/dc-useruploads-images/a04000094b164a7a83c63ac13211e605.png)
De meeste cadeautjes komen in deze tijd van het jaar uit de schoorsteen vallen, maar bij ons kwam de surprise dit jaar per e-mail naar ons toe.
Het mailtje had als afzender Michael en Sharif, twee jonge reclamemakers uit Amsterdam. En hun kadootje bestond uit drie zelfgemaakte campagnefilmpjes voor De Correspondent.
Nu zijn wij normaal gesproken niet zo happig op reclamemakers die zeggen een campagne te hebben bedacht voor ons medium. Bij ons zijn de stukken - veelvuldig gedeeld door onze leden - de reclame. Zo werven wij de meeste nieuwe leden.
Michael en Sharif beloofden ‘geen jaren 80 verkooppraatjes en geen presentatie met overbodige marketing sheets’. Onze nieuwsgierigheid was gewekt
Maar geïntrigeerd door het mailtje, waarin Michael (Middelkoop) en Sharif (Abdel Mawla) ‘geen jaren tachtig verkooppraatjes en geen presentatie met overbodige marketing sheets’ beloofden, was onze nieuwsgierigheid toch gewekt. Nieuwgierigheid die omsloeg in enthousiasme toen we eerder werk van deze twee jongens bekeken, zoals deze hilarische reclamestunt voor Centraal Beheer Achmea, bekend van de frase Even Apeldoorn Bellen.
Het duo zette eerst onderstaande, met een mobieltje gefilmde beelden van een dronken Anouk op YouTube - alsof de zangeres was betrapt tijdens een uit de handen gelopen feestje:
Later bleek het de geregisseerde opmaat voor een reclame van Centraal Beheer Achmea, waarin Anouk met een kater wakker wordt vlak voor ze het podium op moet voor het Eurovisie Songfestival:
Laten we Michael en Sharif uitnodigen, dachten we toen, en eens kijken wat ze hebben gemaakt.
Dat bleek een wijze beslissing.
Want hun drie filmpjes zijn een zeer geestige en treffende verbeelding van waar De Correspondent voor staat: diepgravende journalistiek voor nieuwsgierige mensen, op een manier verfilmd die geenszins doet denken aan een standaard reclame. Er wordt immers niet opgeroepen tot het afsluiten van een lidmaatschap (in marketingjargon: een call to action), er wordt zelfs geen slogan gebruikt of ‘doelgroep’ in beeld gebracht. De redactie was na het zien van de filmpjes dan ook unaniem enthousiast (niet in de laatste plaats door de droogkomische Vlaamse voice-over).
En het allerleukste: Michael en Sharif wilden de filmpjes niet aan ons verkopen, maar aan ons geven - omdat ze ‘helemaal achter de missie van De Correspondent staan’ en daar ‘op deze manier een kleine bijdrage aan wilden leverden.’
Wat er in onze schoen zat? Je kunt de filmpjes hier bekijken:
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
