Deze week: Zo leerde ik vaker contact te maken met vreemden
Elke week delen we een selectie van onze verhalen per mail en op de site, gekozen door een medewerker van De Correspondent. Deze week aan het woord: correspondent Twijfel Hizir Cengiz.
De afgelopen periode interviewde ik verscheidene mensen. De rode draad: ze helpen anderen omdat ze weten hoe het is om kwetsbaar te zijn. Deze week verscheen het slotstuk.
Die korte serie interviews schreef ik omdat er mijns inziens meer ruimte moet zijn voor de man of vrouw zonder pak en zonder Angelsaksische functietitel. Voor hun mens- en wereldbeeld en vooral wat er volgens hen anders zou moeten in de samenleving. Want we kunnen veel van hen leren.
Zo leerde ik dat de Nederlandse taal beheersen fundamenteel is, dat ‘kwetsbaar’ geen synoniem is van ‘verloren’ en, bovenal, dat we allemaal gezien willen worden.
In dat laatste zit volgens mij niet alleen een vraag – haast een smeekbede – maar evengoed een opdracht: zie een ander. Daarom tracht ik op straat vaker contact te maken met vreemden: soms gewoon een glimlach, vaker een ‘goedendag’ en af en toe een praatje. Met een dame, bijvoorbeeld, die naar binnen gluurde bij een huis: ze had het huis op Funda gezien en kwam een kijkje nemen. Ik had in die buurt op school gezeten en kon haar daarom wat vertellen over de omgeving. En een man die op een bankje accordeon speelde. En dakloos was, zo bleek. Als een baasje en zijn hond langsliepen, maakte hij harder muziek, omdat hij ‘een kattenmens’ is.
Uiteraard: er zijn nog veel meer kwetsbaren die anderen een aai over de bol, een duwtje in de rug of een goedkeurend knikje geven. Mensen die zich, vooral in stilte, inzetten voor anderen. En ook daarin schuilt veel hoop.
Deze mensen leerden mij hoe belangrijk het is gezien te worden
Verder deze week op De Correspondent:
Een betere wereld begint op zee
Wil je weten wat er mis is met onze wereldeconomie, dan moet je naar zee kijken, denken onderzoekers Laleh Khalili en Alex Colás. Je vindt er de uitwassen van het mondiale kapitalisme – en de oplossingen.
Komt een relschopper voor de rechter
‘We gaan niet zoeken naar diepe sociologische oorzaken’, zei premier Mark Rutte toen een jaar geleden in Nederland avondklokrellen uitbraken. Het tuig moest keihard gestraft. In de rechtbank in Rotterdam zag correspondent Arjen van Veelen jongens van 19, 20 jaar weken de cel in gaan voor het stelen van drop en het slopen van een raam.
Deze week berichtte de Volkskrant dat het merendeel van de ‘vandalen die vernielingen aanrichtten of winkels plunderden’ geen schadevergoeding hoeven te betalen.
Daarom lichten we deze week Arjens essay nog een keer voor je uit. Want, straf of geen straf, over het waarom van de rellen had bijna niemand het.
Deze uitvinding gaf de bio-industrie vleugels (en maakt de aarde stuk)
Het voer dat de meeste Nederlandse koeien, kippen en varkens eten is een belangrijke bron van allerlei grote problemen – van de stikstofcrisis en ontbossing tot ziektes die overspringen van dier op mens.
Verkrachters weten heus wel wat ze doen. Zolang je het maar geen verkrachting noemt
Het beeld dat wij hebben van seksueel geweld, en wie dat pleegt, moet kantelen. Vooral bij verkrachters zelf.
Theatercollege: De bermudadriehoek van talent
Simon van TeutemSimon van Teutem laat zien hoe jongeren in het bankwezen, de zakelijke advocatuur en de consultancy verdwijnen – en hoe dat anders kan.
