Vaarwel en tot ziens: na bijna acht jaar verlaat ik De Correspondent

Zo’n acht jaar geleden zat ik met Rob Wijnberg en Maurits Martijn op het terras bij café Kobalt in Amsterdam voor een kennismaking. De Correspondent was net opgericht en ik had aangeboden ze te helpen met data-onderzoek. Ik vond het een sympathiek experiment, al moest ik het ook nog maar zien met dat clubje hipsters. Tot dan toe hadden maar weinig online journalistieke start-ups het gered zonder subsidie of advertentiegeld.

Het gesprek ging over alles. De staatsschuld. Surveillance. Technologie. De journalistiek. Maar ik kan me niet herinneren dat Rob of Maurits me ooit naar mijn cv of vaardigheden vroeg. Het klikte gewoon en nog voor ik thuis was, kreeg ik de vraag of ik bij De Correspondent wilde komen werken.

Ach waarom ook niet, dacht ik, ervan uitgaande dat we het waarschijnlijk maar een jaar of twee zouden redden. Het leek me een mooi avontuur.

In de acht jaar die volgden, heb ik De Correspondent zien uitgroeien van een dozijn hemelbestormers, toen nog bij Maurits in de huiskamer met een laptop op schoot, tot een volwassen bedrijf waar inmiddels meer dan zestig mensen rondlopen.

En al die tijd is De Correspondent een warm nest geweest, met gezellige en getalenteerde collega’s, waar tijd en ruimte wordt gemaakt voor grote experimenten, waar dingen mogen mislukken, maar vaak ook prachtige producties tot stand komen. Het is een plek waar ik als journalist enorm heb kunnen groeien.

Zomaar wat artikelen

Ik heb samen met Maurits een mooi boek kunnen schrijven dat onverwacht een bestseller werd.

Ik heb belangrijke verhalen kunnen maken over online radicalisering en over hoe platforms als YouTube sommige kijkers steeds dieper in een echokamer opsluiten. Tijdens dat langlopende onderzoek kregen we ook de tip dat Thierry Baudet een lange ontmoeting had gehad met een van de leiders van de Amerikaanse alt-right: Jared Taylor.

Een ander hoogtepunt was de serie verhalen over de sport-app Polar, die ik samen met Maurits Martijn, Foeke Postma en Riffy Bol heb gemaakt. Foeke kwam erachter dat je met die app gebruikers kon identificeren die op gevoelige plaatsen sportten, zoals militaire bases en rondom kantoren van inlichtingendiensten. We hebben vervolgens systematisch data rondom al deze gevoelige locaties verzameld en ook van veel gebruikers het huisadres weten te achterhalen. Dat leidde tot een explosief verhaal.

Verder maakte ik verhalen over de Europese veiligheidsindustrie, de export van schadelijke surveillancetechnologie, cybersecurity (en vooral over hoe iedereen online wordt gevolgd, geprofileerd en welke effecten dat heeft).

Ik heb kunnen experimenteren met nieuwe vertelvormen zoals strips over hacken, cryptomunten en waarom het venijn van de financiële crisis in de staart zit.

Erg veel plezier had ik met een dataserie over online pornografie (met onvergetelijke graphics vol ejaculerende piemels die lezers ’s ochtends bij het ontbijt op hun bord kregen, sorry nog daarvoor).

Ik heb foto’s van andermans kinderen op mokken gezet en die online verkocht om een krachtig statement te maken. En ik heb samen met collega’s Heleen, Sarah en Leon met deepfakes gespeeld.

Wat ik ga doen

Dit was allemaal alleen mogelijk met de ondersteuning van een fantastisch team van beeld-, socialemedia- en audioredacteuren, uitgevers, ontwerpers, developers en natuurlijk eind- en hoofdredacteuren. Dit zijn de mensen achter de schermen die vaak te weinig publieke eer krijgen van ons werk.

En toch... toch is het tijd om te gaan. Ik merk al ruim een jaar dat het weer kriebelt, dat ik toe ben aan iets anders. Noem het maar de seven year itch. Ik voel me te comfortabel in deze functie, sta al een tijdje stil, voel te weinig uitdaging. Daarnaast mis ik geregeld de waan van de dag, de frontlinie van de journalistiek, de harde onderzoeksjournalistiek, waar De Correspondent, naar mijn mening, toch te veel afstand van houdt.

Per 1 juni begin ik daarom als onderzoeksjournalist bij Follow the Money. Ik zal daar de datajournalistiek een extra impuls geven, jonge collega’s ondersteunen en grote onderzoeken met andere media opzetten en leiden. Ik heb al een paar projecten op mijn radar staan en die beloven veel goeds, dus houd het in de gaten.

Dat neemt niet weg dat ik De Correspondent, de collega’s, maar ook jullie, beste lezers, enorm zal missen. De afgelopen jaren heb ik veel gehad aan jullie input, commentaar, kritiek en vaak ook hulp, bijvoorbeeld bij de vele hackathons die ik heb georganiseerd. Dank voor de goede jaren.

Meer lezen?