Deze week: Het belang van onafhankelijke journalistiek

Rob Wijnberg
Oprichter
Animatie: Luka van Diepen (redactioneel vormgever bij De Correspondent)

Hieronder vind je het beste van de week op De Correspondent. Maar eerst: hoofdredacteur Rob Wijnberg over het onafhankelijke journalistieke platform Meduza en onze eigen prijsverhoging.

Oorlog op ons eigen continent, energieprijzen die door het dak gaan, honderdduizenden mensen op de vlucht. Een gevoel van machteloosheid ligt voortdurend op de loer.

Dan is het een kleine troost dat je toch íets kan doen: samen met Follow The Money, De Groene Amsterdammer en een grote groep internationale media steunden wij afgelopen week een voor onze Russische collega’s van het onafhankelijke journalistieke platform Meduza, dat verslag blijft doen van de oorlog in Oekraïne. Door de sancties verloren zij in één klap 30.000 betalende leden uit Rusland. Als platform dat zelf door leden wordt gefinancierd weten we hoe belangrijk zulke steun is.

Steun die we ook weer volop voelden toen we afgelopen woensdag onze prijsverhoging We willen blijven investeren in onze journalistiek, en hebben tegelijkertijd – net als iedereen – met stijgende kosten te maken. Het maakte een prijsverhoging (van 70 naar 90 euro per jaar) nodig. Niet per se leuk nieuws om te brengen, maar de reactie van jullie, onze leden, was dat wel: er was vooral heel veel begrip. Daar zijn we jullie enorm dankbaar voor.

Hopelijk hebben we dat weer kunnen terugbetalen met urgente journalistiek. Met zelfs lichtpuntjes temidden van veel ellende: nota bene over klimaatverandering was heel veel goed nieuws te melden.


Verder deze week op De Correspondent:

Een machtig rijk staat of valt met… graan. Dat helpt verklaren waarom Vladimir Poetin Oekraïne zo graag wil inlijven.


Wie hulp of zorg nodig heeft, kan te maken krijgen met een woud aan professionals en instanties, elk met hun eigen protocollen en kosten. Wat als we dat geld zouden steken in simpele, alledaagse ondersteuning? Hoe de 24-jarige patiënt van huisarts Michelle van Tongerloo vastliep in de zorgbureaucratie – terwijl de oplossing voor de hand lag.


Na de Tweede Wereldoorlog groeide het besef dat we in Europa moeten samenwerken. Nooit meer oorlog, werd ons motto. Maar wie is er nu bereid om offers te brengen voor onze Europese idealen?


De wooncrisis is meer dan een tekort aan huizen. Het is ook een gebrek aan passende huizen. Correspondent Wonen Josta van Bockxmeer spreekt met mensen die vastzitten op de woningmarkt.

Die nog bij hun ouders inwonen, ook al zijn ze volwassen. Die samen willen wonen met hun partner, maar geen huis kunnen betalen.

Of, zoals in dit portret: de oudere die juist te groot woont, maar voor wie geen kleinere woning beschikbaar is.