Is het te vroeg om na te denken over de wereld na corona? We zitten er nog middenin. De druk op de gezondheidszorg, de sluimerende ziektes, het onvoorstelbare en de wanhopige uitzichtloosheid die deze week tot kwam: de schade is gigantisch.

Toch is het goed om ook nu al stil te staan bij de wereld ná corona. Want hoe graag we ook willen: het ‘oude normaal’ komt niet meer terug. De komende decennia worden hoe dan ook onrustig, omdat dieperliggende problemen als ongelijkheid en ecologische vernieling telkens nieuwe crises zullen veroorzaken.

Dát de wereld ingrijpend zal blijven veranderen is een gegeven. De keuze die we hebben, is hoe we daarop reageren.

Gaan we de ‘roaring twenties’ tegemoet, een decennium van feesten aan de rand van de vulkaan, om te vieren dat corona – nog niet, maar uiteindelijk – achter ons ligt? Worden het de ‘trembling twenties’; jaren van angst voor verandering, vasthouden aan wat er was? Of worden het de ‘transition twenties’, jaren waarin we verandering omarmen en eeen serieus antwoord beginnen te geven op de grote problemen van deze tijd?

Transitie-onderzoeker Derk Loorbach hoopt op het laatste. In het interview hieronder schetst hij helder hoe maatschappelijke verandering werkt. De bewegingen die de wereld beter proberen te maken zijn vaak onzichtbaar. Maar ze zijn er wel, en ze laten zien dat we iets te zeggen hebben over onze toekomst.

Ons gesprek ging vooral over klimaat- en milieubeleid, maar de manier van denken die Loorbach je aanreikt, is veel breder toe te passen. Doe er je voordeel mee!

Verder deze week op De Correspondent:

Correspondent Vera Mulder beschrijft iedere maand toevallige ontmoetingen met onbekenden. Vorige week werden haar stad en haar straat voor even overgenomen door relschoppers. In dit portret: een roedel schorre honden trok door Den Bosch.

Darwin deed jarenlang onderzoek voordat hij conclusies trok. Maar dat mannen intelligenter, energieker en geiler zijn dan vrouwen, stond voor hem al van tevoren vast. Pas sinds de komst van vrouwelijke wetenschappers worden oude, seksistische paradigma’s in de biologie langzaam afgebroken. Het toelaten van niet-witte perspectieven is de volgende horde, stelt correspondent Thomas Oudman.

Heb jij correspondent Ontcijferen Sanne Blauw donderdag 28 januari ook op televisie gezien bij het programma Propaganda? In haar nieuwsbrief geeft ze een kijkje achter de schermen, en vertelt ze meer over haar ontdekkingen.

Goudvisjournalistiek: verbolgen zijn over iets, dat acuut vergeten, en dan niet veel later net zo verbolgen zijn over het omgekeerde. Rob Wijnberg schrijft over hoe institutionele vergeetachtigheid in de media leidt tot incidentenpolitiek (en uiteindelijk tot drama’s als de toeslagenaffaire).