De romantici zijn terug van nooit helemaal weggeweest Zo nu en dan komt er een liedje voorbij dat de tijdgeest perfect weet te vatten. Zo’n liedje is wat mij betreft ‘Scare Away The Dark’ van Passenger, een Engelse singer-songwriter. In de videoclip die erbij gemaakt is, zie je het prototype van een grijs kantoor veranderen in een bloeiende tuin. Kantoorslaven worden dansers, kopieermachines worden plantenbakken. Enfin, je moet het maar even bekijken. De een zal een clip zien waarin een typische hipster het ene romantische cliché op het andere stapelt. De ander – je hoort het: ik ben zo iemand – laat zich juist raken door dit ongegeneerde generatielied. (Karel Smouter) Luister hier naar Passenger met ‘Scare Away The Dark’ Wat betekent ‘namaste’? Eens in de zoveel tijd – bij stress of extreem lage weerstand – sleep ik mezelf naar een yogastudio. Veel te sporadisch om werkelijk vooruitgang te boeken (al gaat het natuurlijk niet om vooruitgang, bij yoga, het gaat om het proces, niet het doel, etc.), maar wel vaak genoeg om me enigszins zelfbewust en ongemakkelijk te voelen bij deze vorm van moderne zingeving. Zeker wanneer de docent aan het eind van de lest ‘namaste’ zegt, en iedereen in de les in koor ‘namaste!’ antwoordt – vaak, zo vermoed ik, zonder precies te weten wat dat überhaupt betekent. Dit humoristische stukje in The New Yorker neemt ‘de gebruiken van namaste in mijn plaatselijke yogastudio’ op de hak; het lezen ervan stemde me vrolijker dan menig yogales, en dat in een fractie van de tijd. (Lynn Berger) Lees hier ‘Uses of “Namaste” at My Local Yoga Studio’ Een onopzettelijk liedje over de zin van het leven Onopzettelijke zangers, noemen de leden van de Amerikaanse band The Gregory Brothers ze: mensen die zo mooi praten dat het net lijkt of ze zingen. Ze komen geregeld langs op het nieuws. The Gregory Brothers (drie broers en een echtgenote) zetten nieuwsclips met dit soort onopzettelijke zangers op muziek, met behulp van Auto-Tune-software, die eigenlijk bedoeld is om valse noten weg te poetsen. Je kunt je hele avond vullen met het bekijken van de vele tientallen auto-tuneclips van The Gregory Brothers, maar als je er eentje wil kijken van dit jaar met een kerstgedachte, kies dan voor Scoreboard, waarin rugbyspeler Apollos Hester de overwinning van zijn team bezingt. (Thalia Verkade) Luister het liedje hier terug De definitie van schaamte, in dertien seconden Het zit hem uiteraard niet in de artiest – de Snollebollekes – of het al even onversmadelijk getitelde liedje, ‘Bam Bam (Bam).’ Het zit hem in de man die op negen seconden in dit filmpje doorheeft dat hij vastgelegd wordt, voor altijd, dat hij zit te genieten van iets – ‘Bam Bam (Bam)’ van de Snollebollekes – waarvan hij weet dat hij er niet van hoort te genieten. De snelle greep naar het bier, het afwenden van de blik: onbetaalbaar. (Michiel de Hoog) Kijk hier het YouTube-filmpje Slaap mijn engel van de droefheid Het is bepaald ongemakkelijk naar dit lied te luisteren, als je weet dat de zanger Bertrand Cantat, de oude frontman van Noir Désir, in de gevangenis heeft gezeten voor het doodslaan van zijn vriendin en zijn vrouw zelfmoord pleegde. ‘Slaap mijn engel van de droefheid,’ zingt de zanger, die dit jaar met zijn nieuwe band Détroit een tournee maakte. Indrukwekkend om hem in trance op het podium in La Cigale in Parijs dit huiveringwekkende lied te zien zingen. (Tomas Vanheste) Luister hier hoe Bertrand Cantat ‘Ange de Désolation’ ten gehore brengt

Vanavond: vijf favorieten van 30 minuten.