Een update van jullie nieuwe adjunct-hoofdredacteur

Sommigen van jullie hebben me vast voorbij zien komen op ons platform. Als redactiechef. Als co-auteur bij artikelen over scheepvaart. Als international editor. En – voor de leden van het eerste uur – als stagiair en auteur bij projecten over privacy en veiligheid. 

In de acht jaar dat ik bij De Correspondent werk, heb ik de redactie zien groeien van een klein clubje jonge honden in een rommelig, maar knus pand naar een team van 55 net zo idealistische volwassenen in een kantoor waar pennen in bakjes liggen en post-its in daarvoor bestemde lades. 

Nu neem ik een spannende stap: ik zit per 1 mei 2022 als adjunct-hoofdredacteur in de hoofdredactie van De Correspondent. Daar ben ik heel erg trots op.

Er zijn momenten geweest dat ik twijfelde of de journalistiek wel wat voor mij was. Op de universiteit kreeg ik een onvoldoende voor het vak ‘maak een krant’, omdat er ‘geen nieuws in stond’. Toen al – we spreken over 2009 – vond ik het nieuws vaak oppervlakkig, te veel gaan over de uitzondering, en te gefocust op Nederland. Toen De Correspondent werd gelanceerd en ik hoorde over ‘voorbij de waan van de dag’, was ik meteen verkocht.

Wat ik ga doen (en hoe dat verschilt met mijn rol als redactiechef)

Als adjunct-hoofdredacteur ga ik helpen de redactionele strategie te ontwikkelen en onze ideeën naar concrete plannen vertalen. Kortom, onze journalistiek ontwikkelen. Dat ga ik samen doen met hoofdredacteur Rob Wijnberg en adjunct-hoofdredacteur Rosan Smits. Ik neem daarmee het stokje over van Jenny Ho, die na een jaar een ander carrièrepad verkoos.

In mijn rol als redactiechef hield ik me bezig met de praktische organisatie rondom alle publicaties op de site. Ik was er voor de deadlines en het coördineren van de publicatieplanning, en voor de duizend-en-één vragen die het dagelijks runnen van het platform oproept.

Ik wil die grote ideeën tastbaar maken, en helpen vertalen naar geweldige journalistiek

Dat heb ik altijd met liefde gedaan. Toen ik bij De Correspondent begon, was er geen redactiechef (laat staan een organisatiestructuur), en moesten we van een chaotische start-up naar een redactie met een plan. Een plan waarin meer tijd en liefde werd gestoken in alle publicaties, zodat we onze leden nog betere journalistiek zouden kunnen bieden. (Ik kan je vertellen: achter elk artikel dat je ziet, zit een team van scherpe, creatieve geesten dat meedenkt over de tekst, het beeld, het gesprek, de audio, de vorm, de verspreiding, de site en meer.)

De afgelopen tijd begon het te kriebelen. Ik was vooral bezig met het inplannen van artikelen, maar ik zag ook grote vragen die snakten naar antwoorden. Vragen als: wat doet een correspondent? Wat zijn ‘de grote thema’s van deze tijd’? Wat bedoelen we met ‘voorbij de waan van de dag’? De antwoorden op deze vragen zaten in een heleboel hoofden, en die wilde ik graag naar buiten krijgen en aanscherpen, met elkaar. Om zo met verve onze rol te vervullen in het maatschappelijke debat. 

Wat is mijn missie als adjunct? Allereerst: al die grote vragen en de antwoorden erop helpen aanscherpen. Maar ik ben en blijf ook een planner: ik wil die grote ideeën vervolgens tastbaar maken, en helpen vertalen naar geweldige journalistiek waar leden ons voor willen steunen (en betalen!). Ik wil de samenwerking binnen en buiten de redactie stimuleren, zodat we meer impact kunnen hebben met wat we maken. En ik wil zoeken naar nieuwe stemmen, die ons helpen te begrijpen hoe de wereld werkt – en hoe we deze ten goede kunnen veranderen.

Ik heb er heel veel zin in om dit alles te doen met Rosan en Rob, de redactie, en met jullie, de leden. 

Bedankt voor jullie vertrouwen in De Correspondent, en op naar heel veel mooie jaren!

P.S. Als jij iemand bent of kent die het warm krijgt van mijn vorige baan: kijk vooral even naar de vacature voor mijn opvolger.

Lees ook: