Als de toeslagenaffaire iets laat zien, dan is het de houdgreep van verontwaardiging waarin pers en politiek elkaar gevangen houden. Eerst op hoge toon ‘zero tolerance’ eisen en een paar jaar later je verbijsterd afvragen waar ‘de menselijke maat’ is gebleven. Voortdurend het vertrouwen in mensen als naïef en goedgelovig afschilderen om vervolgens schande te spreken van ons zwartgallige mensbeeld.
Kortom: van journalistiek zonder geheugen krijg je politiek zonder geheugen.
Liever lezen? De columnversie van deze video vind je hier.
Hierover in gesprek? Graag! Dat kan in de bijdragesectie onder de geschreven versie van mijn column.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!