Toen we Lennart Hofman in ons eerste gesprek  vroegen hoe oud hij was, geloofden we hem niet. Niet dat hij er oud uit zag, maar de verhalen die hij vertelde strookten niet helemaal met wat je gewend bent van een 29-jarige: hoe hij vorige week nog in een kuil verstopt zat toen de bommen uit de lucht vielen bijvoorbeeld. En hoe hij recht voor zijn neus een kind opgeblazen zag worden. Het klonk als ‘opa vertelt over de oorlog’, maar dat was het niet: hij was net terug uit Zuid-Soedan.

Het liefst gaat (1984) naar dat soort gebieden. Gebieden waar oorlogen worden uitgevochten die al een tijdje niet meer op onze radar staan. Die al te lang voortslepen of waar wij - in het Westen - weinig belangen te verdedigen hebben. Maar waar wél de gruwelijkste moorden worden gepleegd en hele volkeren in angst leven. Die mensen mogen we niet vergeten, vindt Lennart.  Of beter: is hij diep van overtuigd. Daarom neemt hij geregeld grote risico’s om verhalen uit die gebieden op te tekenen, altijd vergezeld door zijn vaste fotograaf .

Wij zijn er ontzettend trots op dat Lennart die verhalen vanaf vandaag ook voor ons gaat schrijven. Binnenkort doet hij voor het eerst als correspondent Vergeten oorlogen verslag uit de Westelijke Sahara, waar al vele decennia een oorlog om onafhankelijkheid woedt. 

 

Neem een kijkje in Lennarts tuin Hier vind je straks alle verhalen uit vergeten oorlogsgebieden van Lennart Hoffman. Lees ook alvast zijn eerste bijdrage, waarin hij vertelt waarom hij doet wat hij doet. Waarom we oorlog niet mogen vergeten