Deze poëtische korte films laten zien: er is leven na een ramp
Documentairemaker Marjoleine Boonstra maakte een reeks korte filmpjes over mensen wier leven overhoop is gegooid door menselijk geweld, natuurgeweld - of door allebei. Het is een prachtig, poëtisch document over de veerkracht van mensen. Ik selecteerde mijn twee favorieten.
Hoe gaan mensen in een oorlog of na een natuurramp door met hun leven? Dat is de hoofdvraag die documentairemaakster Marjoleine Boonstra zich stelde bij het maken van de korte filmpjes die samen de documentairereeks Keep on Steppin’ vormen.
Nieuw zijn de filmpjes niet - ze werden eerder al eens uitgezonden op NPO1 - maar bij mij kwamen ze nu meer binnen dan ooit, zeker in het licht van de plekken die ik de afgelopen tijd bezocht voor mijn project over noodhulp. Hoe kunnen mensen zo sterk zijn? Hoe kunnen mensen nog zoveel plezier halen uit het leven dat hen alles heeft afgenomen?
Voor wie dus nog niet bekend is met de films, hieronder mijn twee favorieten. De kleur van oorlog is poëtisch en een beetje duister. Aan het woord is een medewerker van het Afghaanse Rode Kruis, die in veldhospitaal werkt. Cowboy is hoopvoller, over een man die na Katrina niet wegtrok uit New Orleans.