Iemand die ik niet ken: Het Oranje Legioen

Geen finale. Huilen, schreeuwen. En bedanken.

Bedankt laveloze leeuw die door de politie werd betrapt tijdens het wildplassen, snel zijn telefoon uit zijn broekzak toverde om te veinzen dat hij ergens anders mee bezig was, maar vergat zijn piemel terug te stoppen en vol over zijn mobiel piste.

Bedankt meneer die zo woest met zijn vuist naar Van Persie op het scherm stond te zwaaien dat hij zijn zoon in het gezicht stompte, en dat ze daar beide zo hard de slappe lach om kregen dat ze op de grond terechtkwamen en de 1-1 tegen Spanje misten.

Bedankt hooligans, voor de liedjes la-la-la-la-hey-hey-hey, luhluhluhluhluhluh, la-la-al-laa-laaa-laaaa, Bosschenaren Olé Olé, en het astmatische ‘huuuu’ als einde van de liedjes waarvan niemand de tekst eigenlijk kent. Het tweede couplet van Hup Holland Hup bleek het lastigst.

Bedankt meneer die een taxi belde voor zijn vrouw omdat ze niet ophield met praten over allesbehalve de wedstrijd.

Bedankt Alle Winden.

Bedankt schriele dracula volledig gekleed in zwart, en obees emo-meisje bijna volledig gekleed in zwart, die er tijdens de eerste helft achter kwamen dat ze toch niet zo van voetbal hielden, en elkaar tijdens de tweede helft vol overgave zaten op te vreten aan de voet van onze Bossche Sint Jan.

Bedankt meneer die de terrasverwarmer probeerde te gebruiken als aansteker.

Bedankt alle mensen die de Nederlandse vlag verkeerd om op hun wangen hadden getekend.

Bedankt zatladder die mijn haar in de fik zette met haar peuk, maar adequaat reageerde en zoete witte wijn met ijs over mijn hoofd schonk.

Bedankt driftige dwaas die om zich heen maaide, spuugde en schopte tijdens de wedstrijd en toen schor van het schreeuwen en strak van de speed, als een klein kind het shirt van zijn moeder stond nat te huilen toen we doorgingen tegen Costa Rica.

Bedankt verschrompeld besje met de wandelstok, die tot stilte maande toen de dj tijdens rust ‘Nederland, oh Nederland’ draaide. ‘Sssh, het volkslied. Beetje eerbied.’

Bedankt man die me een kus op mijn voorhoofd gaf toen die penalty van Sneijder er niet in ging. ‘Kut, hè. Tot zaterdag.’