Een datingsite voor beeldende kunst

Lynn Berger
Correspondent Zorg
Met De Blozende Ets, een soort Tinder, kan je ontdekken van wat voor soort kunst je houdt

Leuk hoor, al dat gedigitaliseerde erfgoed, maar wat moet je er mee? Nou, een datingsite voor beeldende kunst bouwen, bijvoorbeeld. Of een Wiggle app.

De beweging vindt dat publiek goed ook publiek toegankelijk moet zijn, en bepleit grootschalige digitalisering van het cultureel erfgoed.

Maar aan vierhonderd schilderijen die zo maar, hup, online worden gezet, zonder verhaal en zonder context, hebben de meeste mensen nog niet zo veel, zei Jasper Visser van Museum of the Future toen ik hem interviewde voor mijn reeks over verzamelingen. Iets met bomen en het bos, verzuipen in een zee van informatie, enzovoorts. Natuurlijk is het mooi als er zo veel mogelijk online beschikbaar is, maar voor rangschikking, keuze en presentatie valt ook wat te zeggen.

Ook een initiatief van Kennisland, Open State Foundation en het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, zet zich in voor ‘het openstellen van data uit de culturele sector.’ Dat doet het onder meer door de gedigitaliseerde collectiestukken van musea en andere erfgoedinstellingen op een overzichtelijke en publiek toegankelijke manier bijeen te brengen. Stel je een cloud voor met zoveel mogelijk gedigitaliseerd erfgoed, van inmiddels zo’n 22 instellingen – waaronder het TextielMuseum, het Tropenmuseum, Museum Rotterdam en het Rijksmuseum.

Wat je met zulke gedigitaliseerde schilderijen, beeldhouwwerken en sieraden zoal kan doen, tijdens de Amsterdamse Museumnacht. Daar werden de vijf winnende apps van de Open Cultuur Data App Challenge gepresenteerd – toepassingen die de stroom aan cultuurdata kanaliseren, inzetten in educatieve games, of een verhaal laten vertellen. Voorbeelden zijn (een soort Tinder voor kunstwerken waar je kan ontdekken van wat voor kunst je houdt) en (een toepassing die je in staat stelt om tweedimensionale kunstwerken in 3D te zien). wil de ouderwetse speurtocht vervangen om kinderen op speelse wijze kennis te laten maken met de museumwereld.

Wat de apps – in verschillende stadia van ontwikkeling – laten zien, is dat ‘open data’ vaak nog maar stap één is. Voor de meeste gebruikers wordt het pas tastbaar en leuk in de stappen daarna. En nuttig, misschien.