Zo belandde er een hilarische reclamecampagne in onze schoen
‘Wij hebben een reclamecampagne voor De Correspondent bedacht,’ mailde het reclameduo Michael en Sharif ons enkele weken geleden. Normaal gesproken zijn wij daar niet zo happig op, maar we besloten de jongens toch uit te nodigen. Dat bleek een wijze beslissing.
De meeste cadeautjes komen in deze tijd van het jaar uit de schoorsteen vallen, maar bij ons kwam de surprise dit jaar per e-mail naar ons toe.
Het mailtje had als afzender Michael en Sharif, twee jonge reclamemakers uit Amsterdam. En hun kadootje bestond uit drie zelfgemaakte campagnefilmpjes voor De Correspondent.
Nu zijn wij normaal gesproken niet zo happig op reclamemakers die zeggen een campagne te hebben bedacht voor ons medium. Bij ons zijn de stukken - veelvuldig gedeeld door onze leden - de reclame. Zo werven wij de meeste nieuwe leden.
Michael en Sharif beloofden ‘geen jaren 80 verkooppraatjes en geen presentatie met overbodige marketing sheets’. Onze nieuwsgierigheid was gewekt
Maar geïntrigeerd door het mailtje, waarin Michael (Middelkoop) en Sharif (Abdel Mawla) ‘geen jaren tachtig verkooppraatjes en geen presentatie met overbodige marketing sheets’ beloofden, was onze nieuwsgierigheid toch gewekt. Nieuwgierigheid die omsloeg in enthousiasme toen we eerder werk van deze twee jongens bekeken, zoals deze hilarische reclamestunt voor Centraal Beheer Achmea, bekend van de frase Even Apeldoorn Bellen.
Het duo zette eerst onderstaande, met een mobieltje gefilmde beelden van een dronken Anouk op YouTube - alsof de zangeres was betrapt tijdens een uit de handen gelopen feestje:
Later bleek het de geregisseerde opmaat voor een reclame van Centraal Beheer Achmea, waarin Anouk met een kater wakker wordt vlak voor ze het podium op moet voor het Eurovisie Songfestival:
Laten we Michael en Sharif uitnodigen, dachten we toen, en eens kijken wat ze hebben gemaakt.
Dat bleek een wijze beslissing.
Want hun drie filmpjes zijn een zeer geestige en treffende verbeelding van waar De Correspondent voor staat: diepgravende journalistiek voor nieuwsgierige mensen, op een manier verfilmd die geenszins doet denken aan een standaard reclame. Er wordt immers niet opgeroepen tot het afsluiten van een lidmaatschap (in marketingjargon: een call to action), er wordt zelfs geen slogan gebruikt of ‘doelgroep’ in beeld gebracht. De redactie was na het zien van de filmpjes dan ook unaniem enthousiast (niet in de laatste plaats door de droogkomische Vlaamse voice-over).
En het allerleukste: Michael en Sharif wilden de filmpjes niet aan ons verkopen, maar aan ons geven - omdat ze ‘helemaal achter de missie van De Correspondent staan’ en daar ‘op deze manier een kleine bijdrage aan wilden leverden.’
Wat er in onze schoen zat? Je kunt de filmpjes hier bekijken:
Komt een land bij de dokter
Michelle van TongerlooAls straatarts ziet Michelle van Tongerloo dagelijks hoe ingewikkeld helpen is geworden. In haar boek Komt een land bij de dokter laat ze zien hoe het beter kan.
