De vijf beste achtergrondstukken bij de vliegramp in Oekraïne

Wat we weten en wat we niet weten over de vliegramp - Vox.com Vox.com is een goede website om te bezoeken als het ene na het andere gerucht over Twitter en Facebook vliegt. Deze Amerikaanse journalisten houden een blog bij waar ze noteren wat we zeker weten en wat nog niet. Vooral die laatste categorie, wat we niet weten, is belangrijk om in de gaten te houden in de komende dagen. Zolang er nog geen internationaal onderzoek is geweest, zullen veel vragen immers nog onbeantwoord blijven. En veel antwoorden nog onbevestigd. ‘The Malaysia Airlines crash over Ukraine: what we know and don’t know’ (nu: 1.200 woorden) Een slachtoffer in beeld: Joep Lange - Vrij Nederland Joep Lange zou tot de ‘gouden generatie’ van de aidswetenschappers behoren: de eerste lichting onderzoekers die in de jaren tachtig de ziekte grondig bestudeerden. Lange is donderdag bij de vliegramp om het leven gekomen, samen met 107 andere HIV-onderzoekers die op weg waren naar een conferentie in Australië. Maurits Martijn en Tomas Vanheste schreven vier jaar geleden, toen ze nog in dienst waren van Vrij Nederland, een portret van Lange en zijn generatiegenoten. Het verhaal maakt duidelijk hoe groot het verlies van zoveel onderzoekers is. Vier Nederlandse toponderzoekers over dertig jaar aids (4.200 woorden, leestijd: 25 minuten) Igor Strelkov, een ‘messiaanse’ nationalist - The New Yorker Adam Remnick, hoofdredacteur van het tijdschrift The New Yorker, schrijft over het gesprek dat hij een paar weken geleden had met Gleb Pavlovsky, die tot 2011 een insider was aan het Kremlin. Pavlovsky zei dat de Russische bevolking in de afgelopen jaren gek is gemaakt door een stortvloed aan propaganda. De publieke opinie is ‘oververhit’ geraakt, aldus Pavlovsky. Hij maakte zich vooral zorgen over een fanatieke, bijna ‘messiaanse’ nationalist: Igor Strelkov. Het gaat hier om een pro-Russische, militaire leider in het oosten van Oekraïne, die op Facebook zou hebben bericht dat hij het vliegtuig heeft neergehaald. ‘Strelkov staat bekend om zijn historische reënsceneringen van Russische veldslagen’, zei Pavlovsky. ‘Dat was een fantasiewereld voor mensen zoals hem, maar nu hebben ze een omgeving om hun fantasie op los te laten.’ ‘After the Crash’ (1.000 woorden, leestijd: 5 minuten) Schrijf Vladimir Poetin voorlopig niet af - The Atlantic Er wordt nu geregeld geroepen dat Vladimir Poetin zijn hand heeft overspeeld. Eerder dit jaar, toen de spanningen rondom Oekraïne opliepen, riepen enkele media ook al dat dit conflict nog wel eens zijn einde kon betekenen. Dit is echter voorbarig. Hoewel Poetin het premierschap bereikte door de (entourage van) Boris Yeltsin, is hij inmiddels niet meer van entourages afhankelijk. Althans, dat beeld schetsen Fiona Hill en Clifford Gaddy in dit uitstekende profiel van Poetin in The Atlantic. Ze beschrijven een man die geobsedeerd is door de vaderlandse geschiedenis en die als geen ander erin slaagt om de wilde golven van de Russische geschiedenis te berijden. Vladimir Putin’s Risky Ploy to Manufacture History (5.000 woorden, leestijd: 30 minuten) Zo ontstond de opstand in Oekraïne - De Correspondent De West-Oekraïense stad Lviv geldt als de historische bakermat van de protestbeweging Euromaidan. Haar getormenteerde verleden is een vruchtbare bodem geweest voor de huidige opstand tegen president Janoekovitsj. Gastauteur en correspondent Michiel Driebergen legde eerder in dit stuk op De Correspondent uit hoe dat komt. Lees hier het artikel van Michiel Driebergen (2.246 woorden, leestijd: 14 minuten) Volg deze Twitterati om op de hoogte te blijven over Oekraïne Olaf Koens (@obk), David Jan Godfroid (@djmoskou), Jeroen Akkermans (@jeroenakkermans), Pieter Waterdrinker (@waterdrinkerP), Hans de Vreij (@hdevreij). Hier vind je de hele lijst

Drie andere tips van onze correspondenten

Ken je wereld, begin bij Google Vroeger had ik een spelletje op mijn Commodore 64 waarbij ik een helikopter naar steden in Nederland, Europa en de rest van de wereld moets vliegen. Dat moest binnen een bepaalde tijd en was, voor een klein jochie, reuze spannend (je had toen nog niet zoveel games). En het was een goede manier om topografie te leren. Google is onlangs met een volwassen versie hiervan gekomen, Smarty Pins. Je krijgt een vraag over een locatie en moet het vlaggetje zo dicht mogelijk op de juiste plek zien te planten. Je kunt vragen krijgen in verschillende categorieën, zoals sport, geschiedenis, kunst & cultuur en wetenschap. Simpel. Geinig. (Dimitri Tokmetzis) Google Smarty Pins Zijn de kunstschatten in het Allard Pierson museum van Oekraïne of van de Krim? Nog tot en met 31 augustus is in het Allard Pierson museum in Amsterdam de tentoonstelling ‘De Krim. Goud en Geheimen van de Zwarte Zee’ te zien. Het museum kreeg de millennia oude objecten in deze tentoonstelling begin dit jaar in bruikleen van vijf verschillende musea in Oekraïne. Maar er is één probleem: vier van de vijf musea liggen nu niet meer in Oekraïne, maar in een zelfbenoemde, autonome republiek binnen Rusland - de Krim. De Krimmusea stellen dat de objecten hen toebehoren. Volgens Oekraïne, dat de onafhankelijkheid van de Krim niet erkent, zijn de objecten eigendom van de Oekraïense staat (de Krimmusea zijn/waren staatsmusea). Of het Allard Pierson dus zo vriendelijk zou willen zijn ze niet naar de Krim te sturen, maar naar Kiev. In De Groene Amsterdammer van deze week reconstrueert Casper Thomas de patstelling waarin het museum zich bevindt. Hij buigt zich daarbij niet alleen over (vooralsnog onopgeloste) kwesties als politieke verantwoordelijkheid en juridische onduidelijkheid, maar ook over de tentoonstelling zelf. Hij laat mooi zien hoe een onschuldige tentoonstelling in een bescheiden museum voor veel meer kwam te staan dan wie dan ook van tevoren had kunnen bedenken. (Lynn Berger) Een gouden twistappel (3.100 woorden, leestijd: 17 minuten) Kleine wasjes, grote wasjes Ondergetekende correspondent met Surinaams bloed stond als klein meisje al tussen de deinende billen van haar tantes te dansen op ‘kleine wasjes, grote wasjes.’ Het zijn bekende woorden uit de grootste hit van Trafassi - een van de grootste Surinaamse popgroepen ooit. Sander Donkers van Vrij Nederland schreef het beste portret dat ik dit jaar heb gelezen: dat van de frontman van Trafassi. En hoewel je zou vermoeden dat deze Edgar Burgos - grote zonnebril, hoed, een zon van een glimlach - de belichaming van feest en vrolijkheid zou zijn, bevat zijn relaas naast onbetaalbare anekdotes toch ook een diepe overdenking over politiek, winti, racisme, positief protesteren en - vooruit - meisjes schuren. Een tikje tragisch verhaal over de vrolijkste muziek ooit. Donkers: ‘Op een terras in de Bijlmer, met uitzicht op een pompstation en een McDonalds, rolt er een spraakwaterval uit. En, zo waarschuwt hij maar vast: ‘Het is misschien een beetje anders dan het Wasmasjien-verhaal, hoor’.’ (Vera Mulder) Trafassi’s Edgar Burgos (4.400 woorden, leestijd 25 minuten)

En de beste stukken van De Correspondent deze week

Waarom noodhulp vaak zo traag op gang komt ‘De noodhulp kwam te laat op gang’, hoor je vaak in de media als er ergens een ramp heeft plaatsgevonden. Hoe kan dat? Samen met fotograaf Pieter van den Boogert ging correspondent Maite Vermeulen langs bij een rampsimulatie in Estland en leerde wat er allemaal komt kijken bij het helpen in een rampgebied. En waarom er altijd zo veel misgaat. Lees hier het verhaal over de problemen bij noodhulp terug Waarom Nederland weer een ouderwetse Postbank nodig heeft Staatsbanken, zoals de Postbank, hebben altijd voor heel veel innovatie in de bankensector gezorgd. Tegenwoordig zijn onze staatsbanken, net als hun private concurrenten, vooral gericht op de kortetermijnwinst. Nederland zou veel baat hebben bij een ouderwetse staatsbank die het maatschappelijk rendement vooropstelt, stelt correspondent Jesse Frederik. Lees hier de column van Jesse over staatsbanken terug Hoe onze risicomijdende cultuur de solidariteit ondermijnt Het is dé trend in de verzekeringsbranche: met behulp van Big Data het gedrag van individuen in kaart brengen en korting geven aan hen die ‘gezond’ of ‘veilig’ leven. Maar het resultaat van deze ‘sociale natuurkunde’ is dat de middelmaat wordt beloond en avontuurlijkheid bestraft. Wie is er nog solidair met de excentriekelingen onder ons, vraagt correspondent Rob Wijnberg zich af. Lees hier het essay van Rob over Big Data en solidariteit terug Waarom politieke partijen steeds meer op elkaar lijken De Nederlandse democratie is een zooitje. Kiezers zweven, kabinetten vallen bij bosjes en de kloof tussen burger en politiek is nog nooit zo groot geweest. Althans, dat is het standaardbeeld. In werkelijkheid hebben partijen nog nooit zo op elkaar geleken. En die kloof? Die is kleiner dan ooit, ontdekte Rutger Bregman in enkele opzienbarende onderzoeken. Lees hier de analyse van Rutger van de kloof tussen burger en politiek terug Alle mooie woorden ten spijt, de overheid blieft geen pottenkijkers Met een nieuw wetsvoorstel maakt minister Ronald Plasterk (Binnenlandse Zaken, PvdA) het moeilijker om overheidsinformatie op te vragen. De minister wil vermeend misbruik van de Wet openbaarheid van bestuur stoppen. Misbruik dat schromelijk wordt overschat, blijkt uit nieuwe cijfers. Als het om transparantie bij de overheid gaat, blijft het in Nederland bij mooie woorden, constateert correspondent Dimitri Tokmetzis. Lees hier het artikel van Dimitri over het gebrek aan transparantie bij de Nederlandse overheid terug