Hoe het akkoord van de Paars plus God-coalitie er kwam Van alle krantenartikelen over het akkoord dat het kabinet sloot met SGP, ChristenUnie en D66 (de ‘Paars plus God-coalitie’) was de reconstructie van NRC Handelsblad het meest interessant. Politiek verslaggevers Tom-Jan Meeus en Thijs Niemantsverdriet maken in het artikel goed duidelijk hoe de verschillende partijen het onderhandelingsspel hebben gespeeld. Het stuk staat vol geestige en interessante details; het kan bijna niet anders dat de verslaggevers met alle hoofdrolspelers uitgebreide off the record gesprekken hebben gevoerd. Let vooral op de rol van Alexander Pechtold en de doortastendheid van het clubje finaniciële woordvoerders van de vijf politieke partijen. (Maurits Martijn) Chaos in de guldenzaal, onderonsjes in het rookhok (1.200 woorden)

 

Het selectieve geheugen van oorlogsmisdadigers Hoe wordt een onschuldige omstander een bloeddorstige nazi? Voor Vrij Nederland vertelt journalist Henk van Renssen over drie boeken die de laatste tijd uitkwamen, over het op zijn zachts gezegd ‘selectieve’ geheugen van oorlogsmisdadigers. Over moordlustige ex-SS’ers die hun ontkenning naar verloop van tijd zelf gingen geloven. En over burgers van het Brabantse Vught, die verschillende beslissingen namen over het al dan niet deelnemen aan de verdorven nazi-praktijken die plaatsvonden in hun dorp. (Vera Mulder) Wegkijken, verdraaien en ramen dicht (2.200 woorden)


Inktvisringen van varkensanus gemaakt? Niet dus Inktvisringen zijn vaak gemaakt van varkensanus. CDA-Europarlementariër Esther de Lange kreeg de volle aandacht toen ze dit in een interview met BN/De Stem vertelde. Ze haalde het nieuws tot in de VS. En die aandacht kan ze wel gebruiken, nu ze met Wim van de Camp in de race is voor het CDA-lijsttrekkerschap bij de Europese verkiezingen in mei 2014. Waar had ze dit onwelriekende feit waarmee ze haar betrokkenheid bij de strijd tegen voedselfraude wilde illustreren eigenlijk vandaan? De website joop.nl publiceerde donderdagochtend een alarmerend bericht over het ‘onderschatte probleem’ van het gesjoemel met ons eten. Maar Joop was wel zo wijs om nog even goed te ruiken aan de varkensanus. En kwam erachter dat er een geurtje aan zat: De Lange baseerde zich niet op het onderzoek naar voedselfraude dat het Europarlement op haar verzoek liet verrichten, maar had het voorbeeld ‘van horen zeggen’. Een mooi staaltje factchecking. (Tomas Vanheste) ‘Inktvisringen van varkensanussen’ is Broodje Aap-verhaal (560 woorden) Al die creatieviteitsgurus houden ons voor de gek Stiekem smul ik ervan: boeken waarin begaafde schrijvers als Steven Johnson en Malcolm Gladwell vertellen waar creativiteit vandaan komt en hoe je die kunt stimuleren. Maar na het lezen van dit krachtige essay op Salon.com realiseer ik me hoe eenzijdig en repetitief die boeken eigenlijk zijn. Andy Warhol komt altijd uitgebreid aan bod, maar over de uitvinder van de V2-raket heeft niemand het. Nazi’s, die waren pas creatief. (Ernst-Jan Pfauth) TED talks are lying to you (2.400 woorden) Let op je grammatica, Miley Cyrus! Gewezen popicoon Sinead O’Connor sprak begin oktober popster Miley Cyrus toe in een moederlijk bezorgde open brief over haar schaars geklede verschijning. De brief vormde de opmaat voor een serie beledigende tweets aan het adres van O’Connor, die deze beantwoordde met nog eens vier brieven op poten. Waarom zou je daarover moeten lezen? Omdat ook collega-artiest Sufjan Stevens deze week een open brief aan Cyrus schreef. Ditmaal over de grammatica in de Cyrus-hit ‘Get it right’. Hij leest het jonge sterretje bijvoorbeeld de les over de ‘present perfect continuous tense’. Een prachtige parodie op het genre van de open brief. (Karel Smouter) Dear Miley, I can’t stop listening to Get It Right (250 woorden)