Deze week: Waarom de scheiding tussen mens en natuur een slecht idee is

Wat is ‘de natuur’? De gangbare westerse definitie: dat wat niet menselijk is.

Dat is precies het idee achter nationale parken wereldwijd. Van Yellowstone in de VS tot de Serengeti in Tanzania en de Oostvaardersplassen in Flevoland: de natuur wordt er beschermd door de mens uit te bannen.

Ondanks die nationale parken gaat het wereldwijd steeds slechter met de natuur. Soorten sterven in razend tempo uit. De logische reactie: nog meer beschermd natuurgebied.

Dat is dan ook de centrale pilaar van de plannen voor de aankomende biodiversiteitstop in Kunming, China: het 30x30-plan. Maar liefst 30 procent van de aardbol zou voor 2030 beschermd natuurgebied moeten worden. Meer dan twee keer zoveel als nu.

Maar is dat plan wel zo logisch?

Dat er nog tijgers leven in India, olifanten in Oost-Afrika, orang-oetans in Indonesië, komt niet omdat er geen mensen in de nabijheid van deze dieren leven – die leven er wel. Het komt doordat deze mensen blijkbaar in staat waren om eeuwenlang samen te leven met deze dieren, zonder hen te vernietigen.

Juist deze mensen bleken keer op keer het slachtoffer van natuurbescherming. Voor vrijwel alle grote natuurparken op aarde zijn de bewoners al dan niet met geweld van hun voorouderlijke land gezet. En dat gaat tot op de dag van vandaag door.

Dit is de harde boodschap van experts: nóg meer natuur aan de kant zetten is geen radicale breuk met het pijnlijke verleden, maar juist een voortzetting ervan. Volgens hen is er maar één werkelijke oplossing: samen leren leven.

Eindelijk zijn we terug bij het oude normaal. Een maand geleden bezette een stilstaande stoet stalen statusblikken 879 kilometer aan Nederlands asfalt – de afstand van Amsterdam naar Praag. Twee dagen geleden krioelden er 194.000 reizigers op Schiphol – ruim drie keer de capaciteit van de Johan Cruijff ArenA. Het enige lichtpunt van de pandemie is uitgedoofd, ziet columnist Simon van Teutem: de mobiliteitsrevolutie is nergens te bekennen.

Je kunt allerlei ideeën en theorieën over oorlog hebben, maar alles verandert als je er daadwerkelijk een meemaakt. Dat ervaart wetenschapper Svitlana Matviyenko vanuit een schuilkelder in Oekraïne. Correspondenten Nina Polak en Maurits Martijn interviewden haar.

De wooncrisis is meer dan een tekort aan huizen – het is ook een gebrek aan passende huizen. Correspondent Wonen Josta van Bockxmeer ging op bezoek bij Saskia, die door haar chronische ziekte noodgedwongen op een camping verblijft.

Wie eet zonder zijn reukzin, gehoor, tastzin en zicht te gebruiken, komt niet om van de honger, maar komt wel tekort. Journalist Bee Wilson ziet: de moderne mens heeft de functie van veel van onze zintuigen uitbesteed aan de voedselindustrie, en dat komt die industrie bijzonder goed uit.