In 2013 werd mijn boek De Mensheid zij geprezen als toneelstuk gebracht. Het zal aan veel mensen voorbij zijn gegaan, maar niet aan mijn moeder, want de acteur, Sabri Saad el-Hamus, kwam op haar verjaardag de monoloog – het boek is feitelijk een monoloog – in haar woonkamer spelen.
Mijn zus was ook aanwezig, maar zij verliet de woonkamer toen Sabri zich dreigde uit te kleden. En dat terwijl hij zijn onderbroek aanhield, maar ook een man in onderbroek is in strijd met de religieuze opvattingen van mijn zus.
De tekst noch de uitvoering konden mijn moeder bekoren, maar zij is kritisch en daar heeft ze nooit een geheim van gemaakt.
Sabri stelde kort daarop voor dat ik een toneelstuk zou schrijven over twee moeders, zijn moeder en de mijne. Mijn moeder kende ik ongeveer, maar zijn moeder moest ik nog leren kennen. Daarvoor werd een reis gepland naar Caïro, waar Sabri geboren is en waar zijn moeder nog steeds woont.
Aanvankelijk was het de bedoeling dat we van de lente zouden gaan, maar toen kon ik niet. Zo komt het dat ik nu in de hitte en tijdens de ramadan in Caïro zit, samen met Sabri en de regisseur van het nog te schrijven stuk, Gerardjan Rijnders.
We logeren in het Talisman Hotel, waar de elektriciteit geregeld uitvalt − maar dat ligt niet aan het hotel, maar aan generaal Sisi, zo vertellen Egyptenaren mij
We logeren in het Talisman Hotel, waar de elektriciteit geregeld uitvalt − maar dat ligt niet aan het hotel, maar aan Sisi, zo vertellen Egyptenaren mij. Het netwerk is regelmatig overbelast. Daarom moet nu en dan een buurt in het donker zitten. Meestal duurt de blackout een uur, soms iets korter, soms iets langer. Dit schrijf ik tijdens een blackout; gelukkig heeft mijn laptop een goede batterij.
Over de vraag of Sisi nu beter is dan Mubarak of slechter lijken de meningen uiteen te lopen. De receptionist van het Talisman Hotel verlangt naar Mubarak, maar vanavond sprak ik een vrouw, moeder van twee dochters, die Sisi bereid is het voordeel van de twijfel te geven. Deze vrouw vertelde overigens dat ze twee zussen had, een tweeling, die allebei dunner waren dan zij en die nog een man zochten. De jongere vrouwen in Egypte waren ook bereid met niet-moslims te trouwen, zei ze, ik hoefde me daar geen zorgen om te maken. Ik zei dat ik dat ook niet deed.
De vrouw vroeg daarop mijn naam nog eens precies te spellen en vertelde dat ze de volgende avond na de gitaarles van haar oudste dochter wel bereid was haar zussen aan mij voor te stellen. Ze bracht het met humor, maar ze leek toch ook standvastig en vastberaden te zijn. Nu ja, Sabri had al verklaard: ‘De moeders hebben het hier voor het zeggen.’ En thuis ben je waar ze je willen uithuwelijken, zoveel is zeker.
Naschrift: De vrouw belde vanochtend op om door te geven dat de afspraak niet door kan gaan, maar ze is nog altijd vastberaden de twee zussen aan mij voor te stellen voor ik vertrek. Ik vraag me af of de zussen moeten kiezen of ik.
Naschrift 2: De vrouw heeft zich niet meer gemeld om haar zussen aan mij voor te stellen. Ik heb mijn vermoedens waarom maar die zal ik hier niet uitspreken.
Lees ook: Waarom het Egyptische volk opnieuw een generaal omarmt Ruim vijftig jaar geleden werd de Egyptische leider Gamal Abdel Nasser door het volk op handen gedragen. Nu heeft generaal Sisi zijn positie ingenomen. De bevolking wil een sterke leider à la Nasser terug - en de recente geschiedenis van de Egyptische politiek laat goed zien waarom. Een analyse. Thuis ben je waar je verlangen nog niet is uitgedoofd Voor een interview spreekt de Hotelmens de Franse dame R. Het interview gaat langzaam over in een echt gesprek, en ondertussen houdt R. permanent haar voet tegen die van de Hotelmens. Als ze straks naar huis gaat, mag hij dan mee? Thuis ben je waar de mensen verdwijnen De Hotelmens heeft al vele uitgevers versleten. Ze kwamen te overlijden, verlieten hem of werden verlaten. De merkwaardigste versleten uitgever was ongetwijfeld de Hongaar Peter Z., die nog mailde: ‘Wees een mens en schrijf iets terug.’Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!