Iemand die ik niet ken op Lowlands: Domino

Niemand raakt niemand aan, als in een domino van feest die door de zaal trekt. De vinger tegen het eerste steentje is Stromae, die de tienduizenden mensen in de grootste tent van het festival in het Frans laat meezingen over afwezige vaders, onmacht, liefde die pijn doet en friet met mosselen.

De domino valt alle kanten op, ook tegen een jongen in een rolstoel aan, die onophoudelijk heeft zitten schateren sinds hij door zijn vrienden van het gehandicaptenpodium werd getild, en midden in de zaal werd neergezet.

Een van de meiden die assisteerde met de rolstoel bukt voorover om haar rug te strekken. De jongen achter haar vat het op als een uitnodiging, bijt op zijn onderlip en begint tegen haar aan te dansen. Ze draait en kijkt hem aan, krijgt de slappe lach. Na drie nummers lang geschuurd te zijn, wijst ze hem op de vrouw links naast hem; misschien wil zij nu wel dansen.

Die vrouw, gestoken in spandex met sterrenprint en met pupillen als dropjes, kijkt al vijf minuten naar het tentdoek boven ons. Niets verraadt wat ze denkt. Niet haar gebalde vuisten, niet haar openhangende mond. Niet het uitgekauwde snoepje in haar decolleté, waarvan ik me afvraag hoe lang geleden het uit haar mond is gevallen.

Pas wanneer een grijze baas poogt haar op zijn schouders te tillen komt ze in beweging. Ze hurkt alsof ze op een stoel van lucht is gaan zitten, springt dan plotseling op en huppelt de tent uit.

De grijze man kijkt haar na, neemt een teug bier. Zijn vriend, niet grijs, maar kaal, stompt hem speels in zijn buik. De man spuugt nog met een grijns om zijn lippen een slok bier met brokjes terug in zijn beker. Als ik achter me kijk zie ik de spandexvrouw. Ze huppelt nog altijd, intussen met een broek vol modder.

En precies zo verlieten we Lowlands na vier dagen: smerig, maar lachend.

Iemand die ik niet ken op Lowlands: Camping 4 Elke week schrijf ik over een moment dat ik deelde met iemand die ik niet ken. Een ontmoeting die de betovering verbrak, of het ongrijpbare verklaarde. Dit weekend schreef ik een aantal ontmoetingen live vanaf Lowlands. Hier mijn derde ontmoeting: die met de kampeerders op Camping 4. Lees hier de derde ontmoeting terug Iemand die ik niet ken op Lowlands: De Lange en Gelukkig Elke week schrijf ik over een moment dat ik deelde met iemand die ik niet ken. Een ontmoeting die de betovering verbrak, of het ongrijpbare verklaarde. Dit weekend schrijf ik een aantal ontmoetingen live vanaf Lowlands. Hier mijn tweede ontmoeting: die met De Lange en Gelukkig. Lees hier over mijn tweede ontmoeting Iemand die ik niet ken op Lowlands: Hashtag Fuck Yeah Elke week schrijf ik over een moment dat ik deelde met iemand die ik niet ken. Een ontmoeting die de betovering verbrak, of het ongrijpbare verklaarde. Dit weekend schrijf ik een aantal ontmoetingen live vanaf Lowlands. Hier mijn eerste ontmoeting: die met Hashtag Fuck Yeah. Lees hier mijn eerste ontmoeting terug