Ik zoek een mentor! (Liefst een heleboel)

Denk aan relaties, en je denkt waarschijnlijk aan je geliefde, vrienden of familieleden. Misschien denk je ook aan je collega’s of je buren. Waar je wellicht minder snel uitkomt: mentoren. Gek eigenlijk, want ons land telt een heleboel mentoren, en nog veel meer mensen die een mentor hebben of hebben gehad.

Hoe noem je die laatste groep? Mentees? Pupillen? ‘Gementeerden’, zoals  een steengoede eindredacteur oppert? Van alles, waarschijnlijk, en dat past wel bij de veelvormigheid van het mentorschap.

Op middelbare scholen hebben docenten een mentorklas onder hun hoede. Grote bedrijven kennen mentorprogramma’s waarbij jonge werknemers worden gekoppeld aan oudere, meer ervaren collega’s. (De affaire in de film Baby Girl ontstaat uit precies zo’n mentorrelatie – don’t try this at work, zou ik zeggen). En wie studeert of promoveert, heeft doorgaans een begeleider of promotor die ook een mentor kan zijn.

En dan wemelt het in de hulpverlening ook nog eens van de mentorprogramma’s, waarbij vrijwilligers bijvoorbeeld statushouders, jongeren die opgroeien in armoede, ex-gedetineerden of werkzoekenden bijstaan als mentor.

Maar wat doet een mentor precies? Wat kenmerkt de relatie tussen mentor en mentee? Wanneer werkt zo’n relatie, en wanneer niet? En wat is precies het verschil tussen een onderwijzer, collega of hulpverlener, en een mentor?

Vertel me meer over mentorschap

Die vragen wil ik graag beantwoorden. De komende tijd richt ik mij in mijn correspondentschap op relaties. Van de hechtingsband met onze ouders wanneer we jong zijn tot onze vriendschappen wanneer we opgroeien en onze liefdesrelaties als volwassenen: wie we zijn, hoe we ons voelen en hoe we ons tot de wereld verhouden wordt grotendeels gevormd door onze verbindingen met de mensen om ons heen.  

We leven dan wel in de hoogtijdagen van het zelf – van autonomie als grootste goed, zelfredzaamheid als voornaamste ideaal, en zelfhulp als dé manier om daar te komen – maar dat ‘zelf’ is nergens zonder anderen. 

Hoe vinden we die anderen en hoe raken we met elkaar verbonden, terwijl individualisme, eenzaamheid en polarisatie het aangaan van goede relaties juist in de weg lijken te zitten? 

Ik wil uitzoeken wat we kunnen leren van verschillende relaties – in dit geval mentorschap. Daarom ben ik op zoek naar jullie ervaringen. Ben jij een mentor (geweest) in het onderwijs, het bedrijfsleven of de sociale hulpverlening, of heb je er een gehad? En willen jullie (liefst samen!) vertellen over die relatie? Stuur me dan een mail op lynn@decorrespondent.nl. Veel dank alvast!