersysteem machteloos staat tegen een nieuw type raket. Vooral als dit een kernwapen kan zijn dat binnen een paar minuten op een onbekende plek in zal slaan.

Critici vrezen dat door de verkorte tijd om daarop te reageren de kans op misverstanden toeneemt, in het ergste geval door een (allesvernietigende) tegenaanval in te zetten. Die kans is al groter sinds de afgelopen jaren belangrijke wapenverdragen die het gebruik van langeafstandsraketten begrenzen wegvielen.

Maar in plaats van gas terug te nemen, lijken landen nu de aanval naar voren in te zetten. Een soort super-duperwapenwedloop. Want naast Rusland, China en de VS zitten ook Australië, Frankrijk en zelfs niet stil (al is Iran nog lang niet zover dat het ook echt een hypersonische raket bezit). 

Dat betekent ook nieuwe miljardeninvesteringen in waaronder een plan om een aan te leggen om hypersonische raketten tegen te houden. Onderzoekers waarschuwen steeds vaker voor een

Maar waarom...?

Zoals dat gaat met wapenwedlopen wordt dit vooral gedreven door angst voor elkaar. En dat terwijl nog helemaal niet zeker is dat de wapens echt zo goed werken. In Rusland ging een test met een nucleair aangedreven (vermoedelijk) hypersonische raket in augustus De VS moeten nog onderzoeken of de hitte die vrijkomt bij zulke hoge snelheden het materiaal niet te veel aantast, stelt de

Het is ook onzeker of hypersonische raketten echt zo veel militair strategisch nut hebben in de oorlogen van de eenentwintigste eeuw. Veel vaker verzwakken rivalen elkaar zonder wapens, zoals via cyberaanvallen, informatieoorlog en financiële drukmiddelen. Het ligt niet voor de hand dat een kernmacht een andere kernmacht in de toekomst van de aardbodem zal vegen, ook niet als dat een paar minuten sneller kan. 

Dan blijft over: afschrikking. Maar afschrikking waartegen? Als de oorlogen van de eenentwintigste eeuw steeds minder worden gevoerd met wapens, bieden ‘super-duperraketten’ dan wel de beste bescherming? Je kunt wel een groter, sterker en sneller leger hebben dan de rest, het is lang niet zeker dat je daarmee de oorlog van de toekomst wint. Sterker, misschien schuilt in dat idee juist wel het grootste gevaar.

Groet,

Lennart Hofman

P.S. De komende tijd richt ik me op het nut van dit soort hypermoderne wapens in de oorlogen van de eenentwintigste eeuw. Wie alvast meer wil lezen over dit soort wapens raad ik alvast aan.