De Italiaanse keizer heeft geen kleren aan Matteo Renzi is ‘de nieuwe hoop van links Italië’, schreef NRC Handelsblad donderdag. Zijn ‘moedige hervormingsagenda’ (dixit de Duitse minister van Financiën) maakt hem ook nog eens populair bij de Duitsers. Er zou een persoonlijke chemie zijn tussen Renzi en bondskanselier Angela Merkel. Daardoor zou Italië, dat sinds 1 juli het voorzitterschap van de Europese Unie vervult, ook weer een sleutelrol in de EU kunnen spelen. Alleen deugen Renzi’s hervormingsplannen helemaal niet, stelt hoogleraar economie Paolo Pini. De Italiaanse regering wil hetzelfde medicijn toedienen dat van Italië eerder de zieke man van Europa heeft gemaakt. Renzi’s toverwoord is ‘flexibliteit,’ maar de ontslagbescherming is in Italië al zwak. Het probleem zit juist in een gebrek aan investeringen in menselijk kapitaal, betoogt Pini overtuigend. (Tomas Vanheste) How Matteo Renzi’s Jobs Act Will Sink Italy (1.150 woorden) Lionel Messi, onmogelijk goed Dat Lionel Messi briljant is, daarover twijfelen niet zo heel veel voetballiefhebbers. Toch zijn er twee kritiekpunten te leveren op hem. 1. Goed spelen in een goed team als FC Barcelona is makkelijk. Voegt hij wel zo veel toe? 2. Als hij dan zo goed is, waarom laat hij dat dan alleen bij Barcelona zien, en niet bij Argentinië? Benjamin Morris van FiveThirtyEight wilde dat ook weten. Hij verzamelde alle data over Messi sinds 2010, ging rekenen en ontdekte dat Messi in vrijwel alle opzichten de uitzondering op de statistische regel is. Doelpunten, doelpunten per poging, schotkeuze, steekpasses – niemand doet het beter dan hij. In een ploeg (Barcelona) die bestaat uit de beste passers van de wereld, is hij de beste aanvallende passer: niemand passt meer vooruit dan hij, en niemand doet dat preciezer dan hij. En als die bal aankomt, ontstaat daar bovengemiddeld gevaar uit. En de twee kritiekpunten? 1. Messi helpt zijn ploeggenoten bij Barcelona meer dan dat zij hem helpen. 2. Met Argentinië was Messi ook fantastisch, maar dat viel niet op omdat hij met Argentinië (nog) geen toernooien won. (Michiel de Hoog) Lionel Messi is Impossible (5.497 woorden) Zo ga je als journalist om met je bronnen Vorig jaar had de Amerikaanse site Pro Publica een aantal belangrijk scoops over de steun van Rusland aan de Syrische regering van Bashar al-Assad. Journaliste en hacker Quinn Norton - die de redactie van Pro Publica in contact bracht met de originele bron voor de verhalen - legt in de Columbia Journalism Review minutieus uit hoe zij en de journalisten omgingen met de hoogst gevoelige informatie. Het levert een spannend verhaal op, dat tegelijkertijd te lezen is als een lesje bronbescherming en digitale veiligheid. Norton neemt de tijd om stap voor stap uit te leggen welke maatregelen zij en haar bron namen om niet door de Syrische overheid gepakt te worden. Verplicht leesvoer voor journalisten die hun bronnen willen beschermen én toekomstige klokkenluiders die graag anoniem willen blijven. (Maurits Martijn) The back door (2.956 woorden) Poepshakes en natte amandelen: smullen uit het kookboek van Gwyneth Paltrow Journaliste Lindy West houdt van eten. Haar lievelingsgerecht: alles met kaas en gluten. Ze ontdekt het kookboek van actrice en gezondsheidsfreak Gwyneth Paltrow en vraagt zich af: ‘What if I spent a week only eating Gwyneth’s gluten-free, dairy-free, sugar-free, meat-free, ingredient-free, my-children’s-college-fund-free food?’ Ze doet boodschappen volgens het boek (300 dollar voor drie dagen!) en maakt alle recepten precies zoals het moet. Het blijkt nogal lastig, alles ‘from scratch’ maken mét een baan en kinderen, en zónder personal chef. Het resultaat: kokhalzen van natte amandelen. ‘You just chew and chew but they never seem to go anywhere - they just circulate around your mouth, breaking into smaller and smaller chunks of nut-flavored eraser’. Verder, shakes die eruitzien als poep: ‘This mixture is giving diarrhea an existential crisis. It tastes worse than it looks. Gwyneth describes the flavor as ‘beautiful’. En: ontplofte blenders, verbrande kippen - inclusief foto van haar vriend die haar uitlacht - en een zeer verrassende conclusie. Het grappigste stuk dat je dit weekend gaat lezen. (Vera Mulder) Everything I fucked up while trying to eat like Gwyneth for a week (1.850 woorden) Een filosofische strip over voetbal (voor in de rust van Nederland - Costa Rica) Elke maandag plaatst de website ‘Existential Comics’ een filosofisch stripverhaal. ‘Over de onvermijdelijke pijn van een kort leven in een absurde wereld.’ Prominente filosofen kibbelen over allerlei alledaagse kwesties. Snap de je grap niet? Klik dan op de link onder het stuk en je krijgt ook nog een lesje filosofie, in de vorm van een bijzonder komische bronvermelding. Afgelopen week stond de strip natuurlijk in het teken van de belangrijkste bijzaak des levens: voetbal. En dat levert een hommage aan Monty Python op, die in een onvergetelijke sketch de grote filosofen lieten voetballen. We zien Sartre uit naam van de radicale vrijheid met de hand scoren. Derrida en Foucault bakkeleien nog even verder over of je wel zeker kunt weten of ‘hands’ bestaat. ‘We zouden twee punten moeten krijgen voor Sartres verbluffende kritiek op de machtsstructuur van de scheidsrechter.’ Voetbalhumor met niveau. (Karel Smouter) World Cup Philosophy: Germany vs. France (ongeveer 10 minuten)

De beste stukken van De Correspondent deze week

Hoe de gezondheidsrisico’s van de NuvaRing uit de grafieken verdwenen De Nederlandse farmaceut Organon liet cruciale gegevens die wezen op verhoogde gezondheidsrisico’s van het anticonceptiemiddel NuvaRing in zijn onderzoeken achterwege. Ook deed het bedrijf er alles aan om de risico’s op trombose af te zwakken in de bijsluiter. Dat blijkt uit documenten die in handen zijn van De Correspondent. Een reconstructie van gastcorrespondent Lucien Hordijk. Lees hier de reconstructie van Lucien Hordijk Waarom de winnaar van de toss ook vaker de strafschoppen wint Strafschoppen na verlenging: ‘Je kunt erop trainen,’ zegt de een. ‘Het is een loterij,’ zegt de ander. In werkelijkheid is het allebei waar: topspelers zijn zo getraind in het nemen van penalty’s dat het daardoor weer een loterij wordt. Een loterij die statistisch gezien meestal wordt gewonnen bij de toss. Lees hier het artikel van Michiel de Hoog Wie wint de slag om het vrijhandelsverdrag: het grootkapitaal of de burger? Het vrijhandelsverdrag tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten: een lovenswaardige poging belemmeringen voor handel op te ruimen waar burgers van zullen profiteren, noemen voorstanders het. Achterkamertjespolitiek die het grootkapitaal vrij spel zal geven, zeggen tegenstanders. Hoe gevaarlijk is het zogenoemde TTIP nu echt? Lees hier het artikel van Tomas Vanheste Het geheim van die ene leraar die iedereen onthoudt Goed onderwijs valt of staat bij de kwaliteit van de leraar, zo stelt het ministerie van Onderwijs in een eind vorig jaar gepubliceerde visie. Maar uit talloze onderzoeken blijkt dat de docent maar zo’n 20 procent verschil kan maken in de prestaties van zijn leerlingen. Hoe krijgen we meer leraren voor de klas die leerlingen de rest van hun leven bijblijven? Een verkenning in theorie en praktijk. Lees hier het artikel van Johannes Visser Het perverse verdienmodel van de accountant moet op de schop Bij het Vestia-schandaal is er veel aandacht geweest voor de bananenrepubliekpraktijken van de topmanagers. Minder aandacht kregen de faciliteurs: de accountants die de jaarrekening doorrekenden en goedkeurden. Hoe is het mogelijk dat de slager nog steeds de keurder betaalt om zijn biefstuk te controleren? Lees hier de column van Jesse Frederik