Interstellar - Lachwekkend

Ik vroeg me deze maand af waar geloofwaardigheid precies in zit. Waarom neem ik van Penny Dreadful probleemloos aan dat er twintig soorten dode demonen in rondlopen, terwijl ik moeite heb met de premisse van Outlander, waarin de hoofdpersoon in een voorbije eeuw terechtkomt? Met het idee van tijdreizen heeft het niet te maken – Back to the Future vind ik elke keer weer even waarachtig. Ik vermoed dat het iets is in de toon van een vertelling, misschien de mate waarin de acteurs het zelf geloven, of de overtuiging waarmee een scenario geschreven is.

Om het bejubelde Interstellar – prachtig uitziende film, daar niet van, spannend ook wel – heb ik te vaak moeten lachen, terwijl het niet grappig bedoeld was. Mogelijk ben ik niet bèta genoeg om de terloops geponeerde kwantummechanica te volgen, maar ik kreeg de indruk dat ook Matthew McConaughey en Anne Hathaway niet wisten waar ze het over hadden terwijl ze hun ruimteschip door die wormgaten stuurden.

Christopher Nolans nieuwe megaproductie over astronauten die een nieuwe planeet moeten zoeken voor de bedreigde mensheid mag gebaseerd zijn op bestaande natuurkundige theorieën; ik had het gevoel vooral veel pseudobabbel te horen. Dat leidt af. Misschien was het beter geweest de illusie te behouden dat de personages weten waarover ze het hebben, dan om te pogen die kennis bevatbaar te maken. Film draait tenslotte meer om illusie dan om waarheid.

YouTube
Bekijk de trailer van Interstellar

The Newsroom - Niet zo rouwig om het laatste seizoen

Het derde en laatste seizoen van The Newsroom is begonnen. De serie, die een hectische tv-nieuwsredactie volgt, kreeg veel kritiek. Van de legendarische scenarist Aaron Sorkin, bekend van onder andere The West Wing en The Social Network, had men meer verwacht. The Newsroom had een vernieuwend concept – elke aflevering draaide rond een waar nieuwsfeit van een jaar terug – maar werd in de pers vaak arrogant, moralistisch, sentimenteel en verre van realistisch genoemd.

Ik was wel gecharmeerd van het eerste seizoen en verdedigde de serie in Niet alles hoeft realistisch te zijn, schreef ik, en van de ongeloofwaardig intelligente personages, zoals Sorkin ze graag schrijft, valt ook juist wel te genieten. Ik bewonderde het van Sorkin dat hij zonder scrupules elitair en idealistisch durfde te zijn. Bij de nieuwslezer Will McAvoy (Jeff Daniels) en zijn neurotische maar briljante crew viel te zwijmelen.

Inmiddels heeft de serie haar charme verloren. De eerste aflevering van dit derde seizoen is weer precies hetzelfde als die van de vorige twee. In Will, hoe bijdehand ook, zit te weinig ontwikkeling en de sociale onhandigheid van bijna alle personages verrast niet meer. Ik ben fan genoeg van Sorkin om het einde te willen meemaken, maar ik hoop dat hij nog eens iets maakt met de kracht van The West Wing.

YouTube
Bekijk de trailer van The Newsroom

Olive Kitteridge - Onvergetelijke bitch

Over deze nieuwe HBO-miniserie zal ik nog uitgebreid schrijven, maar wacht vooral niet op mij. Het verfilmde huwelijksdrama Olive Kitteridge is een van de meest indrukwekkende dingen die ik de afgelopen tijd heb gezien. Dat komt met name door het spel van Frances McDormand, die met Olive Kitteridge een onvergetelijke bitch met een goed hart neerzet. Maar ook de rest van de cast is van grote klasse en de regie van Lisa Cholodenko is... ik zou bijna willen zeggen baanbrekend ouderwets: kalm, sober, subtiel.

YouTube
Bekijk de trailer van Olive Kitteridge
  • Interstellar
  • Call the Midwife
  • The Newsroom
  • Olive Kitteridge
  • Laurel Canyon
  • Real Humans
  • Transparent
  • American Horror Story (4)
  • Virunga (IDFA)
  • Regarding Susan Sontag (IDFA)
  • The New Rijksmuseum (IDFA)
Nina kijkt (en luistert): Pride en Serial Vorige week in Nina kijkt de series Pride en Serial Lees hier de aanbeveling terug.